Καμιά φορά, όταν οδηγώ στους ελληνικούς δρόμους, μού 'ρχεται η επιθυμία να ανοίξω το τζάμι του οδηγού, να βγάλω έξω το κεφάλι μου
και να στείλω τον άλλο στο διάλογο. Να του πω, ρε φίλε, έχεις μάθει να συζητάς; Αλλά τελικά όλο προτιμώ να μένω με την απορία. Εξάλλου δεν είναι σωστό να διαλογοστέλνουμε τους ανθρώπους. Αφού ο διάλογος είναι η κόλαση κάθε εξουσίας. Να μη συζητάμε. Να βριζόμαστε μόνο και να υπακούμε.
1 σχόλιο:
Mα είναι γνωστό από παλιά. Ο διάλογος ανοίγει πόρτες. Ενίοτε και παράθυρα. Απ' όπου σε πετάνε.
Δημοσίευση σχολίου