Aν κρίνω πάντως απ' το ρητό του περί ίντερνετ που σου 'χα αφήσει ως σχόλιο στο ποστ περί Ξένιας, τον πήραν κάπως τα χρόνια κι αυτόν. Α, μια και είπα Ξένια, πρόσφατα άκουγα ραδιόφωνο (as usual, 3ο Πρόγραμμα )και κάποια στιγμή προαναγγέλθηκε μια εκπομπή που αρκετές φορές είχα ξανακούσει: 'Η (πολιτιστική)ατζέντα της εβδομάδας' αλλά η συνέχεια μ' έκανε να το κλείσω:'με την Ξένια Κουναλάκη'.
!!! Μετα το ποστ για τον Παπαζογλου, ηρθε και αυτο και με αποτελειωσε niemandsrose! Αυτο το τραγουδι, εκτος απο κει που λεει για ναρκωτικα με περιεγραφε ακριβως για χρονια. Ωσπου προσγειωθηκα στην σκληρη πραγματικοτητα! Να εισαι καλα! :)
Έπος, ύμνος και κομμάτι πονεμένο όσο δεν πάει, και ας φαίνεται κάφρικο. Τι μου θύμισες τώρα.. τραγικά στιγμιότυπα.. Ακόμα και οι μπίχλες αγαπάνε βλέπεις.. :P
Άσχετο ρε Ρόδο, αλλά ό,τι διαβάζω από το απάνθισμά σου είναι γαμάτο.
Δεν μου λες, διαβάζεις όλο το ίντερνετ έχοντας νταμιτζάνες καφεΐνης κάτω από το desktop, έχεις ομάδα που διαβάζει για σένα και σου δίνει μόνο ό,τι πιστεύει πως αξίζει (και εσύ, αυστηρή ούσα, κόβεις τα μισά με ύφος γέρου καθηγητή) ή πατάς τυχαία πλήκτρα στο address bar - εν είδη μαϊμούς που χοροπηδάει σε γραφομηχανή και γράφει τον Άμλετ - και σου βγαίνουν;
ρόδο τι μουσικός οίστρος είναι αυτός που έχεις τώρα τελευταία; πάντως το συγκεκριμένο δεν το ήξερα. ναι, ναι τώρα έγινες εκτός από τσιπ σαικόλοτζιστ και μιούσικ ινστράκτορ!
Γιατί αυτοβρίζεσαι παιδί μου; Μόνο το αυτομαστίγωμα πιάνει, δεν το ξέρεις; :P Ομολογώ ότι το τραγουδάκι δεν το ήξερα... Λέει πολλές αλήθειες όμως. Φιλάκια και καλό μήνα!
Τραγουδάρα (απ' έξω κι από μέσα) δεν το συζητάμε! Όμως εσείς οι νεώτεροι, 1-2 χρόνια ;) πιθανόν να μην έχετε ακούσει την live εκτέλεση, με heavy metal κιθάρα, όπου εκδηλώνεται όλη η αυτοοργή! Στο δίσκο, με το πιάνο, αδικείται το άσμα! Άσε που είχε απαγορευτεί ο δίσκος!
(Τί θυμάμαι τώρα! 3 ετών ήμουν αλλά έχω καλό μνημονικό!)
Σχεδόν δάκρυσα. Ο πρώτος μου δίσκος, τα πρώτα μεθύσια στην αυλή του Φράνκυ, ο πρώτος μου έρωτας, οι εφηβικοί όρκοι ότι δεν θα πιάσουμε δουλειά σε ΚΑΝΕΝΑ γραφείο.
Έψαξα και ξαναβρήκα τον δίσκο, παίζει ακόμα αλλά με πολλά σκρατς, η αυλή πρέπει τώρα πια να είναι πολυκατοικία κι εγώ αποφεύγω τα πολλά μεθύσια, ο πρώτος μου έρωτας παντρεύτηκε έναν μαλάκα χοντρό για τα φράγκα και αύριο το πρωί πρέπει να πάω από το γραφείο για δουλειά...
Μαρία έσπευσε να μας αποθαρρύνει ο Παράλληλος αν και η θεωρία μου λέει πως ζηλεύει που δε μπορεί να παραστεί επειδή δεν κατοικοεδρεύει στο κλεινόν άστυ και ρίχνει λάσπες!!! :)
Με το τραγούδι αυτό, στις αρχές των '80, πρωτογνώρισα το Τζιμάκο. Ύστερα άκουσα τα κάγκελα και το vivere και γούσταρα πολύ, γενικώς. Ξέροντας και κάτι λίγα γι αυτόν τον θεωρούσα σύμβολο αντικομφορμισμού και γούσταρα περισσότερο. Κρίμα να εμφανίζεται στην οδό γκλαμουριάς κι ο μετρ να απαιτεί μπαξίσι για να σου επιτρέψει να τον βλέπεις. Τα σέβη και την αγάπη του τρελού, χαίρομαι που λειτουργείς ακόμα στο ναό σου, καλημέρα :)
Υμνος που τον τραγουδούσα* κι όταν γνώρισα τη γυναίκα μου (η πεθερά μου κόντεψε να πάθει αποπληξία όταν συνειδητοποίησε πως ούτε θα κουρευόμουν ουτε θα έβαζα γραβάτα :-)
*κι έσπαγα πλάκα με κολλητό (τότε) που το έπαιζε και το τραγουδούσε στην κιθάρα αυτολογκρίνοντάς το βάζοντας το 'στανιό' στη θέση του 'Χριστό', όταν το έλεγε συνήθως μετά την πλήρη και αλογόκριτη βέρσιον της μπαλάντας του Κυρ Μέντιου :-)
23 σχόλια:
Aν κρίνω πάντως απ' το ρητό του περί ίντερνετ που σου 'χα αφήσει ως σχόλιο στο ποστ περί Ξένιας, τον πήραν κάπως τα χρόνια κι αυτόν. Α, μια και είπα Ξένια, πρόσφατα άκουγα ραδιόφωνο (as usual, 3ο Πρόγραμμα )και κάποια στιγμή προαναγγέλθηκε μια εκπομπή που αρκετές φορές είχα ξανακούσει: 'Η (πολιτιστική)ατζέντα της εβδομάδας' αλλά η συνέχεια μ' έκανε να το κλείσω:'με την Ξένια Κουναλάκη'.
!!! Μετα το ποστ για τον Παπαζογλου, ηρθε και αυτο και με αποτελειωσε niemandsrose! Αυτο το τραγουδι, εκτος απο κει που λεει για ναρκωτικα με περιεγραφε ακριβως για χρονια. Ωσπου προσγειωθηκα στην σκληρη πραγματικοτητα!
Να εισαι καλα!
:)
Έπος, ύμνος και κομμάτι πονεμένο όσο δεν πάει, και ας φαίνεται κάφρικο.
Τι μου θύμισες τώρα.. τραγικά στιγμιότυπα..
Ακόμα και οι μπίχλες αγαπάνε βλέπεις.. :P
Στην περίπτωσή μας το γαμωσταυρίδι απευθύνεται σε μένα από μένα. :(
Shame on me.
καλό και το αυτομπινελίκωμα ενίοτε αλλά μη το παρακάνεις κιόλας ε; :D
Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα. Ακούει και το παιδί!
Γερνάς και σε πιάνουν οι νοσταλγίες... ;D
Άσχετο ρε Ρόδο, αλλά ό,τι διαβάζω από το απάνθισμά σου είναι γαμάτο.
Δεν μου λες, διαβάζεις όλο το ίντερνετ έχοντας νταμιτζάνες καφεΐνης κάτω από το desktop, έχεις ομάδα που διαβάζει για σένα και σου δίνει μόνο ό,τι πιστεύει πως αξίζει (και εσύ, αυστηρή ούσα, κόβεις τα μισά με ύφος γέρου καθηγητή) ή πατάς τυχαία πλήκτρα στο address bar - εν είδη μαϊμούς που χοροπηδάει σε γραφομηχανή και γράφει τον Άμλετ - και σου βγαίνουν;
Αυτό το τραγούδι θα έπρεπε να στείλουμε στη γιουροβίσιον.Θα μας είχαν και οι ευρωπαίοι σε περισσότερη εκτίμηση δεν νομιζεις;
Είναι το άσμα σμάτων κανονικά αλλά ο Τζιμάκος δεν το λέει από το χαμηλό προφίλ που κρατάει.
Φιλί,,,
ρόδο τι μουσικός οίστρος είναι αυτός που έχεις τώρα τελευταία; πάντως το συγκεκριμένο δεν το ήξερα. ναι, ναι τώρα έγινες εκτός από τσιπ σαικόλοτζιστ και μιούσικ ινστράκτορ!
Γιατί αυτοβρίζεσαι παιδί μου; Μόνο το αυτομαστίγωμα πιάνει, δεν το ξέρεις; :P
Ομολογώ ότι το τραγουδάκι δεν το ήξερα... Λέει πολλές αλήθειες όμως.
Φιλάκια και καλό μήνα!
respect.μόνο αυτό.από πολύ μέσα μου.
Το τραγουδάκι μίλησε κατευθείαν μέσα μου έτσι όπως είμαι τώρα...
Καλώς σε βρίσκω και καλό μήνα! :)
Toν ειδα χτες και ηταν θεος. ακομα μια φορα.
Τραγουδάρα (απ' έξω κι από μέσα) δεν το συζητάμε!
Όμως εσείς οι νεώτεροι, 1-2 χρόνια ;) πιθανόν να μην έχετε ακούσει την live εκτέλεση, με heavy metal κιθάρα, όπου εκδηλώνεται όλη η αυτοοργή! Στο δίσκο, με το πιάνο, αδικείται το άσμα!
Άσε που είχε απαγορευτεί ο δίσκος!
(Τί θυμάμαι τώρα! 3 ετών ήμουν αλλά έχω καλό μνημονικό!)
Σχεδόν δάκρυσα. Ο πρώτος μου δίσκος, τα πρώτα μεθύσια στην αυλή του Φράνκυ, ο πρώτος μου έρωτας, οι εφηβικοί όρκοι ότι δεν θα πιάσουμε δουλειά σε ΚΑΝΕΝΑ γραφείο.
Έψαξα και ξαναβρήκα τον δίσκο, παίζει ακόμα αλλά με πολλά σκρατς, η αυλή πρέπει τώρα πια να είναι πολυκατοικία κι εγώ αποφεύγω τα πολλά μεθύσια, ο πρώτος μου έρωτας παντρεύτηκε έναν μαλάκα χοντρό για τα φράγκα και αύριο το πρωί πρέπει να πάω από το γραφείο για δουλειά...
Πάμε όπως είμαστε στον Τζιμάκο τον Μάρτη που λέω να περάσω από Αθήνα; :)
Κανόνισέ το και είμαι μέσα! :D Φιλιά και καλή εβδομάδα.
Το μαγαζί είναι χάλια αδιόρθωτα.
Και δεν κάνει για το μικρό...
Καλημέρες και καλές βδομάδες! :)
Μαρία έσπευσε να μας αποθαρρύνει ο Παράλληλος αν και η θεωρία μου λέει πως ζηλεύει που δε μπορεί να παραστεί επειδή δεν κατοικοεδρεύει στο κλεινόν άστυ και ρίχνει λάσπες!!! :)
Με το τραγούδι αυτό, στις αρχές των '80, πρωτογνώρισα το Τζιμάκο. Ύστερα άκουσα τα κάγκελα και το vivere και γούσταρα πολύ, γενικώς. Ξέροντας και κάτι λίγα γι αυτόν τον θεωρούσα σύμβολο αντικομφορμισμού και γούσταρα περισσότερο. Κρίμα να εμφανίζεται στην οδό γκλαμουριάς κι ο μετρ να απαιτεί μπαξίσι για να σου επιτρέψει να τον βλέπεις. Τα σέβη και την αγάπη του τρελού, χαίρομαι που λειτουργείς ακόμα στο ναό σου, καλημέρα :)
Δεν ζηλεύω τίποτα,
Δεν ελπίζω τίποτα,
Είμαι Λιβαδείτης...
(Εγώ σε μία ώρα και ένα τέταρτο είμαι στην Ιερά Οδό, εσείς πόσες ώρες στην κίνηση χρειάζεστε;)
Υμνος που τον τραγουδούσα* κι όταν γνώρισα τη γυναίκα μου (η πεθερά μου κόντεψε να πάθει αποπληξία όταν συνειδητοποίησε πως ούτε θα κουρευόμουν ουτε θα έβαζα γραβάτα :-)
*κι έσπαγα πλάκα με κολλητό (τότε) που το έπαιζε και το τραγουδούσε στην κιθάρα αυτολογκρίνοντάς το βάζοντας το 'στανιό' στη θέση του 'Χριστό', όταν το έλεγε συνήθως μετά την πλήρη και αλογόκριτη βέρσιον της μπαλάντας του Κυρ Μέντιου :-)
Δημοσίευση σχολίου