11/8/09

Greed-ings

Εγώ επιθυμώ
Εσύ επιθυμείς
Αυτός/ή επιθυμεί
περισσότερους followers στο twitter,
περισσότερους followers στα blogs μας
περισσότερους αναγνώστες στα blogs μας
περισσότερους σχολιαστές στα blogs μας
περισσότερους google readers
περισσότερους φίλους στο facebook
περισσότερες επαφές στους messenger
περισσότερες γνωριμίες στα fora
περισσότερες διευθύνσεις email στην λίστα μας
περισσότερους subscribers στο youtube μας
αλλά στο τέλος της μέρας μπορεί να μην έχουμε ένα φίλο.
...φίλος- φίλος έτσι όπως το λέει ο Καζαντζίδης.






8 σχόλια:

samson rakas είπε...

σωστά τα λες.
πάντως κι ο φίλος ελέγχεται.

ξέρεις, αγοράζεται και με πιστωτικές τελευταία.

πρτφ

Niemandsrose είπε...

Σωστά. Αφού η φιλία είναι επένδυση. Κοινωνικό κεφάλαιο και τα ρέστα. Είμεθα όλοι καπιταλισταί! ;)

Swthria είπε...

Το τιτλοφορείς greed-ings και δε γνωρίζω αν στόχευες σε λογοπαίγνιο αλλά το greed είναι ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα! Σε αυτό κάνεις αναφορά έμμεση;

Niemandsrose είπε...

Σε αυτό ακριβώς αναφέρομαι, Σωτηρία! ;)

δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα είπε...

ο φιλος δινει την δυνατοτητα να μην γινει επενδυση ομως..
αρα ειναι μια ελπιδα

apologia pro sua vita είπε...

Εδώ στην Αθήνα αδειάσαμε από αμάξια, φίλους, ακολούθους, περίπτερα και εύγες.

Μόνοι. Επιτέλους.

Με τους εναπομείναντες γραφιάδες του διαδυκτίου, τα ξεχασμένα και επίμονα τρολλάκια, τη γριά στον τρίτο, τον Αλβανό στο υπόγειο, τα μαυράκια στον πρώτο. Έχει κι η μοναξιά του Αυγούστου την κοινωνική της διάρθρωση.

Πάλι άλλα 'ντ' άλλων λέω ε;

μ είπε...

Αν βγούμε όμως από facebook, twitter, msn, skype, youtube, blogs θα ενταχθούμε ξανά στον κοινωνικό ιστό ή έχουμε ήδη αλλοτριωθεί;;

Τους φίλους τους διαλέγουμε πάντως, γι'αυτό δεν τους παιδεύουμε!

(το λέω και για να τ'ακούσω)

Niemandsrose είπε...

@δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα, ο καλός φίλος δεν είναι ελπίδα. Είναι απελπισία. :)

@apologia pro sua vita, "Πάλι άλλα 'ντ' άλλων λέω ε;" Ψάχνεσαι για κομπλιμέντα, ε; :) Αφού και τη λίστα για τα ψώνια να γράφεις εσύ μάνα μ' πάλι λογοτεχνία θα' ναι. Άστο, τό΄χεις. (oxymoron)
Αυτή την Αθήνα (Κυψέλη) που περιγράφεις την έζησα το καλοκαίρι του 2000. Μόνο που το έσκασε ένα παλιόφιδο κατοικίδιο στην Πατησίων (στο ύψος της Εθνικής) και το' δείχναν οι ειδήσεις. Εκεί που έβλεπα δυο βιντεοταινίες τη μέρα, τις έκανα τρεις από το φόβο μου. Και κλειδαμπαρωμένη. Μην έρθει ο όφις απ' την Πατησίων στη Σπετσών...

@Μάνο μ', άμα δεν ήμαστε αλλοτριωμένοι και από πριν τι δουλειά είχαμε εδώ μέσα; Alien θα βγούμε από τόσα δίκτυα.
But, as Alexiou says

"Life is very short and there's no time/for fussing and fighting my friend".