πανελλήνιες

Μιλάω στο chat με έναν φίλο μου. Άτυχος άνθρωπος. Εκτός που με κάνει παρέα είναι και δικηγόρος. Εγώ πάλι τυχερή, γιατί είμαι προσοντούχος. Είναι κάτι σαν το ζαχαρούχο αλλά στο ξινό. Δηλαδή, εκτός που τον έχω φίλο, μαγειρεύω εξαιρετικά (κλαπ, κλαπ, κλαπ) και πήρα διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Το ΔΟΑΤΑΠ δύστυχο. Ένας οργανισμός που θα έπρεπε να ντρέπεται για την ύπαρξή του. Τυχερό όμως που δεν είναι ανθρώπινος οργανισμός να έχει μυαλό να σκεφτεί. Αν είχε μια στάλα νινιό δε θα έβαζε τον κάθε διδάκτορα σοβαρού παν/μίου διεθνώς να "αναγνωρίζει" το PhD του με ένα σωρό χαρτούρα και βέβαια με το αζημίωτο...(120 ευρώ το παράβολο). Η ατυχία μου ήταν που γεννήθηκα στη Ζιμπάμπουε των Βαλκανίων, όπως σωστά λέει ο Τζιμάκος την πατρίδα μας. Τυχερή και που δεν την αναγνωρίζω για πατρίδα μου μ'ολα τα δικατσά του κόσμου. Τυχερή που μπορώ να τον δω live ακόμα. Δε ξέρω τι έχω πάθει σήμερα και νιώθω πως η τύχη ξεχειλίζει από τα μπατζάκια μου. Ευτυχώς που δε φοράω παντελόνι λόγω ζέστης και έτσι η ατυχής μεταφορά δεν έχει αντιστοιχία. Γιατί δε ξέρω αν θα μου άρεσε να βλέπω την τύχη να μου φεύγει απ' τα μπατζάκια σαν το κάτουρο. Έτσι λοιπόν, κι επειδή έχουν φέρει και το ΔΝΤ, κι επειδή την είδα τυχερή, την είδα και οπορτούνα αμερικανάκι και του λέω:

"θα φερεις τις σφραγιδες ρε χαζοπιπινο;

φερτες και θα σου φερω παστιτσιο

ανταλλαγη προϊοντων

σε λιγο θα βγαινουμε και για κυνηγι

φτωχειααα"


ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Κάντε ανάλυση κειμένου στο απόσπασμα του διαλόγου που παρατίθεται σε εισαγωγικά.
2. Εντοπίστε τυχόν συμπτώματα ψυχοπαθολογίας της γράφουσας.
3. Συμφωνείτε με την άποψη ότι η Ελλάδα είναι η Ζιμπάμπουε των Βαλκανίων; Στηρίξτε με επιχειρήματα την άποψη σας.



ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:

1 Ανάλυση κειμένου: "θα φέρεις": θα φέρεις από το γραφείο σου στο σπίτι μου (για να μη χρειαστεί να μετακινηθώ ρούπι), "τις σφραγίδες": η σφραγίδα της Χάγης, "ρε": προσφώνηση μεταξύ φίλων, "χαζοπίπινο": υπαινιγμός ότι ο φίλος είναι τεκνό (ατυχής μεταφορά καθότι στρέιτ), "φέρτες και θα σου φέρω": πλεονασμός και οξύμωρο (ποιος να φέρει τι σε ποιον; )
"παστίτσιο": ένα από τα προσόντα της γράφουσας, "ανταλλαγή προϊόντων": υπαινίσσεται ότι έχουμε επιστρέψει σε πιο παραδοσιακές μορφές εμπορίου, "σε λίγο": εννοεί από το 2011 που θα πτωχεύσει η χώρα, "θα βγαίνουμε και για κυνήγι": υπαινίσσεται την επιστροφή στις πρωτόγονες κοινωνίες, "φτώχειααα": δηλώνει αυτό που γράφει. Τα τρία άλφα στο τέλος υποδηλώνουν την κραυγή.

2. Έχω εντοπίσει. Τι να τα κάνω τώρα;

3. Δε συμφωνούμε με την άποψη ότι η Ελλάδα είναι η Ζιμπάμπουε των Βαλκανίων γιατί πρώτον-πρώτον δεν είμαστε μαύροι και άρα καιγόμαστε με το τροπικό κλίμα της πατρίδος μας σε αντίθεση με τους Ζιμπαμπουανούς που δεν έχουν τέτοια προβλήματα. Δεύτερον, ούτε καν η Ζιμπάμπουε δεν έχει οργανισμούς σαν το ΔΟΑΤΑΠ. Τρίτον, o μέσος όρος ζωής στη Ζιμπάμπουε είναι τα 37 χρόνια για έναν άνδρα, ηλικία κατά την οποία ο Έλληνας άνδρας ακόμα δεν έχει καν απογαλακτιστεί από τη μανούλα του. Η δε μέση Ζιμπαμπουανή γυναίκα ζει 34 χρόνια, ηλικία κατά την οποία η μέση Ελληνίδα αποκτά το τρίτο πτυχίο της και ξεκινάει σιγά-σιγά την καριέρα της. Άρα η Ζιμπάμπουε είναι πολύ πιο προχωρημένη σε όλα της και να την αφήσετε ήσυχη.