4/12/17

μπαλόνι


Εσύ περπατούσες σε λερούς κι έρημους δρόμους τυλιγμένος με το σκούρο σου παλτό και το μαύρο παραμιλητό σου. Διάβαινες με τα χέρια στις τσέπες, κρύωνες χειμώνα- καλοκαίρι. Βάδιζες σκυφτός και βιαστικός. Εγώ σε ακολουθούσα αθόρυβα σαν σκιά από ψηλά. Πάνω στα ηλεκτροφόρα σύρματα έγραφα μελωδίες για σένα, πάνω στους τοίχους σού έγραφα συνθήματα, αλλά συ δε σήκωνες ποτέ το βλέμμα στον ουρανό. Το χώμα, μόνο το χώμα. Μια νύχτα μπλέχτηκα στα κλαδιά ενός δέντρου. Και τότε επιτέλους στράφηκες κατά το μέρος μου επειδή έκανα κρότο. Όταν με είδες ήμουν πια ένα κομμάτι καουτσούκ στο χώμα. Το είχα σκάσει από το χέρι ενός παιδιού.



Φωτογραφία: Μυρτώ Αρστείδου
Από το άλμπουμ The story of a moment

Δεν υπάρχουν σχόλια: