Όμως. Δεξιά μου είναι ένας γέροντας. Ψηλός, αδύνατος, αξύριστος, με μπεζ μπουφάν. Μιλάει μόνος του. Γυρνάω διακριτικά. Στο διπλανό του κάθισμα, κανείς. Σταματάει να μιλάει. Αλλά γνέφει συναινετικά. Συμφωνούν. Του απαντάει. Μετά από λίγο σα να διαφωνούν. Ο διπλανός φαίνεται πως δε καταλαβαίνει τον κύριο με το μπεζ μπουφάν γι' αυτό και εκείνος γίνεται πιο παραστατικός με χειρονομίες. Ησυχία πάλι.
Έχω γυρίσει για τα καλά προς το μέρος του και τον κοιτάω. Του χαμογελάω. Με κοίταξε κι εκείνος αλλά δε με είδε. Βγάζει από την τσέπη του καραμέλες και τις προσφέρει στον συνεπιβάτη του. Μπορεί και συνεπιβάτισσα. Δε μπορώ να δω.
Βγάζω κι εγώ το κινητό από τη τσάντα μου. Θέλω να τον βιντεοσκοπήσω. Αλλά με επιπλήττεις τρυφερά. Σαν τους πιτσιρικάδες στο "Επί Γης Irene" κι εγώ; Ντροπή μου. Χαμογελάω σκανταλιάρικα αλλά δεν υπακούω. Τον βιντεοσκοπώ.
Μετά γέρνω στο στήθος σου και σε μυρίζω. Τι όμορφα που είμαστε μαζί...
Φτάνουμε στον προορισμό μας. Κατεβαίνοντας τις σκάλες του έγνεψα αντίο. Δεν ανταποκρίθηκε. Αν τον αποχαιρετούσες εσύ μπορεί να ανταποκρινόταν. Αφού δεν ήσουν εκεί.
11 σχόλια:
...Ιδια διαδρομη με σενα!Ιδια κατευθυνση!Μα.. αντιθετη διευθυνση!
Εδω δεν εχουμε διωροφα κοκκινα λεωφορεια!Για αυτο ισως εχουμε διπλη δοση ομιχλης και παγωνιας!
Ισως και να φταιει αυτη , που δεν σε ειδα!Ισως παλι ,πως εγω ειχα διπλα μου, μια ζεστη αγκαλια να συντροφευει την μοναξια μου.Μπορει παλι να φταιει,που εγω δεν παρατηρω και τοσο πολυ στο τι συμβαινει γυρω μου!
Μου αρεσει η μοναξια μου!Ανυπερβλητα!
Ειμαστε χρονια μαζι κι αγαπιομαστε!Μας δενει πλεον κι η λεγομενη ...δυναμη της συνηθειας!
Ετσι,οταν εφτασα στον προορισμο μου,κατεβηκα γαληνιος...την αγκαλιασα και συνεχισα μαζι της!
Ημουν πιθανον και πολυ χαρουμενος για να μην προσεξω εσενα,στην..απεναντι σταση!
υγ..Παρασυρθηκα συναισθηματικα,γιατι εστιασα σε αυτο:
"Φτάνουμε στον προορισμό μας. Κατεβαίνοντας τις σκάλες του έγνεψα αντίο. Δεν ανταποκρίθηκε. Αν τον αποχαιρετούσες εσύ μπορεί να ανταποκρινόταν. Αφού δεν ήσουν εκεί".
Και για να το καταλαβουν μερικοι καλυτερα,εστιασα εξαιρετικα πανω σε τουτο:Αφού δεν ήσουν εκεί!!!
Με σιγκινησες
NIEMANDSROSE!
Να εισαι απλα καλα.
Μα ήταν εκει για σενα, όπβς ηταν εκει για τον κύριο κάποιος άλλος.
Κουβαλάμε παντού τους ανθρώπους μας, τις μυρωδιές τους και την εικόνα τους.
Μπράβο για την περιγραφή!…
@vrakas kostas, αρκεί που ήμουν εγώ εκεί. :) Ευχαριστώ.
@tzonakos, συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα. Τίποτα πρωτότυπο δε λέω.:(
@n.ago, ευχαριστώ. Με γεια το άβαταρ! ;)
πολυ ομορφο αληθεια.
η απουσια ειναι παντα παρων.
και η τρελα,το τελικο σταδιο αποδειξης της.
καλα να περνας
πολύ όμορφο.. γιορτινες καλημερες..
@δεν υπάρχει κάτι για το οποίο τίθεται θέμα, κι όμως το έθεσες το θέμα εκπληκτικά. Και με οικονομία λέξεων. :)
@roadartist, :) Πολύ καλησπέρα σας!
Συγκίνηση για την "απουσία-παρουσία", θαυμασμός για την εντυπωσιακή "οικονομία" λέξεων!!! Θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε ολόκληρο βιβλίο. Όπως και να 'χει, σε ευχαριστώ γιατί διαβάζοντάς σε, νοιώθω γεμάτος συναισθήματα. Νοιώθω ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
@greendim, κι όμως γλυκέ μου...Υπήρξε κάποιος, ας πούμε φίλος, που χαρακτήρισε το κείμενό μου ανέμπνευστο (που το δέχομαι ως κριτική) και πως δε μπορώ να ζητάω από τον άλλο 3' για να διαβάσει κάτι που δεν έχει να πει τίποτε (που δε το δέχομαι γιατί είναι φθηνό και εμπαθές). Για να δεις πως σε έναν κόσμο δε χωράμε όλοι.
Πολύ όμορφο κείμενο, niemandsrose
Nα 'σαι πάντα καλά...
Στέλνω τις καλύτερες ευχές μου, για ένα έτος παραγωγικό με υγεία, αγάπη, ευτυχία...κι ότι άλλο γουστάρεις
@skoinovatis, σ' ευχαριστώ πολύ-πολύ! :) Δυο χιλιάδες και οχτώ καλά για σένα το 2008! ;)
Δημοσίευση σχολίου