αιώνιοι πολιτικάντηδες

Πριν ακόμα αποφασίσω να δώσω εξετάσεις για υποτροφία ώστε να φύγω στο εξωτερικό για μεταπτυχιακά, με είχαν προετοιμάσει άλλοι που πήραν τον ίδιο δρόμο πριν από μένα: οι έλληνες είμαστε κατά κανόνα οι νεότεροι φοιτητές των μεταπτυχιακών στη Μεγάλη Βρετανία.

Και πράγματι. Στο Master ήμουν από τους νεότερους. Οι υπόλοιποι ήταν εργαζόμενοι (από την Αγγλία, την Ολλανδία, την Κένυα και τον Καναδά, για παράδειγμα), που αφού είχαν απορροφηθεί σε έναν τομέα, αποφάσισαν να εξειδικευθούν σ' αυτόν, όπως είναι το λογικό. Και είτε φοιτούσαν part time, παράλληλα με τη δουλειά τους, είτε ο εργοδότης τους ή κάποιος οργανισμός ή κάποιο charity τους σπονσόραρε το μεταπτυχιακό.

Στο διδακτορικό αργότερα, παρά τη θεωρητική και εμπειρική πια πρετοιμασία μου, δε μπόρεσα να μην εκπλαγώ όταν ανάμεσα στους βρετανούς συμφοιτητές μου ήταν ένας συνταξιούχος μαθηματικός, μία μεσήλικη φαρμακοποιός που εργαζόταν σε φαρμακευτική εταιρεία, ένας σαραντάρης δάσκαλος και μια γενική ιατρός κάπου στα σαράντα επίσης ενώ παρέμενα από τους νεότερους στην ομάδα.

Το ελληνόπουλο δεν έχει λόγο να εντρυφήσει στα ιδιαίτερα μαθήματα, αν έχει αποφοιτήσει από "καθηγητική" σχολή, στην αποκλειστική φροντίδα, αν έχει αποφοιτήσει από νοσηλευτική σχολή, στα γραμματειακά, αν έχει αποφοιτήσει από τμήμα κοινωνιολογίας, στην παράδοση γευμάτων κατ' οίκον, στην παραγωγή ροφημάτων και στο σερβίρισμα, αν έχει αποφοιτήσει από οποιοδήποτε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Και πώς να σπουδάσει στο εξωτερικό; Με φιλοδωρήματα της σερβιτόρας και του ντελιβερά;

Έτσι, ο φυσικός δρόμος είναι η ανεργία, η υποαπασχόληση σε ετεροαπασχόληση και η περιστασιακή ή καθόλου ενασχόληση με το αντικείμενό σου. Διαφορετικά, δανείζεσαι, επιχορηγείσαι από τους γονείς ή κάποιο από τα λιγοστά ιδρύματα υποτροφιών και πηγαίνεις στην Ευρώπη να μετεκπαιδευθείς σε ένα αντικείμενο για να κερδίσεις 200 μόρια για τον ΑΣΕΠ.

Ας μη γινόμαστε όμως μίζεροι. Υπάρχουν και άλλοι δρόμοι. Μπορείς να κάνεις ένα μεταπτυχιακό στα οικονομικά, με μέγα χορηγό τον μπαμπά και την μαμά σου, να προσκολληθείς στο ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ από τα φοιτητικά σου χρόνια, να σπρώχνει και όλο σου το σόι με ψηφαλάκια, να γλείφει, να τραπεζώνει και να συνάπτει κουμπαριές με τοπικούς παράγοντες, να έχει στην ατζέντα του τα κατάλληλα τηλέφωνα και να βρεθείς στον πλέον στενό δημόσιο τομέα, σε υπουργεία, σε οργανισμούς αλλά και σε κάποιες ΜΚΟ που δεν έχουν τίποτα να φοβούνται.

Ή μπορεί να έχεις αποφοιτήσει από τη Νομική, την Ιατρική ή το Πολυτεχνείο και αν το ατομικό συμφέρον, η κολακεία και η διαπλοκή είναι το φόρτε σου, δε χρειάζεσαι καν να ξενιτεύεσαι και να χάνεις τον καιρό σου με άχρηστα master ή ακόμα πιο άχρηστα διδακτορικά. Έχεις την πτυχιάρα σου. Άσχετα αν ως ΟΝΝΕΔίτης ή ΠΑΣΠίτης αποφοίτησες με τις ευλογίες πανεπιστημιακών ομοϊδεατών σου, με αντιγραφές και τα στραβά μάτια ΔΕΠιτών ομήρων στα εκλεκτορικά.

Το βιογραφικό σου θα γεμίσει από κάτι λίγα χρόνια επαγγελματικής προϋπηρεσίας, ίσα-ίσα για να κάνεις κάποιες γνωριμίες στο χώρο, κι έπειτα θα αρχίσεις να συνδικαλίζεσαι ασύστολα. Και δικηγορικοί σύλλογοι υπάρχουν, και ιατρικοί σύλλογοι και το ΤΕΕ και το ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη δημάρχους, περιφερειάρχες και η ΝΔ κάποιους πρέπει να κατεβάσει βουλευτές και κανείς καλός στην κομματική υποταγή, στη διαφθορά και την ψηφοθηρία δε χάνεται.

Έτσι λοιπόν όταν ένα χούφταλο 33 χρονών, η οποία κάνει διδακτορικό σ΄ αυτή την ηλικία -αν είναι δυνατόν!- πετάξει κανένα αυγό σε κανέναν όμοιό σου, θα έχεις κάθε λόγο να τη σαρκάσεις ως "αιώνια φοιτήτρια", και θα έχεις όλο το δίκιο με το μέρος σου. Το δίκιο ενός άξεστου αιώνιου πολιτικάντη. Ένα φαινόμενο που κανείς από το σινάφι σου δε θα θελήσει να πατάξει προάγοντας copy-paste μεταρρυθμίσεις, χαμογελώντας θατσερικά στο φακό.