Ελλάς Ελλήνων... Εκλογών

Απρίλης μήνας του 1990 και η Ελλάδα βρίσκεται σε μεγάλη αναμπουμπούλα, όπως σωστά παρατήρησε η γιαγιά η Φιλιώ στο χωριό. Το Διακονοχώρι κανονικά ήταν ένα χωριό απομακρυσμένο, σχεδόν ερηπωμένο, με τρείς γέρους, ένα παπά, εφτά γριες και δύο φίδια. Αυτή την Κυριακή έβαλε τα προεκλογικά του. Κατακλύσθηκε από πρωτοφανή κοσμοσυρροή, κόντεψε να βουλιάξει από το αυτοκινητομάνι, γέμισε σημαίες, αφίσσες, κορναρίσματα, φωνές, χάχανα και αναζωπύρωση των καυγάδων. Το δημοκράτικο Διακονοχώρι ασκούσε το δικαίωμα του εκλέγειν.

Η γιαγιά η Φιλιώ είχε ψηφίσει ΠΑΣΟΚ στις προηγούμενες εκλογές αλλά ντροπιάστηκε όταν ο αρχηγός ερωτεύθηκε την ξανθιά αεροσυνοδό. Το είχε πάρει πολύ προσωπικά. Ποιος ξέρει γιατί; Μήπως απλά βρήκε μια καλή δικαιολογία για να ψηφίσει ΝΔ που ταίριαζε πιο πολύ στο τρίπτυχο της ζωής της "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια"; Ή μήπως επειδή την προηγούμενη τετραετία έκανε χάρη στο γιο της και ψήφισε τον Παπατζή -χαϊδευτικό της οικογένειας Παπανδρέου by Filitsa- αυτή τη φορά έπρεπε να κάνει τη χάρη στη βαμμένη δεξιά κόρη της και να δώσει ψήφο στον οικογενειάρχη ψηλό; Ή μήπως επειδή η Φιλιώ με τον Παπατζή ήταν περίπου συνομίληκοι το είδε τεράστια ντροπή να γκομενίζει στα γεροντάματά του;

Άβυσσος η εκλογική κρίση της γιαγιάς. Όλοι σχεδόν είχαν ψυλλιαστεί πού θα ρίξει την ψήφο η γρια, εκτός βέβαια από τον άνδρα της που δεν ήθελε να σκέφτεται πως θα ψηφίσει κάτι άλλο εκτός από το Κόμμα. Αμ δε! Μόνο ΚΚΕ που δεν επρόκειτο να ψηφίσει η κυρά Φιλίτσα παρόλη τη λατρεία που είχε στον άντρα της. Έταζε βέβαια και στον παππού, δεν είναι πως δεν έταζε. Μέσα σε όλα αυτά, είχε και τον αναρχικό εγγονό να την πιλατεύει.

"Μη πας ρε γιαγιά να ψηφίσεις! Γράψτους όλους κανονικά. Αυτοί θα σου πουν τι θα κάνεις;" της έλεγε γελώντας.
"Κουζουλάθηκες μωρέ που δε θα πάω στς εκλογές να με βάλει στο στόμα του το χωριό;" ανταπαντούσε σχεδόν προσβεβλημένη η γιαγιά που της πρότεινε να απουσιάσει από το μεγάλο κοινωνικό γεγονός.
"Σιγά! Δε θα το καταλάβουν πως δε πήγες έτσι κοντή-κοντή που είσαι!" συνέχιζε ο υπομονομευτής.
"Ε, να χαρώ εγώ τσι ανοστιές σου!" τον απόπαιρνε η ψηφοφόρος και συνέχιζε να καθαρίζει πατάτες.

Θα έφτιαχνε ψητό γουρουνόπουλο στο φούρνο με πατάτες σα να ήταν γιορτή. Βλέπεις, και τα δυο της παιδιά είχαν έρθει στο χωριό για τις εκλογές. Λόγοι τιμής δεν επέτρεπαν να μεταφέρουν τα εκλογικά δικαιώματα στην πρωτεύουσα όπου κατοικούσαν. Καθώς ο αναρχοαυτόνομος πιτσιρικάς βουτάει ένα λουκουμάκι στο νερό τη ρωτάει με περισπούδαστο ύφος:

-Ρε γιαγιά, έχεις διαβάσει το κυβερνητικό πρόγραμμα της Ν.Δ;
-Ίντα 'ναι τούτο να;
-Το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας αν βγει κυβέρνηση. Πώς λες εσύ πιχί "αύριο θα σηκωθώ 5 η ώρα να κόψω κολοκύθια και μελιτζάνες από το περιβόλι να μαγειρέψω, θα πάω στο κοτέτσι να δω αν κάμανε οι όρνιθες κανένα αυγό"; Έτσι και ο Μητσοτάκης σού 'χει πρόγραμμα.
-Ίντα πρόγραμμα μωρέ μού 'χει βγάλει εμένα ο Μητσοτάκης; Ετροζάθηκες;
- Σε όλες τις γριες εχει βγάλει! Όχι μόνο εσένα! Θα σας δώσει λέει 1 χιλιάρικο το μήνα αύξηση στη σύνταξη.
-Είδες; Όχι ο Παπατζής που δεν μας έδωκε πράμα.
-Ναι, αλλά μετά θα πρέπει και σεις να του επιστρέφετε 6 χιλιάρικα κάθε τρίμηνο για να πάει καλά η οικονομία. Κατάλαβες;
-Ε, άμα είναι να πάει καλά η οικονομία να του τα γυρίζουμε, παιδί μου.
-Μα τότε θα σου παίρνει πίσω το χιλιάρικο που σού 'δωσε και θα σου παίρνει κι άλλο ένα κάθε μήνα.
-Άφησε με ήσυχη και μη με τριβελίζεις. Εδά μού 'πες πως θα μας κάμει την αύξηση και ύστερα μου λες πως θα μας την παίρνει οπίσω;
-Και θα του δίνετε κι άλλο ένα χιλιάρικο από πάνω!
-Ο πατέρας σου σε έβαλε να μου τα λες ετουτανά να με τουμπάρεις να ψηφίσω το ΠΑΣΟΚ; Δε τουμπαίρνομαι εγώ να του πεις! Δεν τονε ψηφίζω τον μπουρδελιάρη για όλο του τον κόσμο.
- Δε σε βλέπω ενημερωμένη κυρά Φιλίτσα και αγχώνομαι, τη στρίμωξε με απροσδόκητο τάκλιν ο εγγονός.
-Ίντα ενημερωμένη; τσίμπησε η γρια.
-Ο υιός σου δε θα ψηφίσει ΠΑΣΟΚ φέτος γιατί του τάξανε οι άλλοι άδεια για ταξί και πήγε με το μέρος τους.
-Ποιο ταξί μωρέ; Δε δουλεύει στο εργοστάσιο;
-Ναι, αλλά άμα κονομήσει την άδεια θα το γυρίσει σε ελεύθερος επαγγελματίας ο γιόκας σου. Κατάλαβες τώρα Φιλιώ μου ή να κάνω και κακά;

Η Φιλιώ είχε καταλάβει. Αυτό το τελευταίο με τα κακά δε το έπιασε αλλά δεν είχε και τόση σημασία. Ώστε ξεστραβώθηκε επιτέλους ο γιος της και είδε πού είναι το συμφέρον του, σκεφτόταν καθαρίζοντας πατάτες με μεγαλύτερη όρεξη. Σε κάποια στιγμή που πετάχτηκε ο εγγονός προς νερού του, βρήκε η γιαγιά την ευκαιρία να κάνει το σταυρό της και να ευχαριστήσει τον Κύριο που έβαλε το χέρι του και σε αυτές τις εκλογές.

Τρείς φορές έστρωσε τραπέζι η γιαγιά προκειμένου να τους καλοκαρδίσει όλους που δεν επρόκειτο να φάνε όλοι μαζί με καμία κυβέρνηση! Το πρώτο τραπέζι ήταν για τους Πασόκους που κατέφθασαν σα βρεγμένες γάτες και ίσα που είχαν όρεξη να τσιμπήσουν καμιά πατάτα. Το δεύτερο για τους δεξιούς που ήταν οι πολυπληθέστεροι, αλλά και ως οι πιο σίγουροι για τη νίκη και τους εαυτούς τους, έφαγαν τον άμπακα. Το τελευταίο τραπέζι μοιράστηκαν ο γέρος κομμουνιστής και ο νεαρός αναρχικός που μεταξύ τύρου και αχλάδου εκτόξευαν κυνικές παρατηρήσεις για τα δυο μεγάλα κόμματα και τους οπαδούς τους.

Πριν τη δύση του ηλίου, έφθασε η γριούλα στο δημοτικό σχολείο Διακονοχωρίου που είχε μεταμφιεστεί σε εκλογικό κέντρο για τις ανάγκες της ημέρας. Μπαίνει στο παραβάν και ετοιμάζεται ως μία από την μεγάλη μετακινούμενη μάζα να ρίξει τη ψήφο που θα κρίνει το εκλογικό αποτέλεσμα.

Την ώρα εκείνη, η Δέσποινα, η νύφη της κυρά Φιλίτσας που τη συνόδευε στο εκλογικό κέντρο περίμενε απέξω έχοντας πιάσει τη κουβέντα με την εφορευτική επιτροπή. Ο Νικολακόπουλος με τα exit poll του και εμείς με τα δικά μας προγνωστικά.

-Και πώς τη βλέπετε εσείς από δω πέρα τη δουλειά; ρωτάει η Δέσποινα όλο νόημα και ελπίδα την συντρόφισσα Κατερίνα που σήμερα έχει ντυθεί εφορευτική επίτροπος.
-Άστα καημένη μου. Έχουν λυσσάξει οι νεοδημοκράτες. Πριν μια ώρα ήρθε η οικογένεια του Βαλουχοδημητράκη και φέρανε σηκωτή τη θειά τους τη Χαρίκλεια, 150 χρονώ γυναίκα να ψηφίσει μή και χάσουν τη ψήφο. Εγώ θαρρούσα πως η γρια ήταν ποθαμένη και μόλις την είδα μπροστά μου επήγε η καρδιά μου στην Κούλουρη.

Την ώρα που οι δυο κρυφοπασόκες είχαν ξεσπάσει σε γέλια με τα κόλπα των δεξιών που έμελλε όμως να γίνουν κυβέρνηση την επόμενη μέρα, ξεπροβάλλει το κεφάλι της γριας μέσα από το παραβάν, κρατώντας τη κουρτίνα πάνω της λες και είναι γυμνή. Ρίχνει ένα βλέμα απελπισίας στο χώρο και μετά αρχίζει να φωνάζει γεμάτη αγωνία "μπρέ συ Δέσποινα! Τα γυαλιά μου μπρε συ, τα γυαλιά μου!"

Δεν μπορούσε η έρμη η εκλογεύς με την πρεσβυωπία στο φουλ να διακρίνει το σωστό το ψηφοδέλτιο. Βλέπεις, οι υποστηρικτές των τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων και κατά σύμπτωσή οικογένειά της, είχαν φροντίσει να χώσουν σταυρωμένα ψηφοδέλτια στις τσέπες της ποδιάς της...

Τελικά βρέθηκαν τα γυαλιά της κυρά Φιλίτσας, ψήφισε, εκλέχθηκε κυβέρνηση η ΝΔ. Λίγο καιρό μετά, το εργοστάσιο που δούλευε ο γιος της χαρακτηρίσθηκε "προβληματική επιχείρηση" και έκλεισε αφήνοντάς τον άνεργο με δυο παιδιά. Άδεια για ταξί ποτέ δε του χορηγήθηκε παρά τις υποσχέσεις. Και τον εγγονό της τον σπάσανε στο ξύλο κάτι ΔΑΠίτες μέσα στο σχολείο του, τότε στις μεγάλες καταλήψεις του '91. Αλλά τι σημασία είχε πια; Εκείνη την Κυριακή όλοι έλπιζαν σε ένα καλύτερο αύριο.