Για αποπλάνηση ανηλίκου κατ' εξακολούθηση και κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας κατηγορείται 42χρονος οικογενειάρχης, ο οποίος συνελήφθη από αστυνομικούς του τμήματος ασφαλείας Αχαρνών.
Σύμφωνα με την αστυνομία, ο 42χρονος την Κυριακή παρέσυρε ένα κοριτσάκι 8 ετών, κόρη φιλικής οικογένειας στο σπίτι του για να παίξει δήθεν με τα δικά του ανήλικα παιδιά, τα οποία όμως απουσίαζαν.
Εκεί ο 42χρονος ασέλγησε κατ' επανάληψη πάνω στο κοριτσάκι, ενώ και στο παρελθόν είχε κάνει το ίδιο σε βάρος της. Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν από την Αστυνομία, για να πετύχει το σκοπό του έδειχνε στην ανήλικη φωτογραφίες και βίντεο παιδικής πορνογραφίας που είχε στο κινητό τηλέφωνό του.
Οι αστυνομικοί σε έρευνα που έκαναν παρουσία εισαγγελέα στο σπίτι του συλληφθέντος κατέσχεσαν δύο ηλεκτρονικούς υπολογιστές που εκτιμάται ότι περιέχουν υλικό παιδικής πορνογραφίας και το κινητό τηλέφωνο, τα οποία μεταφέρθηκαν στα εργαστήρια της Εγκληματολογικής Υπηρεσίας για εξέταση. Ο 42χρονος θα οδηγηθεί στην κρεμάλα.
55 σχόλια:
Μία λέξη αλλάζεις και απογειώνεται το ρεπορτάζ.
Δεν ξέρω ποια ποινή είναι αρκετή γι αυτό το αχαρακτήριστο ον...Δεν μου αρκεί να μπει σαν ένας ανώνυμος παιδεραστής μέσα και μετά από κάποια χρόνια να βγει ...Ισόβια;;Χωρίς αναστολή;;Μακάρι αλλά..
Καλημέρα
Σε καμιά Μονή θα καταλήξει.
Καλημέρα.
Όχι, απο Μονή ξεκίνησε : )
@χ.ζ.:
Μπα. Από m@υνί ξεκίνησε...
@Δήμητρα, κρεμάλα! Να το κρεμάσουν από τα τέτοια του στο Σύνταγμα. (Επιτρέπω στον εαυτό μου να γίνεται τόσο κάφρος μόνο σε περιπτώσεις παιδεραστίας. Και πριν κάνω παιδί και πολύ περισσότερο τώρα).
@Μάνο, X.Z., spy, ερχόμαστε από μια σκοτεινή Μονή καταλήγουμε σε μια σκοτεινή m@υνί, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λένε...φυλακή!
πρώτα κρέμασμα ανάποδα,να τον φτύνει όλος ο κόσμος και μετά κανονική αγχόνη,άι σιχτίρ απο κει...
κρεμάλα ρεεεεεεεεεεεεεεεε..... κι αυτός και ο Λόρδος .....
Οχι ρε Νιμαν. Δεν παίζουμε κρεμάλα.
Ουτε για εναν παιδεραστή ούτε για εναν μανιακό δολοφόνο παιδιών ουτε για κανέναν.
Απλα προειδοποιούμε τον παιδεραστή οτι εαν συμβεί αυτό στη δική μας οικογένεια, θα κανουμε τα παντα ώστε να αθωωθεί στη δίκη.
Προκειμένου να βγει εξω ο καργιόλης και ναα πεσει στα χέρια μου.
Το χρεος το δικό μου δεν το μεταθέτω στην κοινωνία, δεν της δίνω αλλοθι να γίνει ακόμα πιο εφιαλτική.
Θα τον σφαξω μόνος μου κι ας είναι το τελευταίο που θα κανω.
Συμφωνώ με nomad...
Τίποτα δεν μπορεί να ικανοποιήσει την οργή της οικογένειας...
Μόνο η αυτοδικία....
Συμφωνώ με nomad...
Τίποτα δεν μπορεί να ικανοποιήσει την οργή της οικογένειας...
Μόνο η αυτοδικία....
Ρε παιδιά μήπως το αγριέψαμε λίγο; θέλω να πω, φυσικά και η πράξη αυτή είναι αίσχος, όσα ειπώθηκαν κλπ. Αλλά τώρα...δεν είμαστε γενικά υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ; Κατά των εκτελέσεων για παράδειγμα σε Κίνα, ΗΠΑ, κλπ; Η ευκολία με την οποία θέλουμε να σκοτώσουμε με εκπλήσσει.
Αγαπητε χζ
στη ζωή μου δε θελησα να σκοτώσω κανέναν κι επίσης διαφωνώ με τη θανατική ποινή για οποιονδήποτε λογο, ακομα και για φόνους -κι οχι απλα βιασμους- παιδιών.
Ομως σου λεω απλα, κι αν εχεις παιδί μπορείς να με καταλάβεις:
Εαν καποιος βιάσει την κορη μου στα 7 της χρόνια θα του φαω το λαρύγγι κι ας παω εγω ισόβια.
Δεν με αφορά το θεμα ιδεολογικά, ιδεολογικά είμαι εναντίον.
Στην πράξη ομως η ιδεολογία δεν μετριάζει την πληγή του παιδιού μου, ουτε τη δική μου.
Γιαυτό να παει να γαμηθεί η ιδεολογία μου και θα πληρώσω το κοστος που αναλογεί σε αυτούς που την εγκαταλείπουν για να αυτοδικήσουν. Αλλα ο πουστης δε θα τη γλιτώσει απο μενα, θα τον περιμένω να βγει απ τη φυλακή αν μπει και δεν θα πεθάνω πριν πεθάνει.
Τελος.
@VaD, ανώνυμε, aKanonisti, Νomad, βλέπω, έχουμε γίνει πολλοί οι Ζουλού! :) Ο Σάκα μας λείπει, ο Μεγάλος των Ζουλού (τον θυμάται κανείς?!)
@χ.ζ., για να είμαι ειλικρινής, πριν 5 μήνες, πριν δλδ έρθει στη ζωή μου το μικρό μου, ίσως και να έγραφα με περισσότερη νηφαλιότητα. Όπως εσένα. Με είχε επηρεάσει πολύ και η Συγχώρεση της Σώτης Τριανταφύλλου, ένα εκπληκτικό βιβλίο που πραγματεύεται την πορεία μίας μητέρας από την εξαφάνιση του παιδιού της, ως τη διαλεύκανση της υπόθεσης: το βίασε και το σκότωσε κάποιος και ως το δίκη, την θανατική του ποινή και τη...συγχώρεση. Είχα δει τότε κοντά το Dead Man Walking και είχα πει: ποτέ και για κανένα λόγο δε μπορούμε ως κράτος/νόμος/κοινωνία να αφαιρούμε τη ζωή ενός ανθρώπου.
Ώσπου, έγινα μαμά. Ομολογώ πως κάποια πράγματα άλλαξαν... Ίσως στο μέλλον πάλι να αναθεωρήσω. Τώρα όμως θα ήθελα (συμφωνώντας με Νομαντ και Ακανονιστη) να σκοτωσω με τα ίδια μου τα χέρια όποιον τολμήσει να κάνει κακό στο παιδί μου. Λυπάμαι πολύ αν σε απογοητεύω (και δε το λέω καθόλου ειρωνικά).
Δε με απογοητεύεις, τουλάχιστον συννενοηθήκαμε.
Δεν ξέρω παιδιά, δεν έχω παιδί. Όλοι λένε πως όλα αλλάζουν τότε, και το καταλαβαίνω.
Οπότε ας μην αρχίσω τις εύκολες ηθικολογίες,
εδώ πληγώνεται το ανθρώπινο κτήνος...
H κρεμαλα ειναι ευκολη λυση.
Ηλεκτροσοκ, αφαιρεση δαχτυλων ενα-ενα, αφαιρεση δοντιων κ.ο.κ...
Να πονεσει ο μπασταρδος!
Να συμπεράνω πως ο κι ο archive ειναι μάλλον κι αυτός γονέας έτσι; :)
Οχι,ειμαι θεια και νονα και αυτο φτανει.
με κάλυψε πλήρως ο nomad (δυο κόρες 2,5 & 5,5 χρονων εχω, συνεπως νομιζω πως ειναι λογικό να έχω αντίστοιχη οπτική στο ζήτημα).
εγώ πάλι (ως μη πατέρας) όντως σοκάρομαι και το θεωρώ αχαρακτήριστο όλο αυτό - ασχολούμαι άλλωστε επαγγελματικά με "επιζήσαντες" κακοποίησης, αλλά είχα την εντύπωση ότι η ανθρώπινη ζωή έχει αποκτήσει μια άλλη αξία στις μέρες μας.. θα ακολουθήσω το παράδειγμα του σοφού χ.ζ. και θα πάω πάσο μέχρι να γίνω γονιός.
την καλησπέρα μου.. σε ήρεμους και αγρίους..
Να ξεκαθαρίσω -λίγο ακόμα- τη θέση μου γιατί νομίζω πως στο τέλος θα κατηγορηθώ ότι ζητώ την επαναφορά της θανατικής ποινής (από ό,τι είδα και στο varometro).
Προφανώς συμβαίνουν δύο πράγματα: στα σοβαρά σε καμία περίπτωση δε θα ήμουν υπέρ να απαγχονιστεί ο συγκεκριμένος παιδεραστής, ούτε και κανένας άλλος άνθρωπος.
Από την άλλη όμως, ομολογώ πως το συγκεκριμένο έγκλημα ξυπνάει μέσα μου το κτήνος (την εγγενή βία του ανθρώπου την οποία καταπιέζει ο πολιτισμός -για να μπορεί να υπάρξει- και που και γι' αυτό το λόγο γίνεται πηγή δυστυχίας για τον άνθρωπο, για να κάνουμε το Civilization and its discontents, Φρόυντ για αρχάριους). Ενώ δλδ δε μπορώ να με φανταστώ να βάζω την υπογραφή μου σε ένα υποθετικό δημοψήφισμα για την επαναφορά της θανατικής ποινής, μπορώ να με φανταστώ να καρυδώνω κάποιον που βίασε, κακοποίησε κλπ το παιδί μου. Μπορώ επίσης να με φανταστώ να λιντσάρω κάποιον που έπραξε το ίδιο με παιδιά άλλων. Και αυτή η μεταστροφη έχω επίγνωση πως οφείλεται στο πρόσφατο γεγονός της μητρότητας. Έχω όμως και την πρόθεση να επιστρέψω στην πρότερη νηφάλια κατάστασή μου (που δε το βλέπω δυστυχώς, αλλά η πρόθεση μετράει στην παρούσα φάση).
Είναι όμως και κάτι άλλο λιγότερο προφανές: Πήρα ένα ρεπορτάζ και άλλαξα μία λέξη (έπαιξα με τις λέξεις για άλλη μια φορά). Υπάρχει η έκφραση θα οδηγηθεί στον εισαγγελέα, υπάρχει και η έκφραση θα οδηγηθεί στην κρεμάλα. Προτίμησα τη δεύτερη, που εκφράζει την οργή μου αλλά όχι, διάολε, και την ιδεολογία μου, τη θέση μου για τη θανατική ποινή. Επίσης στον τίτλο έγραψα πάλι την ίδια λέξη "κρεμάλα" με την έκφραση "παίζουμε κρεμάλα", επειδή αυτός ο μπάσταρδος αποπλανούσε το κοριτσάκι με την πρόφαση του...παιχνιδιού. Φαντάστηκα για μια στιγμή να αλλάζουν οι ρόλοι -να λειτουργήσει το κορίτσι με μία ιδιόμορφη ωριμότητα, κάτι σαν το Tideland του Τέρρυ Γκίλιαμ- και ένα μικρό παιδί να παίρνει εκδίκηση για τη φρικαλεότητα που βίωσε.
Άντε, το όνομά του γιατί δεν ανακοινώθηκε; Γιατί να μην κρεμάσουμε με δημόσια διαπόμπευση;
Αντί να βρούμε τρόπους να υπερασπιστούμε τα παιδιά μας, να τα ακούσουμε, να συνομηλίσουμε μαζί τους, εμείς απλά κρεμάμε.
@ο δείμος του πολίτη , θα ήθελα να σε ρωτήσω πρώτον αν διάβασες τις απαντήσεις μου στο ποστ και δεύτερον αν έχεις παιδιά.
Επομένως μιλάμε για ζήτημα ατομικής δικαιοσύνης; Δεν είμαστε δηλαδή υπέρ της θανατικής ποινής (όλοι μας υποθέτω), αλλά θα δικαιολογούσαμε τη δολοφονία του καθικιού αυτού από το συγκεκριμένο και μόνο γονέα;
Niemandrose φυσικά και δεν έρχεσαι στην θέση του κατηγορουμένου. Ακριβώς έτσι όπως αισθάνεσαι εσύ αισθάνομαι και εγώ και ίσως ο περισσότερος κόσμος. Με αφορμή το δικό σου κείμενο ο προβληματισμός του δικού μου post έχει να κάνει με την θανατική ποινή γενικότερα και όχι με την παιδεραστία. Σε καμιά περίπτωση επίσης δεν σου καταλογίζω πως είσαι υπέρ της θανατικής ποινής αναγνωρίζοντας την σατιρική Πανούσεια αναφορά του "μία λέξη αλλάζεις και απογειώνεται". Αν, χωρίς να είναι στις προθέσεις μου, αφήνω έστω και την παραμικρή υπόνοια για το αντίθετο, ή αν θεώρησες την στάση μου unfair δέξου την συγνώμη μου.
varometro
Μάνο, νομίζω πως η αυτοδικία είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Δεν έχει νόημα ας πούμε να γίνει αντικείμενο ενός public debate γιατί δε τίθεται θέμα να πούμε "γιες, ως ελληνική κοινωνία είμαστε κατά της αυτοδικίας". Αυτό εξυπακούεται. Ωστόσο πέρα από τη συλλογική ηθική, υπάρχει και το αξιακό και ηθικό σύστημα του καθενός που να λειτουργήσει έτσι ώστε να γίνει αντικαθεστωτικό σύμβολο (βλ. Νίκος Κοεμτζής).
Νίκο- Varometro, συγνώμη αν σε υποχρέωσα να μου ζητήσεις συγνώμη! :( Αφού έπιασες την Πανούσεια αναφορά, νομίζω συνεννοηθήκαμε! :))
Συμφωνώ με τα λεγόμενά σου, Νίμαντ. Αλλά αν ήμουν στη θέση του νομοθέτη πριν τη δολοφονία ή του δικαστή μετά το γεγονός, πώς θα μπορέσω σκεπτόμενος στείρα νομικά να διακρίνω το φόνο αυτό από μια άλλη δολοφονία; Γιατί δηλαδή να μη δικαιολογείται ηθικά/αξιακά και η δολοφονία εκδίκησης κάποιου που σκότωσε τον αδερφό ή τον πατέρα σου/μου/του; Δεν μπορούμε να μπούμε νομίζω σε μια λογική ως κοινωνία "τί μας πονάει περισσότερο και τί λιγότερο".
Δεν οδηγούμαστε σε μια λογική ζούγκλας; Ο καθένας δολοφονεί ανάλογα με τον πόνο και τις αξίες του;;
Καθόλου δεν με υποχρέωσες. Κάποιες παρεξηγήσεις πρέπει να λύνονται εν την γενέσει τους και μάλιστα πολύ καλά έκανες και μου την είπες γιατί ξαναδιαβάζοντας το κείμενό μου διαπιστώνω και εγώ πως αφήνει το περιθώριο σε κάποιον να βγάλει λάθος συμπεράσματα. thanx.
varometro
Πολύ καίρια συζήτηση και συμφωνώ με τις τοποθετήσεις ...ολων.
:)
(Και ειδικά την επεξηγηματική της οικοδέσποινας)
Να εξηγήσω κι εγω τι εννοώ:
εχει δίκιο ο φίλος που λεει οτι αυτοδικία=ζούγκλα. Απόλυτο.
Εχει δίκιο οπ φίλος που λεει οτι αγριεύουμε και οχι στη θανατική ποινή. Κι εγω είμαι εναντίον για καθε αδίκημα.
Εχοντας παιδιά, στην οριακή περίπτωση που αναφερεται εδω (βιασμός -οχι αποπλανηση η ασελγεια, βιασμός- στην ηλικία των 7 ετών...) για μενα ισοδυναμεί με φόνο της ψυχής ενός παιδιού, καμιά φορά χειρότερο απο τον ιδιο το θανατο. Οπως και οι περιπτώσεις της παιδικής πορενίας και εξαναγκασμού στις γνωστές πορνοταινίες. Η αντιμετωπιση μου θα ηταν διαφορετική αν ηταν ασελγεια η αποπλανηση, οπως και αν ηταν βιασμός σε ηλικία ανω των 16 17. Εκεί δεν ξερω αν θα μπορούσα να σκοτώσω, υποθέτω πως θα ηθελα να μπει βαεθιά στη φυλακή για πολλά χρόνια κι οχι να τον πνίξω. Εδω ομως μιλαμε για παιδάκι.
Να λοιπον η σαυγκρουση μεσα μου: τι κανει ενας φιλελευθερος ανθρωπος να του συμβεί η ιδεολογία του να συγκρουστεί με την πραγματικότητα;
Η απαντηση που εδωσα ηταν προφανως συναισθηματική. Ε ναι, θα τον πνιξω δε γίνεται αλλιως.
Μετα ομως πρέπει να πληρώσω το κοστος.Οποιο κι αν είναι. Εαν ηξερα οτι η κοινωνία τετοια πλασματαα θα τα κλείσει οντως φυλακή μια ζωή, οτι οι νομοι λειτουργηούν κι οτι ο κοσμος είναι δικαιος, ισως ναα μην το ενοιωθα αυτό. Γνωρίζοντας οτι θα βγει σε λιγα χρόνια, θα τον πνιξω δεν το συζητώ.
Και μετα είμαι ετοιμος να πληρώσω το τιμημα της φυλακισης ακομα και δια βιου. Απλα δεν με αφορά πια η ποινή, την αποδέχομαι, πρέπει να τιμωρηθώ απο την κοινωνία έστω κι αν μεσα της με καταλαβαίνει γιατί αλλιως καταλήγουμε στη ζουγκλα.
Αλλα δε γίνεται ρε παιδια να μην εμπλακείς προσωπικά σε τετοια ιστορία, είναι πανω απ τον ανθρωπο.
:)
Την ιδια κουβεντα καναμε παντως και πριν τρια χρονια - http://agripnia.blogspot.com/2006/07/blog-post_07.html -
και ομως,δεν ειδα να αλλαξε τιποτα απο τοτε.
Μα τι περιμενατε. Από το πρωι τα κανάλια παιζουν τα βυζιά της Μενεγάκη.
Καυλώνουν οι πορνόγεροι στα καταπίνουν τα viagra.
Πάνε στο παρκάκι παιρνουν το παιδακι που δεν μπορει να αντισταθει και το γαμανε...
Διάβασα το ποστ πριν από λίγες μέρες (υπήρχαν μόνο τα δύο πρώτα σχόλια), διαφώνησα και δεν θέλησα να σχολιάσω.
Το ξαναδιαβάζω σήμερα, μαζί με τα 30κάτι σχόλια και εξακολουθώ να διαφωνώ κάθετα, αλλά σχολιάζω.
Όχι, δεν έχω παιδιά. Πιθανότατα να μην αποκτήσω και ποτέ.
Είμαι όμως γυναίκα και μπορώ να αντιληφθώ τι σημαίνει βιασμός, περισσότερο από έναν άντρα, ακόμα κι αν αυτός είναι πατέρας. Γι'αυτό είμαι σίγουρη.
Υποθέτω πως, άπαξ και συνέβη το έγκλημα, το πρώτο σου μέλημα είναι να σώσεις το παιδί σου, όσο αυτό γίνεται. Αυτό που σε νοιάζει είναι να απαλύνεις τον πόνο του παιδιού σου, να του δώσεις ξανά όρεξη να ζει.
Με το να εκδικηθείς το κτήνος που μαγάρισε το παιδί σου, σε τι ακριβώς το βοηθάς (το παιδί);
Η αυτοδικία είναι μια βαθειά ΕΓΩΙΣΤΙΚΗ πράξη, δεν θα καρυδώσεις τον παιδεραστή για να κάνεις καλό στο παιδί σου, αλλά για να ικανοποιήσεις την δική σου δίψα για εκδίκηση, την οποία αντιλαμβάνομαι και κατανοώ, αλλά αμφισβητώ την αποτελεσματικότητά της.
Το θέμα μας είναι:
1. να στηρίξουμε το πληγωμένο παιδί
2. να μην ξανασυμβούν παρόμοια αισχη
Το να καθαρίσεις έναν παιδεραστή, όσο αργά και βασανιστικά κι αν το κάνεις, δεν σου εξασφαλίζει τίποτα από τα παραπάνω. Απλά ικανοποιείς την εγωιστική σου ανάγκη για εκδίκηση και μειώνεις τον πληθυσμό των παιδεραστών κατά ένα (1) άτομο.
Αν θες να σώσεις το παιδί σου, είσαι δίπλα του, το στηρίζεις, ψάχνεις υποστήριξη από ειδικούς, ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ με το παιδί σου και όχι με τον δήμιό του.
Αν ο στόχος είναι να μην υπάρχει πια παιδεραστία -που προφανώς και ειναι-, πρέπει να αναζητηθούν και να εκλείψουν οι αιτίες που τη γεννούν. Γιατί οι παιδεραστές, όπως και οι βιαστές είναι άρρωστα πλάσματα, που μπορεί να μην αξίζουν να λέγονται άνθρωποι, αλλά σαφώς είναι ασθενείς ψυχικά και, μόνο με το να εξαλειφθούν οι αιτίες που γεννούν αυτές τις ασθένειες, μπορεί η κοινωνία να απαλλαγεί από αυτούς.
Προσοχή, δεν μιλάω για ηθικές και ιδεολογίες περί εναντίωσης στην θανατική ποινή. Σκασίλα μου για τις ιδεολογίες.
Μιλάω για αποτελεσματικότητα. Η θανατική ποινή, όπως και η αυτοδικία ποτέ δεν φέρνουν ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Κροτκαγια,
πολύ ψύχραιμη, λογική και σοβαρή η αναλυσή σου. Ευχομαι οταν θα κανεις παιδιά να τη διατηρήσεις.
Μονο που δεν είμαι εσύ και δεν είμαι αλτρουιστής παρα σε εναν κόσμο που υπαρχει. Για μενα κόσμος μετα απο τετοιο εγκλημα δεν θα υπαρχει. Και ξερεις, χέστηκα για το κοινό καλό πια. Δεν με αφορά πια να εξοντωθούν ολοι οι παιδεραστές, εγω εαυτός θέλω. Δεν είμαι μελος της κοινωνίας των λογικών πια. Ισως να είναι περα απο την τωρινή σου δυνατότητα ναα κατανοήσεις τι εννοώ, το ξερω, ομως ο ανθρωπος (τουλαχιστοξν πολλοι ανθρωποι) μεταβαλλεται οταν κανει παιδί, προσπάθησε να το κατανοήσεις. Τελος η ιδεολογία αν σου βιασουν το 7 χρονο κορίτσι σου. Τελος, απλα δεν υπάρχουν αυτα που λες. Το πως πραττει κανείς σε οριακές περιπτώσεις δεν υποκειται σε κανονες λογικής. Εαν επισημαίνεις τον εγωισμό να τον δεχτώ. Εαν επισημαίνεις το αδιέξοδο μιας τετοιας πράξης, ειπα πριν οτι αναλαμβάνω το κοστος της. εαν μιλας για το καλό του παιδιού, ουτε εσύ ξερεις ποιο είναι και τι θα του παραξει καλύτερη γιατρειά, παντως υποθετουμε οτι υπαρχει και μητέρα στην πνευμαατική μας ασκηση -αν δεν υπαρχει τότε μετρανε πολλα πράγματα. Θελω ναα πω οτι δια της λογικής είναι απλό να πει κανείς "εγω αυτό θα κανω". Μακαρι μόνο να μη χρειαστεί να δοκιμαστούν στην πράξη οι ιδεολογίες.
nomad, niemandsrose και λοιποί.
Σε Αυτόν εδώ τον κόσμο ένας παιδεραστής τιμωρείται, και μάλιστα αδικα σε σχεση με το εγκλημα του. Αλλά αυτό είναι μεγάλη κουβέντα. Δέχομαι ότι κατι αλλάζει σε κάποιον με τη μητρότητα/πατρότητα. Αυτό που δε δέχομαι είναι να κρύβεται πίσω από μια κοινωνία που δίνει το αλαθητο στον πόνο της μάνας και του πατέρα, οταν παρακάμπτουν τη λογική.
Επειδή εκτος από το να προστατεύω τα παιδιά έμαθα να προστατύεω και τους αρρώστους, αν δω κάποιον να βιαιοπραγει απέναντι στον αρρωστο παιδεραστή υπόσχομαι να:
αφαιρέσω με τη βοήθεια νυχοκοπτη τα ματια τη γλωσσα, την τσουτσου και τα κοχόνια του αν ειναι μπαμπακας, και να τοποθετήσω τα δεύτερα στη θέση των πρωτων, εώς ότου πεθάνει απο αιμοραγία.
αν είναι μανούλα, υπόσχομαι να την ταισω την κλειτορίδα και τις θηλές της, και ότι άλλο αρπαξει ο νυχοκοπτης μου.
Κοινώς, αρρώστια στην αρρώστια, να πα να γαμηθουν όλεσ οι ιδεολογίες, και εμπρός για έναν καλύτερο κοσμο με υψηλά ιδανικά για τα παιδιά μας ρε γαμώτο. Και όσο η "πατρίς θρησκεια οικογένεια" κοινωνια μας σας επικροτεί αυτόν τον τρόπο σκέψης εγώ θα είμαι απέναντι να τραβάω το ζυγό ακόμα και μονος μου αν χρειαστεί. Γιατι ιδεολογία που δεν αντεχεται στα δύσκολα δεν τη ειχες ποτε και τον εαυτό σου κοροιδευες.
Δεν υιοθετω το αλάθητο απλώς ελπίζω να προκαλέσω τριτοδεύτερες σκέψεις και όπου καταλήξει ο καθένας. Αλλά δεν διατίθεμαι να συζητήσω ψύχραιμα τέτοια θέματα με ανθρώπους που εξαρχής δεν ακούνε.
Και όποιος χρησιμοποιήσει το ψευδοεπιχείρημα "αν το κάναν στο βλαστάρι σου τι θα κανες" θα του κανω ταχυρυθμα σεμιναρια σοφιστείας και ειρωνίας, αλλά απάντηση δε θα πάρει. Ευχαριστω.
Και συγγνώμη αν το παράκανα, δεν το συνηθίζω. Αν δεν εκτιμούσα το χώρο θα αδιαφορούσα, οπως κάνω στις εκατοντάδες καφρίλες του διαδικτύου.
Νταρκ γουισπερ,
πολύ ωραία. Δεν ξερω ποια αρρώστια δικαιολογεί τον βιασμό ενός 7 χρονου (περί αυτού μιλαμε γενικώς) η τη δολοφονία των έστω και ανυπαρκτων, ψυχών των παιδιών.
Το πως τιμωρείται αδικα ενας παιδεραστής δεν το σχολιάζω, θα μνας το εξηγήσεις υποθέτω. (Δε μιαλω για κατηγορύμενους, φερόμενους ως, μιλαω για καταδικασθέντες)
Επειδή λοιπόν εκτιμω τους ανθρώπους που εκτιμουν το χώρο κι αφου αποφασισες οτι αυτό θες να κανεις, σου υποσχομαι με τη σειρά μου να σου φυτέψω μια σφαίρα στο κουτελο για να μην υποφέρεις, εαν μου επιτεθείς επειδή καθαρισα το βιαστή του 7χρονου παιδιου. Ετσι κι αλλιως, δις ισόβια δε με νοιαζει.
Τοσο απλα και πολιτισμένα.
Την καλημερα μου.
Ξεχασα να σου πω ότι η πατρίς θρησκεία οικογενεια "ιδεολογία", μου ειναι απεχθής.
Θα στο κανω ξεκαθαρο: εαν πειράξει καποιος με τετοιο τρόπο το παιδί μου, θα πληρωσω καθε κοστος και καθε ανθρωπο σαν εσένα που θα με θεωρήσει φασίστα, θα τον ανεχτω. Ο πουστης ομως θα φυγει απ τη μεση, τελος.
Θαθελα καθε παιδεραστής αρρωστος να ξερει οτι αν εκδηλωσει την αρρωστια του δεν θα τον λυπηθω και δεν θα σου επιτρέψω καν να τον περιθαλψεις.
Αλλιως οφείλεις να δεχτείς και τη δική μου αρρωστια, να σφαζω παιδεραστες και να μου συμπεριφερεσαι καλα παρακαλω, κι οχι με νυχοκοπτες, ντροπή τετοια πράγματα σε αρρωστους.
:ΡΡ
Επισης να σου πω, και καλο ΣΚ σε ολους, οτι σε καμια περίπτωση δεν θα επραττα το ίδιο, εαν βιαζαν τη μανα μου η την κορη μου μετα την εφηβεία της.
κατα τ αλλα ακου κατι πρωτότυπο:
οτααν κανεις παιδί θα καταλάβεις.
:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
Χαιρετώ σας και παω στον φασιστικό μου μικρόκοσμο του ΣΚ.
Nomad,
1. Λες: "Δεν ξερω ποια αρρώστια δικαιολογεί τον βιασμό ενός 7 χρονου (περί αυτού μιλαμε γενικώς) ή τη δολοφονία των έστω και ανυπαρκτων, ψυχών των παιδιών."
Τι ακριβώς εννοείς; Ένας άνθρωπος που βιάζει ένα επτάχρονο ΔΕΝ είναι άρρωστος; Είναι δυνατόν να έχει σώας τα φρένας και να κάνει κάτι τέτοιο, που αν μη τι άλλο είναι παραφύσιν;
Τι θα πει "δικαιολογεί"; Τίποτα δεν ΔΙΚΑΙΟλογεί μια τέτοια πράξη. Μια σοβαρής μορφής ψύχωση ή άλλη ψυχική ασθένεια όμως, ΑΙΤΙΟλογεί μια τέτοια πράξη και δείχνει πως ο θύτης χρειάζεται ψυχιατρική αντιμετώπιση πρίν από οτιδήποτε άλλο.
Επίσης, λες στο ίδιο σημείο: "τη δολοφονία των έστω και ανυπαρκτων, ψυχών των παιδιών."
Ε, όχι και ανύπαρκτη! Αν η ψυχή του παιδιού είναι ανύπαρκτη, τότε ποιος ο λόγος να γίνεται όλη αυτή η κουβέντα;
Υποθέτω πως αυτό ήταν lapsus που έγραψες πάνω στον εκνευρισμό σου.
Από την στιγμή της γέννησής του κάθε ζωντανό πλάσμα είναι εμΨΥΧΟ.
2. Επειδή μάλλον δεν διάβασες ολόκληρο το σχόλιό μου, αφού εξακολουθείς να μιλάς για ιδεολογίες στην απάντησή σου, αντιγράφω τις δύο τελευταίες παραγράφους του ίδιου σχολίου:
"Προσοχή, δεν μιλάω για ηθικές και ιδεολογίες περί εναντίωσης στην θανατική ποινή. Σκασίλα μου για τις ιδεολογίες.
Μιλάω για αποτελεσματικότητα. Η θανατική ποινή, όπως και η αυτοδικία ποτέ δεν φέρνουν ουσιαστικό αποτέλεσμα."
Δλδ, υποτεθείσθω ότι έχει συμβεί κάτι τόσο φριχτό στο παιδί σου, έχεις μπροστά σου δύο δεδομένα:
- το παιδί που υποφέρει
- τον εγκληματία/ανώμαλο που έκανε το παιδί σου να υποφέρει
Τι θα κοιτάξεις πρώτα; Να φροντίσεις και να περιθάλψεις το παιδί σου ή να εκδικηθείς τον θύτη, ικανοποιώντας μόνο τον εαυτό σου; [γιατί ένα επτάχρονο τραυματισμένο ψυχικά και σωματικά παιδί δε νομίζω να νοιάζεται για την εκδίκηση.]
Αν ήμουν το επτάχρονο παιδί, θα προτιμούσα ο πατέρας μου να φροντίσει εμένα που υποφέρω πάντως, όχι να πάρει εκδίκηση στο όνομά μου.
3. Τέλος, αναφέρεις: "σε καμια περίπτωση δεν θα επραττα το ίδιο, εαν βιαζαν τη μανα μου η την κορη μου μετα την εφηβεία της."
Γιατί, αλήθεια;
Αλλάζει η φριχτότητα του γεγονότος ανάλογα με την ηλικία του θύματος; Αλλάζει η οργή σου για το έγκλημα που υπέστη το παιδί σου, επειδή αυτό έχει συμπληρώσει τα 18 του χρόνια; Παράξενο, γιατί μοιάζει γενικά να αντιδράς βάσει του συναισθήματος, το οποίο συνήθως αδιαφορεί για αυτές τις λεπτομέρειες.
Πρόσεξε, δεν μιλώ για το τι κατάλοιπα αφήνει η πράξη στον ψυχισμό του θύματος, αυτά εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, ένας εκ των οποίων είναι η ηλικία, άλλος είναι η ψυχοσύνθεση του θύματος κ.λπ.
Η διάθεση της εκδίκησης όμως, δεν νομίζω να αλλάζει. Αν συνέβαινε αυτό στο παιδί μου, δεν θα με ενδιέφερε καθόλου αν ήταν 5, 8, 13 ή 19 χρονών. Βιάστηκε το σώμα, η ψυχή του, οι επιθμίες του και η ανεξαρτήσια του, αυτό μου φτάνει.
4. Δεν ξέρω αν θα αλλάξω απόψεις ή στάση ζωής, αν αποκτήσω παιδιά.
Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο σε μένα την ίδια πάντως, υποθέτω [δεν μπορώ να είμαι και βέβαιη], πως το πρώτο που θα με ένοιαζε θα ήταν να ξανακερδίσω την ζωή μου, την αξιοπρέπειά μου και το σώμα μου.
(αυτή τη στιγμή παίζει στην τιβι ασέλγεια 57χρονου στην 7χρονη ανηψιά του)
νομαντ χαιρομαι για την τοποθετηση σου απλώς και μονο γιατι προσπαθωντας να υποστηριξεις τη θεση σου απέδειξες τη δικιά μου. οτι η λογική σου οδηγει απλώς και μονο στην αλληλοεξόντωση μας, και κατεπέκταση δεν το κάνουμε ΠΟΤΕ για τα παιδιά μας.
Απλώς μερικοί δε το σκέφτονται ποτέ αυτό γιατι δεν πιστεύουν ποτέ πραγματικά ότι κάποιος θα υποστηρίξει το παιδέρας. Και κάπως έτσι ΄γινεται πάντα η αρχή.
Η ίδια επιστήμη είναι που εξηγεί γιατί είναι άρρωστος ένας παιδεραστής,
γιατί μας βολεύει να πιστεύουμε το αντίθετο ενώ όλα οδηγούν προς τα εκεί,
γιατι κάποιες φορές πιστεύουμε οτι "υπάρχει μια μαγική δύναμη που μας οδηγεί στην αυτοδικία, και όταν ο άλλος βρεθεί στη θέση μας θα καταλάβει",
ποια είναι η αρμόζουσα τιμωρία ή θεραπεία για ένα παιδεραστή,
αν είναι όντως ψυχικός θάνατος σε ένα επτάχρονο ή αν ΔΕΝ είναι, αλλά φροντίζει να αποτελειώσει η κοινωνία αυτό που άρχισε ένα άρρωστος....
όοολα αυτά και άλλα τόσα υπάρχουν, και ειλικρινά προτιμώ να τα βρείς μόνος (και όποιος ενδιαφέρεται) παρά να σου τα εξηγήσω εγώ. Δεν έχει νόημα έτσι, πρέπει να θες να δεις και την άλλη άποψη όχι απλά να την περιμένεις για να την αντιμετωπίσεις.
Τώρα ακόμα και αν σε βρίσκει αντίθετο το Π-Θ-Ο, (προσωπικά σε πιστεύω), το γεγονος ότι ο εθνικιστής το πρωτο πραγμα που λέει είναι: "αν έρθει ο αλβανος να σου γαμησει τη γυναικα, θα ναι αργά", δεν πρέπει να σε αφήνει αδιάφορο.
Το αν ο φοβος σε ωθεί να έχεις μια δυο φασιστικές απόψεις δε σε κάνει φασίστα, ούτε εμένα.
Τώρα αν είμαι όντως γονιός, προφανώς θα με θεωρείς ανώμαλο.
Αν πάλι δεν είμαι, ας πούμε ότι εύχομαι να υπάρχει πάντα ένας ανώμαλος, να μου θυμίζει αυτά που λέω σε περίπτωση που γίνω μπαμπας και "καταλάβω".
Αλλιώς ρε φίλε σε έναν τοσο μονοπαντο πλανητη μάλλον δεν αξιζει να ζω.
Η λεπτή ειρωνία σου δε με ενοχλεί, ήταν απάντηση στην απάντηση, και τα αυτιά σου δεν είναι τόσο βουλωμενα όσο νομίζεις. :)
Αυτό εγώ το λέω όντως πολιτισμένη απάντηση.
Καλό ΣΚ σε σένα και στη φαμίλια.
και κάτι ακόμα:
είχα κοπέλα που ειχαν ασελγησει πανω της σε μικρη ηλικια. παλέψαμε μαζι τα προβλήματα (που διώχναν τους προηγούμενους γκόμενους) τα περισσοτερα τα ξεμπερδεψε και καποια λιγα τα παλεύει ακόμη.
(χωρισαμε εδω και χρονια λογω αποστασεως κυριως αλλα διατηρούμε επαφή)
Είναι πολυ καλυτερα ψυχολογικά από μια άλλη κοπέλα, που με τη συμπεριφορά τους οι γονεις της την έκανα να πιστεύει ότι είναι άχρηστη. Συμπεριφορά τυπική προς τα κοριτσάκια της παρηκμασμένης ελληνικής επαρχίας, θα έλεγα.
Απλώς είχε περισσοτερες αντιστασεις απέναντι στην κοινωνια και θέληση.
Οι άλλοι που το κάνουν αυτό στα παιδιά τους πως λέγεται; διπλός φόνος της ψυχής;
Και τι τους αξίζει; σταύρωση;
Το μονο σιγουρο είναι οτι αν το ξεκινησει κάποιος όλο αυτό, θα ρθει η μερα που θα πρεπει να γυρισει το δικαννο του, στο κεφαλι του.
Τα ειπατε ολα. Πανεξυπνη η παραλλαγη του αρθρου αλλα και πολυ ενδιαφερουσα η εξελιξη των σχολιων. Να πω μονο, οχι στη θανατικη καταδικη. Ολα τ αλλα απο κει και περα...
Την καλησπερα μου σε ολους.
Χτες το βράδυ είδα όραμα τον Άη Αισχίνη τον Παιδολάγνο. Ήρθε λέει στον ύπνο μου ξυπόλητος -γιατί είχα σφουγγαρίσει η νοικοκυρά, να μη μου λερώσει- και ρακένδυτος. Είχε κάνει δηλαδή ράκος ψυχολογικά ένα γονέα που του βιάζανε το παιδί και τον φόραγε. Με πιάνει λοιπόν την ώρα που θήλαζα το μωρό μου και μου λέει: "Μπα; Θηλάζομεν;Θηλάζομεν;" "Θηλάζω Άη Αισχίνη μου. Γιατί μου το λες έτσι άγρια;" του απαντώ εγώ. "Και σ' αρέσει ε;" "Πώς δε μ' αρέσει να θηλάζω το σπλάχνο;" του απαντάω με ταπεινοφροσύνη. "Ανώμαλη!" μου λέει και τρέχει κατά την πόρτα. Όπως τον βλέπω να εξαφανίζεται, αφήνω εγώ το παιδί στη σκάφη και τρέχω να τον προλάβω. Ανοίγω την εξώπορτα και τι να δω; Ο Άη Αισχίνης είχε γίνει ένας τεράστιος συντριβάνι όπου αντί για πήδακες νερού σχηματιζόνταν κάτι τεράστιοι φαλλοί, ενώ απ' τους φαλλούς κρέμονταν μικρά παιδιά απαγχονισμένα. Εκείνη την ώρα ακούω το κλάμα ενός μωρού και τρέχω στο σπίτι γιατί είχα αφήσει το μωρό μόνο του. Μπαίνω μέσα και τι να δω; Ο γιος μου είχε γίνει μεσήλικας και ασελγούσε σε ένα κοριτσάκι. "Τι κάνεις εκεί;Θα σε σκοτώσω!!" του φωνάζω . Και αυτός μου απαντάει "μαμά, περνάω παιδική αρρώστια! Είμαι άρρωστος μητέρα!" Τότε εγώ του έφτιαξα ένα τσαγάκι του παιδιού μου και κάθισα κοντά του κρατώντας του το χέρι "Άμα είσαι άρρωστος αγόρι μου, γάμησε τα!" του είπα και μετά ξύπνησα.
Δεν νομίζω οτί η κρεμάλα είναι λύση.
Θέλεις μια άλλη προσέγγιση με μεγαλύτερη χρονική διάρκεια...
Από το TVXS:
Η Ιταλία πρέπει να έχει τη δυνατότητα να προβαίνει, σε ορισμένες περιπτώσεις, στον χειρουργικό ευνουχισμό των ενόχων για σεξουαλικές επιθέσεις, δήλωσε σήμερα ο Ρομπέρτο Καλντερόλι, υπουργός Διοικητικής Απλοποίησης και μέλος της Λίγκας του Βορρά.
Η Ιταλία αντιμετώπισε τρεις υποθέσεις βιασμών τις τελευταίες μέρες, ειδικότερα αυτή του βιασμού μίας εφήβου σε ένα πάρκο της Ρώμης. Η κυβέρνηση αντέδρασε ανακοινώνοντας ότι θα καταθέσει μέσα στις προσεχείς ημέρες ένα προεδρικό διάταγμα έτσι ώστε οι δράστες σεξουαλικών επιθέσεων να φυλακίζονται συστηματικά, χωρίς δυνατότητα κατ' οίκον περιορισμού μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης.
Αν είναι ψυχικά άρρωστος σε βαθμό αθεράπευτο(όλοι αυτοί ΕΙΝΑΙ) μια ευθανασία θα ήταν η λύση !!!
Ενας δημόσιος λιθοβολισμός(αλλα εξέλειψαν κι οι πέτρες).
ΟΧΙ, ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να θεραπεύσει το κακό που έκανε στο παιδί, ούτε η στοργή και η αγάπη των γονιών και των όποιων "ειδικών καθοδηγητών".
Θα τον σκοτώσω για να εξωτερικεύσω την οργή μου και το μίσος μου γι' αυτό που έκανε και για να προστατεύσω τα υπόλοιπα ανύποπτα αθώα παιδιά απο κάποιον σαν κι αυτόν.
Ίσως αν υπάρξει εστω και για μια φορά ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ τιμωρία ενός απο αυτό το είδος, οι υπόλοιποι να το ξανασκεφτούν όταν θελήσουν να τον μιμηθούν.
Συγνώμη για την οργή και την αγανάκτηση αλλα εχω 3 κορίτσια, μεγάλα πλέον.
Να το πω και'γω με λίγο απλότερα ελληνικά;
Αν εμείς -οι "μη ανώμαλοι", οι "μη διαταραγμένοι", οι "bloggers", οι σίγουρα ανήκοντες στην μειοψηφία της ανθρώπινης πράξης, αν σκεφτείς ότι μόλις το 20% του πλανήτη έχει πρόσβαση σε τηλέφωνο, πόσο μάλλον στο δίκτυο- αν εμείς λοιπόν, βρίσκουμε μια-δυο συνθήκες κάτω από τις οποίες νομιμοποιούμε πλήρως ως πρακτική το φόνο (που εκδικητικός ή μη, εν βρασμώ ή μη, παραμένει φόνος) και τον αποδεχόμαστε στο σύνολο των πράξεων που ορίζουν και χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη εμπειρία, τότε για ποιο λόγο ακριβώς εγκαλούμε (ή καταδικάζουμε) τον βιαστή/παιδεραστή;
θέλω να πω, τι κακό ακριβώς έκανε εκείνος που ιεραρχείται ως το ύψιστο κακό, ακόμα και αν εμείς προσφύγουμε στις ειδεχθέστερες πράξεις;
Είναι θέμα διαφορετικής θεώρησης περί της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή όχι;
Είναι ή όχι μια δύσκολη στιγμή και ένα ζορικο δίλημμα που μας ζητάει τότε και μόνο τότε να δείξουμε τι εννοούμε όταν λέμε "άνθρωπος" και ακριβώς ποια είναι η γραμμή που μας χωρίζει από τα ζώα και από τα εγκληματικά ζώα;
Θέλω να πω, σε ακτιβισμούς και διάφορα petitions για γούνες, Παλαιστίνες κελιπά κελιπά, μια χαρά μπορούμε να είμαστε άνθρωποι και τότε στέλνουμε τη συνείδησή μας ήσυχη για ύπνο και όλα καλά.
Νομίζω ότι κάτω από συνθήκες όπως κι αυτή, είναι που δοκιμάζεται σοβαρά και αληθινά η περί ανθρωπισμού θεώρηση. Και εδώ μας θέλω...
@_ST_ , μεγαλύτερη διάρκεια από την κρεμάλα έχει συνήθως η...μόνοπολη! :)
@Μάνο, α! δε λέει! Ένα από τα πολλά γατιά που είχα αναγκάστηκα να το ευνουχίσω όταν ζούσα στο Λονδίνο. Ε, δεν άλλαξε ψυχοσύνθεση: το ίδιο ψυχοπαθής παρέμεινε. :$
@didymina, σε καταλαβαίνω με το συναίσθημα. Η λογική μου αρνείται να μας καταλάβει.
@costinho, απλούστερα ελληνικά από αυτά που είδες εδώ πέρα γραμμένα, δεν γίνεται! :)
Κοίτα, ο διαχωρισμός που κάνεις, εμείς οι έτσι και οι γιουβέτσι, προσωπικά δε με εκφράζει. Ίσα ίσα, μη σου πω πως έχω μια αλλεργία στον ελιτισμό. Έτσι, δεν εκφράζομαι ως "η σωστή η πρόστυχη η διανοούμενη η blogger" που με είπε πρόσφατα ένας τύπος σε ένα φόρουμ (και γέλασα πολύ, για να πω την αλήθεια). Είμαι ό,τι είμαι κι ό,τι τραγουδώ (γράφω) για σε, που έγραφε ο πάλαι ποτέ αγαπημένος Σαββόπουλος. Με αυτή την έννοια, όπως ξανάγραψα σε άλλο σχόλιο (σε μια απάντηση στον Μάνο νομίζω) δε γίνεται κουβέντα για κανενός είδους συλλογική απόφαση (του στυλ: θα τους κρεμάσουμε; θα τους ευνουχίσουμε; θα τους λιθοβολίσουμε; ) γι' αυτό και το "εμείς" και ο α' πληθυντικός που προτάσσεις είναι κάπως άστοχα, μπορώ να πω. :)
Προφανώς και δεν είχα κατά νου να μας καταδείξω ως ελίτ του πνεύματος με το διαχωρισμό που έκανα. Προσπάθησα απλά να θέσω ένα μέτρο σύγκρισης για να γίνει κατανοητό ότι αν εκείνοι που λειτουργούν και αναπτύσσουν ανώτερα ένστικτα, είναι σε θέση να νομιμοποιούν ηθικά -με ορισμένες συνθήκες- την πιο απεχθή πράξη, τότε δεν έχει κανένα νόημα να μιλάμε και για τις πράξεις των ούτως ή άλλως καθοδηγούμενων από τα κατώτατα ένστικτα.
Όσο για το "εμείς", δεν είναι παρά ένας πληθυντικός του "εγώ". Αν για έναν νομιμοποιείται η πράξη (ο φόνος ή γενικά η αυτοδικία), αυτόματα το άθροισμα δίνει ότι η πράξη νομιμοποιείται ηθικά για τον καθέναν, άρα για όλους. Και άνετα το "όλοι" μετατρέπεται σε "εμείς", "εσείς", γουατέβερ, όπως άκοπα και αβάδιστα το "βλέπω Ολυμπιακό" μπορεί και να το ακούσεις από το ίδιο άτομο ως "παίζουμε με τον Ολυμπιακό", εκφραστική λαθροχειρία που καταλήγει σε σουρρεαλιστικές διαπιστώσεις όπως "κερδίσαμε", "χάσαμε", ενώ ποτέ μας δεν ιδρώσαμε. Με πιανς;
@Costinho, θα μου επιτρέψεις να σου απαντήσω με τον βάρβαρο τρόπο των quotes μήπως και καταφέρω να γίνω σαφέστερη, που δεν είναι και η αρετή μου.
"...αν εκείνοι που λειτουργούν και αναπτύσσουν ανώτερα ένστικτα"
Δε νομίζω πως υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα ένστικτα. Αν έχω καταλάβει καλά το θείο Σίγκμουντ, υπάρχει το εγγενές ένστικτο του θανάτου (βίας) στον άνθρωπο το οποίο απλώς ο πολιτισμός μας είναι σε θέση να καταπιέσει με διάφορους μηχανισμούς (υπερεγώ, θετό δίκαιο, ηθική κλπ). Αυτό δλδ που διακρίνει το πάλλευκο ποινικό μου μητρώο από μίας γυναίκας στη φυλακή, είναι όχι ότι εγώ έχω ανώτερα ένστικτα αλλά ότι ο πολιτισμός με έχει καθυποτάξει σε ένα φρόνιμο πολίτη. Τα ένστικτα όμως παραμένουν ίδια. Αν μου αγγίξει κανένας μπάσταρδος την κόρη μου θα γίνω Χάνιμπαλ. Πιθανόν.
"είναι σε θέση να νομιμοποιούν ηθικά -με ορισμένες συνθήκες- την πιο απεχθή πράξη, τότε δεν έχει κανένα νόημα να μιλάμε και για τις πράξεις των ούτως ή άλλως καθοδηγούμενων από τα κατώτατα ένστικτα."
Να κάνουμε μια διάκριση στο τι θεωρούμε την πιο απεχθή πράξη. Για μένα το ειδεχθέστερο έγκλημα είναι η παιδεραστία. Και το κατώτερό μου ένστικτο, του θηλαστικού που του πείραξαν το τέκνο, που είναι μέσα μου καταπιεσμένο -οπως είπαμε- δεν εγγυώμαι πως δε θα εκδηλωθεί στην περίπτωση αυτή.Όπως, για να το πάω λίγο παραπέρα, δε δέχομαι πονηρές ισοπεδώσεις -που τις ακούσαμε από όλο τα κοινοβουλευτικά κόμματα- ότι "καταδικάζουμε τη βία από όπου και αν προέρχεται", εξισώνοντας τη βία των εξουσιαστών με τη βία των εξεγερμένων, ή τη βία του Ισραήλ με τη βία της Χαμάς, έτσι δε δέχομαι το ίδιο επιχείρημα για την αυτοδικία έναντι της παιδεραστίας.
"Όσο για το "εμείς", δεν είναι παρά ένας πληθυντικός του "εγώ"."
Είναι μακρύς ο δρόμος από το ένα στο άλλο. Ή τουλάχιστον έτσι το βιώνουμε μερικοί.
"Αν για έναν νομιμοποιείται η πράξη (ο φόνος ή γενικά η αυτοδικία), αυτόματα το άθροισμα δίνει ότι η πράξη νομιμοποιείται ηθικά για τον καθέναν, άρα για όλους."
Ο ηθικός κώδικας, η αξιοπρέπεια και το αξιακό σύστημα του καθενός δεν μπορεί να ποδοπατείται ανεξαιρέτως απ' το εκάστοτε "κοινό καλό" και εκάστοτε "συλλογικά ηθικά αποδεκτό". Γιατί τότε ο Τσε, ο Μπελογιάννης, ο Μάρκο κλπ δεν είναι παρά εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαιου για τα καθεστώτα ενάντια στα οποία πολέμησαν.
"Και άνετα το "όλοι" μετατρέπεται σε "εμείς", "εσείς", γουατέβερ, όπως άκοπα και αβάδιστα το "βλέπω Ολυμπιακό" μπορεί και να το ακούσεις από το ίδιο άτομο ως "παίζουμε με τον Ολυμπιακό", εκφραστική λαθροχειρία που καταλήγει σε σουρρεαλιστικές διαπιστώσεις όπως "κερδίσαμε", "χάσαμε", ενώ ποτέ μας δεν ιδρώσαμε."
Ε, και σ' αυτά σου λεω πως έχω αλλεργία. Όμως αυτό είναι και προσωπικό μου πρόβλημα να το λύσω. Όπου μαζεύονται πάνω από τρεις-τέσσερις, δε μπορώ, ζαλίζομαι, με πιάνει ίλιγγος, μου βρωμάει ποδαρίλα και χνώτα, βαβούρα, κακό, πέφτω κάτω. Δε μπορώ. Αφού είμαι του κανενός. Το λέει και η ταμπέλα. :)
"Με πιανς;"
Ξέρω 'γω; Σι πιάν'; :)
Υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα ένστικτα. Μπιλίβ μι. Όπως υπάρχουν και εξελιγμένα είδη. Πάμε παρακάτω.
Ειδεχθέστερο έγκλημα ΔΕΝ γίνεται να εννοούμε την παιδεραστία. Ειδεχθέστερο είναι ο φόνος κι αυτό γιατί δερ'ς νο τέρνινγκ μπακ μάη ντήαρ. Είναι και το μόνο τελεσίδικο, αν το σκεφτείς. Αλλιώς, αν το πάμε έτσι, για μένα ειδεχθέστερο όλων είναι το κάρφωμα, κοινώς η ρουφιανιά.
Επίσης, το θέμα του συλλογικού βέρσους ατομικού το συνέλαβες κάπως στρεβλά άη θινκ. Επειδή παρόμοια κουβέντα έγινε και στον οντά του Ολντμπόη, αυτό που συζητάμε είναι κατά πόσο η ενστικτώδης αντίδραση (και λογικά ή ενβρασμώ ψυχής πράξη) μπορεί να ταυτίζεται με την πρακτική που θα υιοθετήσουμε ως κοινωνικό σύνολο σε επίπεδο π.χ. θεσμικών αποφάσεων. Άλλο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και άλλο το πως θα εκφραστεί η κοινωνική ανάγκη για αρμονική συμβίωση (π.χ. νόμοι, ποινές κλπ). Και υποτίθεται ότι συζητάμε πάνω στην πιθανή ηθική σύγκλιση αυτών των δύο. Την οποία εγώ αδυνατώ να αναγνωρίσω σε οποιαδήποτε περίπτωση. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι αποκλείεται να με δεις κι εμένα να γίνομαι Χάννιμπαλ, όχι μόνο αν μου πειράξεις την κόρη (που ακόμη δεν έχω αξιωθεί), αλλά ακόμα και αν δω μπροστά μου να πειράζουν τη δική σου κόρη. Ας το ξεκαθαρίσουμε και πάλι λοιπόν: υπάρχει το ένστικτο, υπάρχει η αυτοσυντήρηση, υπάρχει όμως και η οργανωμένη κοινωνία, όπου οργανωμένη κοινωνία βλέπε ένα σύνολο συμβάσεων που μας επιτρέπει να ζούμε όλοι μαζί, να εκφράζονται όλα τα ένστικτα και οι αποχρώσεις και αυτό λοιπόν το ιδανικό εξ ορισμού προϋποθέτει την επεξεργασία των ενστίκτων -και πολλές φορές την τιθάσευσή τους.
Συμφωνούμε μωρέ πάνω κάτω. Κι αυτό σε γενικές γραμμές έχει να κάνει με τα ανώτερα ένστικτα που σου έλεγα.
Με την ευκαιρία όμως και για να ελαφρύνω το κλίμα, να ευχηθώ κάθε ευτυχία για την κόρη, αλλά και τους γονείς της δίπλα της. Να την προσέχεις.
Πόσο γραφικός θα γίνω αν παρακαλέσω να γράφουμε στα ελληνικά, στα αγγλικά, στα γερμανικά, στα κινέζικα, σε όποια γλώσσα τέλος πάντων, αλλά όχι σε άλλες μπασταρδεμένες μίξεις;;;;
Όχι τίποτα άλλο, αλλά γενικά άι αγκρι mit εσένα πορτογάλε μπαλαδόρε.
φιλικά πάντα :)
Πριν πολλά χρόνια, είχα διαβάσει στην εφημερίδα την εξής είδηση:
Σε κάποιο ελληνικό χωριό, οι κάτοικοι σκότωσαν μετά από πολλή προσπάθεια και κόπο μια κουκουβάγια εν εξάλλω, η οποία επιτέθηκε με μανία και έβγαλε τα μάτια ενός συγχωριανού τους.
Όπως αποδείχθηκε, ο άνθρωπος αυτός το προηγούμενο βράδυ, είχε χαλάσει τη φωλιά που το πουλί είχε φτιάξει στην αποθήκη του, σκοτώνοντας όλα τα μωρά της κουκουβάγιας που βρίσκονταν μέσα.
Δεν ξέρω άν η ανάγκη της κουκουβάγιας για εκδίκηση είναι αυτό που χαρακτηρίζεται παραπάνω σαν κατώτερο ένστικτο. Εγώ θα το χαρακτήριζα μάλλον ως το ακριβώς αντίθετο. Το ανώτερο, το πιο δυνατό, το πιο αληθινό ένστικτο, αυτό που κάνει κάθε ζωντανό όν να θέλει να προστατέψει τα μικρά του.
Και ο πόνος της μάνας που της πείραξαν τα μωρά, ο πιό βαθύς κι αυθεντικός.
Ρόδο, έχω κι εγώ ένα μωράκι πέντε μηνών. Είμαι επίσης σε θεωρητικό/ιδεολογικό επίπεδο, εναντίον, τόσο της θανατικής ποινής, όσο και της αυτοδικίας και των βασανιστηρίων, μπορώ να σου πω ακόμα και του εγκλεισμού ως μέσο σωφρονισμού.
Ωστόσο, άν κάποιος βίαζε το μωρό μου, παρόλο που κατανοώ πως μόνο ένας βαθιά άρρωστος άνθρωπος θα έκανε μια τόσο φρικαλέα πράξη, το πιθανότερο είναι πως θα τον έκοβα κομμάτια με τα ίδια μου τα χέρια και θα τον τάιζα στα σκυλιά.
Τις μέρες του πολέμου στη Γάζα, ένοιωθα ακριβώς τα ίδια συναισθήματα οργής και διάθεσης για εκδίκηση, όταν έβλεπα τα καμμένα και ξεκοιλιασμένα μωρά. Στα πρόσωπα μερικών, νόμιζα πως έβλεπα το δικό μου παιδάκι και μου σηκωνόταν το πετσί. Εκεί μάλιστα, δεν είχαμε να κάνουμε με έναν άρρωστο παιδεραστή-εγκληματία, αλλά με ψυχρούς εκτελεστές, φονιάδες βρεφών, που κομμάτιαζαν μωρά για προεκλογικούς σκοπούς.
Δε σου κρύβω ότι οι σκέψεις μου για την αξία της ανθρώπινης ζωής, άρχισαν να παίρνουν επικίνδυνες ατραπούς. Και ακόμα δεν έχω καταλήξει.
Το μόνο σίγουρο είναι πως όταν γίνεσαι γονιός, πρωτόγνωρα ένστικτα και συναισθήματα ξεπηδάνε στην επιφάνεια. Είναι απαράδεκτα κλισαρισμένο αυτό που λέω, αλλά καλώς-κακώς, διαπίστωσα από πρώτο χέρι πως είναι αλήθεια.
Costinho, δε θέλω να το κουράσω αλλά λετ μη άντ ε φιου θίνγκς (Μάνο, μη συγχύζεσαι με τα ανάποδα γκρήγκλις!)
"Υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα ένστικτα. Μπιλίβ μι. Όπως υπάρχουν και εξελιγμένα είδη. Πάμε παρακάτω."
Εξακτμόν. Κι εγώ εξελιγμένο είδος και νοήμον, θα διατηρώ το προσωπικό αξιακό μου σύστημα και θα αρνούμαι,όταν εγώ το κρίνω, να ακολουθώ το κριάρι, να μη φεύγω απ' το κοπάδι (το κοινωνικό συμβόλαιο που περιγράφεις κι εσύ) και να προσφέρω το λαιμό μου στον βοσκό. Σφάξε με αγά μου να αγιάσω και άλλες τέτοιες πρωτοχριστιανικές παρλαπίπες δε με αφορούν. Θα τον ξεκοιλιάσω τον σκατοκαργιόλη που θα αγγίξει το παιδί μου. Αχ, νομίζω πως επιτέλους εκτονώθηκα.
"υπάρχει όμως και η οργανωμένη κοινωνία, όπου οργανωμένη κοινωνία βλέπε ένα σύνολο συμβάσεων που μας επιτρέπει να ζούμε όλοι μαζί, να εκφράζονται όλα τα ένστικτα και οι αποχρώσεις και αυτό λοιπόν το ιδανικό εξ ορισμού προϋποθέτει την επεξεργασία των ενστίκτων -και πολλές φορές την τιθάσευσή τους."
Μετά που θα τον ξεκοιλιάσω θα τον παλουκώσω με το κοινωνικό συμβόλαιο που μόλις περιέγραψες, το οποίο βέβαια θα' ναι γραμμένο σε μάρμαρο για να έχει και εφφέκτ η πράξη μου. :)
Ευχαριστούμε Costinho για τις ευχές και ανταποδίδω με την ευχή να γίνεις σύντομα πατέρας και άρα εν δυνάμει κανίβαλος. (χοχοχο. Πάλι θα παρεξηγηθώ, γμτ).
ΤRIP, με εκφράζει απ' άκρη σ' άκρη αυτό που γράφεις.
Κανέναν οίκτο στον παιδεραστή. Αφού δεν μπορεί από μόνος του να συγκρατήσει τις σίγουρα ανώμαλες ορέξεις του, ας τον βοηθήσουμε. Επέμβαση χειρουργική. Να τελειώνουμε μια για πάντα. Για τον έμπορο παιδικής πορνογραφίας και για τον βιαστή. Θάνατος. Ναι Θ ά ν α τ ο ς. Φτάνει πιά αυτή η ηλίθια επιεικής αντιμετώπιση. Τα θύματα τι φταίνε; Τι φταίει το δύστυχο μωρό που το βιάζουν. Τι φταίει η κοπέλα ή γυναίκα που την βιάζουν; Ποιός προστατεύει αυτούς;
Δημοσίευση σχολίου