Όταν ξέσπασε η τρικυμία μέσα στη νύχτα, κάποιοι χόρευαν στη σάλα, άλλοι κοιμούνταν ήδη στις κουκέτες τους, πολλοί τουρτούριζαν στο κατάστρωμα και λίγοι αγνάντευαν τον μαύρο ορίζοντα και τα αστέρια.
Όλοι όμως φορούσαν προσωπεία σαν σε βενετσιάνικη μασκαράτα. Το πλοίο θαλασσοδερνόταν για χρόνια και χρόνια.
Και οι μάσκες έπεφταν και έπεφταν, ράγιζαν και ράγιζαν, ώσπου δεν έμεινε ίχνος από αυτές. Στο τέλος δεν απέμεινε ούτε δέρμα στα πρόσωπα των ναυαγών. Ήταν το τελευταίο τους γεύμα.
Όλοι όμως φορούσαν προσωπεία σαν σε βενετσιάνικη μασκαράτα. Το πλοίο θαλασσοδερνόταν για χρόνια και χρόνια.
Και οι μάσκες έπεφταν και έπεφταν, ράγιζαν και ράγιζαν, ώσπου δεν έμεινε ίχνος από αυτές. Στο τέλος δεν απέμεινε ούτε δέρμα στα πρόσωπα των ναυαγών. Ήταν το τελευταίο τους γεύμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου