μια κρίση για όλους

Η γυναίκα, η εργαζόμενη, η μητέρα, η σύζυγος, η ελληνίδα, αυτή η καρικατούρα ανθρώπου, ξαπλώνει σε ανάκλιντρο, όπως οι φιλόσοφοι αρσενοκοίτες στο συμπόσιο του Πλάτωνα. Μόνο που, αντί νερωμένου κρασιού, της έχει προσφερθεί φρεντοτσίνο με παγάκια κι αντί χλαμύδα είχε χλαμύδια.

"Ξέρεις τι θα ήθελα να έχω τώρα;" είχε ρωτήσει αίφνης πριν λίγο καιρό το σύζυγο ενόσω εκείνος ξεφύλλιζε προσπέκτους ντελιβεράδικων.
"Τι;" της απάντησε χωμένος στα δίπτυχα και τρίπτυχα φυλλάδια δίχως να συναντήσει το βλέμμα της ως γνήσιος σύζυγος.
"Μια εξωσυζυγική σχέση", του απάντησε πολύ φυσικά.
Εκείνος σχολίασε τη δήλωση με μια σύσπαση προς τα πάνω στη μια άκρη των χειλιών που με το ταυτόχρονο σφίξιμό τους σήμαινε "τι βλακείες λες πάλι" και συνέχισε να αναζητά το κατάλληλο delivery για τον κορεσμό της βραδινής του πείνας.

Αφού σχημάτισε τον σωτήριο αριθμό στο ασύρματο τηλέφωνο και έκανε την τηλεφωνική του παραγγελία, είδε τον κόσμο πιο αγγελικά πλασμένο. Και την αγκάλιασε. Παρόλο που δε του μαγείρευε πολύ συχνά, ακόμα την αγάπαγε. Είχε ξοφλήσει πια με τον ποδόγυρο και το είχε ρίξει στον πιτόγυρο. Τελικά είδαν μαζί μισή ταινία εκείνο το βράδυ."Τώρα με την οικονομική κρίση να βγάζουν μισές ταινίες. Ειδικά για παντρεμένους που κοιμούνται στα μισά της ταινίας", σκέφθηκε ο ένας από τους δύο αλλά δε μοιράστηκε το νυσταγμένο χιούμορ με το έτερον του ήμισυ, καθώς εκείνο κοιμόταν ήδη . Τελικά αποκοιμήθηκε και το άλλο μισό. Εκείνη νηστική, εκείνος φαγωμένος. Κι ο γάμος τους φαγωμένος κι αυτός, εκοιμήθη. Τα είχε φάει τα ψωμιά του.

Κρατώντας ένα περιοδικό αστρολογίας στα δυο χέρια με τα δέκα μανικιούρ συλλογιζόταν στο ανάκλιντρο της αισθητικού. Άραγε ο Τάκης που' ναι Λέων με ωροσκόπο Ιχθύ θα την πληγώσει με τον εγωισμό, την αλλαζονία και τις ανασφάλειές του; Και το καλοκαίρι που καταφθάνει, θα ευνοήσει το δικό της ζώδιο ώστε να πάρει γενναίες αποφάσεις; Γενναία απόφαση βέβαια δε σήμαινε να μη δεχτεί τη συμφωνία της Βάρκιζας, όπου είχαν βγει ραντεβού, και να αρνηθεί την παράδοση των όπλων στον κατακτητή, τον Τάκη. Δέχτηκε τη συμφωνία του Τάκη να τονε βλέπει όσο η γυναίκα του θα κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. Ήταν παρασκευάστρια και δούλευε βάρδιες πολλές και κοιμόταν δικαίως στο νοσοκομείο. Γενναία απόφαση σήμαινε να του πει ότι το πρωί ο γυναικολόγος της ανακοίνωσε πως έχει χλαμύδια.

Τα τέκνα της Αφροδίτης, είτε είναι ο Έρως, είτε μωράκια, είτε νοσήματα, πάντοτε δημιουργούν μιαν αναστάτωση. Και οι γενναίες αποφάσεις απαιτούν τόλμη. Αρετή δε χρειάζεται. Έτσι της είχε πει. "Αρετή, δε χρειάζεται...." όταν του είχε κάνει δώρο ένα δεύτερο κινητό να την παίρνει τηλέφωνο και καμιά ρουφιάνα αναλυτική χρέωση να μην αποστέλλεται στην οικογενειακή του εστία. Αν τώρα είχε δεχτεί το δώρο της, θα του έστελνε μήνυμα και θα τού 'λεγε "Τάκη έχω χλαμύδια." με ύφος απειλητικό, του στυλ εσύ είσαι ο πολυγαμικός, εσύ ο φορέας, εσύ και μου τα κόλλησες τσόγλανε.

Αντίθετα, τώρα θα αναγκαστεί να καθεται σε αναμένα κάρβουνα, στη σάουνα της αισθητικού, ώσπου να τονε δει. Και θα καίγεται βέβαια, με την πυρακτωμένη βελόνα της ριζικής αποτρίχωσης, μήπως ο Τάκης της απευθύνει την ίδια κατηγορία. "Ποιος ξέρει εσύ με ποιους πηδιόσουνα πριν από μένα και μου το παίζεις πρώτη εξωσυζυγική σχέση και ιστορία..." Για την ιστορία, ο Τάκης είναι Έλληνας. Κι είχε δυο δρόμους να διαλέξει: το δρόμο της αρετής και της βλακείας. Τώρα κατάφερε να τους διαλέξει και τους δύο. Γιατί ήταν βλακεία του που έκανε αυτή τη σχέση. Έτσι σκεφτόταν. Και η Αρετή σα να διάβασε το συννεφάκι της σκέψης του αποφάσισε να γυρίσει σελίδα.

Πήγε στις τελευταίες σελίδες του περιοδικού. Μέντιουμ, χαρτορίχτρες, αστρολόγοι, χειρομάντες, καφετζούδες. Όλα τα κατακάθια στα πίσω φύλλα. Με τη μάσκα του μελλοντολόγου σου αρπάζουν το παραδάκι που κέρδισες με κόπο. Με τη μάσκα από αγριοστάφυλλο και χαλβά Φαρσάλων η Αρετή σκεφτόταν τι μπούρδες είχε ακούσει από κάτι τέτοιους. Που σου λένε ένα Άλφα και τρέχα γύρευε αν είναι αρχικό από όνομα, επώνυμο, υποκοριστικό ή nickname στο ICQ. Ή ο άλλος που βρίσκει σταυρό στο χέρι και στο ερμηνεύει για κακό σημάδι, βάσανο, λες και στα χέρια των ανθρώπων πρό Χριστού ήταν γραμμένα του Ιησού Χριστού τα πάθη και η σταύρωση. Γραμμένο τον είχαν τότε τον σταυρό. Ούτε τη σχέση της με τον Τάκη δε της βρήκαν οι αγύρτες που τη χρέωναν ένα σκασμό λεφτά και μαύρα πάντα.

Έβγαλε από τη μαύρη τσάντα το κινητό, παίρνει το νούμερο που σου λέει τα νούμερα των άλλων. Σημειώνει το νούμερο του ΣΔΟΕ και το καλεί να καταδώσει 2-3 νούμερα που την είχανε εξαπατήσει. Ο πληθυντικός του μέντιουμ είναι media. Τι ψάχνεις να βρεις; Αρχίδια, μύδια και αυτή έχει χλαμύδια. Έκανε την καταγγελία της. Να τους καταγγείλουμε όλους, να πιαστούν στη τσιμπίδα του ΣΔΟΕ, να γεμίσουν τα ταμεία του κράτους. Η Αρετή με την σκέψη αυτή κινδύνεψε να χαμογελάσει και να σπάσει η μάσκα. Της αρετής η μάσκα πάντοτε κινδυνεύει να σπάσει. Πίσω από αυτή κρύβονται τα μαύρα μπιμπίκια του καθενός. Πού' ναι καλός εκεί και κακός παραπέρα. Αυτά φιλοσόφησε σήμερα η καρικατούρα αρσενοκοίτισσα ενώ γινόταν κατά τι πιο όμορφη.