17/1/12

01 corpora 001010001

***
Can you bite
one's byte?
Can you lick
one's click?
Can you smell
one's URL?
Can you hug
one's tag?
Can you spit
over one's tweet?
Can you taste
one's copy-paste?
Can you look into one's eye
can you wave goodbye
using your Wi-Fi?
Keep posting till
you won't really feel
and you may Rest In Peace
with just an abbreviation, sis.

***



Για τη Φίλη μου που ζει πέρα από τις Σοσιαλμηντιακές νήσους και την κουβέντα του Σαββάτου.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τί ωραίο :))

Ανώνυμος είπε...

Τί ωραίο :))

Ιφιμέδεια είπε...

Πολύ ωραίο ποίημα! Δικό σου;

Niemandsrose είπε...

@lascapigliata, @Ιφιμέδεια ευχαριστώ! :) Δικό μου...Οι καλλιτέχναι είμεθα μεγίστοι κλέφται. Είναι κοινή η στιγμή που εντυπώνεται, είναι κοινή η στιγμή που ερμηνεύεται. Μόνο εκείνη η μοναχική στιγμή που το αρχιτεκτονείς με λέξεις ανήκει, ας πούμε, στον καλλιτέχνη. Κι αρκεί η στιγμή στο in between της ζωής του έργου (από ένα αριστουργηματικό ποίημα μέχρι ένα ταπεινό ποστάκι) για να το καρπωθεί ο μάστορας.

PEPI είπε...

Απίστευτο το δημιούργημά σου! Εύγε