tag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post7281599988900521521..comments2023-11-05T10:05:08.275+02:00Comments on Του κανενός το ρόδο: κομμάτιαNiemandsrosehttp://www.blogger.com/profile/11766524918955888688noreply@blogger.comBlogger17125tag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-90629608034327790682012-01-02T10:08:34.305+02:002012-01-02T10:08:34.305+02:00...φαίνεται , πως υπάρχουν κι άλλοι , που έχουν ζή......φαίνεται , πως υπάρχουν κι άλλοι , που έχουν ζήσει σε τέτοια "σκηνικά" ...ο κύριος "αμ"https://www.blogger.com/profile/02285768772772176442noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-52665768206367916752011-04-18T01:29:35.260+03:002011-04-18T01:29:35.260+03:00υπέροχο κείμενουπέροχο κείμενοDead Posts Societyhttps://www.blogger.com/profile/16985390796958526966noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-38253573938163356122011-04-17T22:12:57.496+03:002011-04-17T22:12:57.496+03:00@μαν, για να το λες εσύ έτσι θά' ναι.@μαν, για να το λες εσύ έτσι θά' ναι.Niemandsrosehttps://www.blogger.com/profile/11766524918955888688noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-24837093785865302032011-04-17T13:07:07.637+03:002011-04-17T13:07:07.637+03:00Μα πρέπει να πω τόσες δικαιολογίες για να αποδείξω...Μα πρέπει να πω τόσες δικαιολογίες για να αποδείξω ότι δεν είμαι ο τυπικός έλληνας κάφρος οδηγός που παρκάρει όπου βρει; <br />μα αυτο ακριβως, εισαι!<br />μαν.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-28650438528936094212011-04-17T10:47:28.241+03:002011-04-17T10:47:28.241+03:00@Snoopy, θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σου κι εγώ....@Snoopy, θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σου κι εγώ. Εκτιμώ την ειλικρίνειά σου ότι δε μπήκες στον κόπο να το διαβάσεις ως το τέλος. Όμως, δεν έκανες καλά. Θέλω να πω πως το πάρκιν είναι ένα ευτελές υπόστρωμα για να αρχίσει η ιστορία. Όμως και το θέαμα που αντίκρισα ήταν επίσης δευτερεύον μπροστά τελικά σ' αυτό που κατέληξα (χωρίς βέβαια να γνώριζα κι εγώ απ΄την αρχή πού θα κατέληγε το κείμενο). Και το πώς ξεδιπλώθηκε και το πώς τέλειωσε η ιστορία εσύ τα αγνόησες.<br />Οπότε τι να συζητήσουμε; Για τη φρίκη των διαμελισμένων πτωμάτων; Μα αυτό είναι ήδη γνωστό. Και κάτι ακόμα σημαντικό:<br />Οι φοιτητές της Ιατρικής μπαίνουν στα νεκροτομεία προετοιμασμένοι. Ξέρουν από την αρχή του εξαμήνου ότι θα έχουν το τάδε μάθημα την τάδε μέρα.<br />Μπαίνουν κατά ομάδες. Έχουν ο ένας τον άλλο.<br />Εγώ μπήκα απολύτως απροετοίμαστη, μπήκα μόνη. Υπάρχει τεράστια διαφορά.<br /><br />@Scounx, ναι,η ζωή είναι αυτή που στέκεται πιο ψηλά από τις στίβες σκουπιδιών με ανθρώπινα σώματα. Είναι το βλέμμα που τα είδε,το αντανακλαστικό που προσπάθησε να ξορκίσει, είναι η καταγραφή, η μαρτυρία και η ζεστασιά της κουβέντας μετά...Όπως τώρα, καλή ώρα. Η καλύτερη.Niemandsrosehttps://www.blogger.com/profile/11766524918955888688noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-66132391528505039712011-04-17T10:36:56.226+03:002011-04-17T10:36:56.226+03:00@Το Φαούδι, όμως το χαλάλι στο τέλος μου δείχνει π...@Το Φαούδι, όμως το χαλάλι στο τέλος μου δείχνει πως τελικά σου χάλασα τη διάθεση. :(<br /><br />@cognord, είναι πολύ όμορφο αυτό που μου έγραψες.<br /><br />@ανώνυμος, σ' ευχαριστώ.<br /><br />@Takis X, στο ποτέ;... (Σ' ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια. Τα χρειάζομαι).<br /><br />@βα.αλ., κι εγώ. Σε διαβάζω πολύ τακτικά αλλά δε ξέρω γιατί, δε σου αφήνω σχόλιο. Ίσως γιατί μένω πάντα με την αίσθηση "τα είπε όλα ο άνθρωπος, εγώ τι να προσθέσω;"<br /><br />@Rodia, στο Ακέραιο, αδελφές μου, στο Ακέραιο. Στην μόνη μας πατρίδα δηλαδή, στα παιδικά χρόνια. Τότε που δε ζούσαμε κομματιασμένοι τον χρόνο. "Πότε θα φτάσουμε εδώ, πότε θα φτάσουμε εδώ" που τραγουδάει ο Αγγελάκας.<br /><br />@elasticrash, το ξέρω. Όλα συνηθίζονται, για τους περισσότερους από μας. Όμως....<br /><br />Η ΘΑΛΑΣΣΑ<br /><br />Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:<br />μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.<br />Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –<br />μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,<br />γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,<br />ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.<br />Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια<br />Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.<br />Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα<br />Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.<br />Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:<br />χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει.<br /><br /><br />@δ, να είσαι καλά...Niemandsrosehttps://www.blogger.com/profile/11766524918955888688noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-77811017960602588372011-04-16T09:24:32.173+03:002011-04-16T09:24:32.173+03:00Είναι από αυτά που δεν τα μαθαίνουμε στο σχολείο, ...Είναι από αυτά που δεν τα μαθαίνουμε στο σχολείο, δε μας προετοιμάζει κανείς (εκτός από τις ταινίες κ τα σήριαλ) κ όταν συμβούν μας σοκάρουν(ευτυχώς δηλαδή).<br />Έθεσες το ερώτημα κ χάρηκα πολύ (ανακουφίστηκα) με την απάντησή σου.<br />Ναι, ο θάνατος κ η εικόνα του με όλο το σκηνικό που τον συνοδεύει κάθε φορά, είναι δυνατός. Όχι όμως πιο δυνατός από τη ζωή σου.<br />Καλό Σ/Κ<br />ScounxGéo Gramhttps://www.blogger.com/profile/00824405948393767875noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-55472400679080239542011-04-15T16:18:03.646+03:002011-04-15T16:18:03.646+03:00Γεια! Δεν το διάβασα όλο το κείμενο για να πω την ...Γεια! Δεν το διάβασα όλο το κείμενο για να πω την αλήθεια αλλά απ' τις πρώτες γραμμές κατάλαβα που το πήγαινες. Μου θύμισες την πρώτη φορά που πήγα για μάθημα τοξικολογίας, Μάη μήνα. Με είχε πιάσει αυτή η απερίγραπτη αηδία που λες. Και να βλέπεις τις γάτες να παίζουν στην αυλή - να μην ξέρεις τι μικρόβια κουβαλάν. Και οι συμφοιτητές μου να σχολιάζουν "πωπω! σαν ψόφιο σκυλί μυρίζει... μόνο που δεν είναι σκύλος!". Ξέρω σου ακούγεται πολύ αηδιαστικό, ακραίο, αισχρό αυτό που λέω.. αλλά το συνηθίζεις. Όπως το συνήθισε - φαντάζομαι - ο τύπος στο νεκροτομείο που έτρωγε το πρωινό του πάνω απ' το νεκρό. Είμαστε κτήνη, τελικά. Ανάλγητοι. <br /><br />Συνηθίζεις τόσο πολύ την ιδέα του θανάτου με αυτά και μ' αυτά. Τη συνηθίζεις κι όταν έρθεις αντιμέτωπος με αυτήν, όμως, ακόμη και τότε, κατά βάθος πιστεύεις ότι δεν αφορά εσένα. Έτσι κι εμείς, συνεχίσαμε να πηγαίνουμε για μάθημα το πρωί - παρά τη μπόχα - γιατί πολύ απλά δεν αφορούσε εμάς.<br /><br />ΥΓ. Μετά τη 1 και τέταρτο το μεσημέρι μπορείς να παρκάρεις στην Ιατρική (είναι η είσοδος ακριβώς μετά το νεκροτομείο). Έχει μπάρα αλλά τη σηκώνουν. Στην οδοντιατρική νομίζω μόνο το ΣΚ μπορείς να παρκάρεις. Εκεί που πάρκαρες από λάθος - τι να σου πω - σου εύχομαι να μην την ξαναπατήσεις.Snoopyhttps://www.blogger.com/profile/13066033840037403292noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-19452971382011439122011-04-15T13:55:59.923+03:002011-04-15T13:55:59.923+03:00συγκλονιστικη πραγματικά.συγκλονιστικη πραγματικά.e.https://www.blogger.com/profile/13319390700074889149noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-18317616536399703432011-04-15T13:24:05.582+03:002011-04-15T13:24:05.582+03:00υπέροχο, λες και ήμουν εκεί...μόνο που δεν έχω τόσ...υπέροχο, λες και ήμουν εκεί...μόνο που δεν έχω τόσο πρόβλημα με αυτού του είδους της σκηνές :)<br /><br />δυστυχώς και το εννοώ ...κάποια πράγματα συνηθίζονταιAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-68432267377493076762011-04-14T23:22:35.043+03:002011-04-14T23:22:35.043+03:00Θελω να πω ότι ακομα κι αν δεν το ηξερα θα το ζούσ...Θελω να πω ότι ακομα κι αν δεν το ηξερα θα το ζούσα μεσα απο το ολοζώντανο κειμενο σου.Rodiahttps://www.blogger.com/profile/05376191142483735168noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-25904325809889596642011-04-14T22:50:13.435+03:002011-04-14T22:50:13.435+03:00το ξέρω.το ξέρω.Rodiahttps://www.blogger.com/profile/05376191142483735168noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-67991010988075260532011-04-14T22:41:31.040+03:002011-04-14T22:41:31.040+03:00Αν και δεν έχω γράψει ποτέ παρόλο που σε διαβάζω, ...Αν και δεν έχω γράψει ποτέ παρόλο που σε διαβάζω, κάτι σημαίνει για αυτό το κείμενο... Και αν όχι για αυτό το κείμενο ή για σένα σημαίνει για μένα.<br /><br />"Είμαστε καρφωμένοι σε ένα χυδαίο σύμπαν..." λέγαν παλιά.<br /><br />Καλό σου βράδυ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-60309316956325067782011-04-14T22:24:53.117+03:002011-04-14T22:24:53.117+03:00Είσαι συγκλονιστική. Συνάμα είσαι και καλλιτέχνης ...Είσαι συγκλονιστική. Συνάμα είσαι και καλλιτέχνης γιατί παρ`ολη την φρίκη μπόρεσες να αποταμιευσεις την οδύνη του ατυχου αντρα και να το κάνεις βίωμα δίκο σου. Ναι, δεν υπάρχει εμπειρία θανάτου, αλλα μήπως υπάρχει εμπειρία ζωής?<br /><br />Στα τυφλά χτυπάμε με οσα μάθαμε, με οσα μας μάθανε ,με οσα ξεχάσαμε να μάθουμε.<br />Ναι. Να ζούμε στο ακέραιο. Και στο ποτέ.Takis Xhttps://www.blogger.com/profile/04046206534573411719noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-31889628731675136702011-04-14T21:53:58.117+03:002011-04-14T21:53:58.117+03:00συμφωνώ απόλυτα με τον cognord.συμφωνώ απόλυτα με τον cognord.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-86415028201216610232011-04-14T21:32:39.392+03:002011-04-14T21:32:39.392+03:00Όσο δυσάρεστη και αν είναι η ιστορία που περιγράφε...Όσο δυσάρεστη και αν είναι η ιστορία που περιγράφεις, στις λεπτομέρειες της, το τέλος της ανάγνωσης αφήνει μια ευχάριστη αίσθηση. Ακόμα και για το γεγονός ότι κάτι τόσο δυσάρεστο, μπορεί κάποιος να το εκφράσει με τόσο ωραίο τρόπο.<br /><br />καλό βράδιcognordhttps://www.blogger.com/profile/05246998462539565092noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3470981957436596857.post-22956354484874178412011-04-14T21:29:43.573+03:002011-04-14T21:29:43.573+03:00Δεν μου χάλασες το κέφι. Κάτι άλλο έπαθα διαβάζοντ...Δεν μου χάλασες το κέφι. Κάτι άλλο έπαθα διαβάζοντας το, αλλά δεν μου 'ρχονται τώρα οι λέξεις για να το περιγραψω. Δεν έχει και σημασία να το πω εξάλλου, σημασία εχει ότι μου συνέβη. Και χαλάλι.<br /><br />Καλό σας βράδυ.Το Φαουδιhttps://www.blogger.com/profile/09459833366095019141noreply@blogger.com