11/11/07

Μονόλογος μιας...πουτάνας

"Το Λευτέρη το ξέρω από όταν ήρθα Ελλάντα. Εγκώ ντούλευα σε ένα μπαράκι του ξαδέρφου του και εκεί γκνωριστήκαμε. Έπινε πολύ στην αρχή. Και κάπνιζε τρία πακέτα τη μέρα. Θάνατος δεν είναι αυτό; Και χασίσια και όλα. Μη λέμε ψέματα. Στην αρκή αυτά. Τώρα έχει κόψει τα πολλά. Γιατί αγκαπούσε μία κοπέλα. Και αυτή τον αγκαπούσε. Αφού μένανε και μαζί. Κρυφά όμως. Πρώτα ντεν τον ήθελαν οι φίλοι της. Πετσί τον έλεγαν. Τι κουβέντες είναι αυτές; Μετά ντεν τον ήθελαν οι ντικοί της γιατί ήταν βοσκός. Η κοπέλα σπούδαζε ντασκάλα στο πανεπιστήμιο. Στο Ρέθυμνο. Τον λυπόμουν να πω αλήθεια. Μετά γκνώρισε εμένα. Στην αρκή ντε με υπολόγιζε. Με είχε, να το πω έτσι, σαν πουτάνα. Μπαρόβια. Ξέρεις. Αλλά μετά κατάλαβε. Κι εγώ ντασκάλα μουσικής είχα σπουδάσει στην Ουκρανία. Αλλά είναι πολύ φτωχά εκεί. Πρώτα γκνώρισα τον ξάδερφό του τον Θοδωράκο που έκει το μπαράκι που ντουλεύω. Ντεν είχαμε ούτε ένα ευρώ και πάλι καλά μας πήρε αυτός εμένα και την φίλη μου να ντουλέψουμε παράνομα. Ντεν είχαμε κάρτα τότε. Μας βοήθησε εντάξει.Τους φοβόμοσταν στην αρκή. Μουστάκια, μελακρινοί που είναι, ψηλοί. Πολύ Κρητίκαροι ήταν, πώς να σου πω; Καταλαβαίνεις; Ντεν λέω πως είναι κακοί. Αλλά άμα ξέρεις πως έχει όπλο πάνω του φοβάσαι. Ο αντερφός του Λευτέρη είναι το πιο άγριο παιντί από όλους. Άμα έμαθα που είχε κάψει το αμάξι ενός, τρελάθηκα. Κάτι τους είχε κάνει ο άλλος. Δε ξέρω να στα πω. Τους ξεγιβέντισε λέγανε αυτοί. Το πήραν προσβολή. Αλλά ο Λευτέρης δεν είναι σαν αυτούς άγριος. Μοιάζει φοβιστικός αλλά είναι ψυχούλα. Όμως όλο τον βασανίζει κάτι. Τι έχει δε λέει κανενός. Μου λέει θέλει να με πάρει. Εγκώ τον πιστεύω. Γιατί να μου πει ψέμματα; Αλλά μια κουβέντα που είπε του πατέρα του για μένα παραλίγκο να σκοτωθούνε. Ντε με θέλουνε γιατί είμαι ξένη. Μπορεί και επειντή ντουλεύω στο μπαρ. Ειντικά η αδερφή του που είναι και μορφωμένη κοπέλα, γιατί να με λέει πουτάνα; Ντροπή ντεν είναι αυτό; Ντασκάλα ήμουνα και 'γκώ...Καταλαβαίνεις;"


16 σχόλια:

tzonakos είπε...

Σε νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκε η μητέρα μου, δίπλα ηταν μια γυναίκα σαράντα χρονώ. Απο Αλβανία.
Εκει δούλευε σαν καθηγήτρια Ιστορίας σε πανεπιστήμιο.
Εδω, καθαρίστρια, βου κατηγορίας δηλαδη πολίτης.

Σ ενα τόπο που ο ντόπιος πρέπει να πάρει ντόπια, αυτο ειναι μια λεβεντιά.
Αλλο η ξένη, άλλο η πουτάνα.
Αν εισαι και ξενη και μπάργουμαν, πρέπει να το θέλει πολύ ο άντρας για να σε πάρει σε αντίθεση με το θέλημα του σογιού του.
Θα ναι σαν να ξεγράφει τους δικούς του για σενα.
Δίλημμα ... τι θα υπερισχύσει τελικά ;

ttsok είπε...

Ιστορίες τέτοιες υπάρχουν πολλές. Σαν το δάσκαλο βιολιού στο Ωδείο που πήγαινα, που μία κυριακή ήρθε να μαζέψει τα χαλιά του σπιτιού, ως βοηθός του Ελληναρά Χαλιομαζευτή! Και του φερόταν σα σκουπίδι του Ρώσου βιολονίστα, "βοηθού του".

Και βλέπεις μία ομορφιά ρε γαμώτο, μία καθαρότητα στα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων. Και τελικά πουτάνες τους καταντήσαμε εμείς ...

geokalp είπε...

ξενιτιά...

Ανώνυμος είπε...

Στα Γιάννενα ζευγάρι Ρώσων, πρώην καθηγητών πανεπιστημίου, δούλευε στον οδοκαθαρισμό. Δεν λέω για την δουλειά κάτ, ίσα ίσα τη θεωρώ σοβαρότατη. Αλλά...
Μόνη ιστορική εκδίκηση θα ήταν να γίνει και ο Γκορμπατσόφ ντελιβεράς στην hut.

Ανώνυμος είπε...

Στην χώρα όπου όλοι θελουν να γίνουν γιατροί, μηχανικοί και δικηγόροι, ο επαγγελματικός ρατσισμός είναι ο κανόνας. Προχθές είχε στην TV ενα ρεπορτάζ φια τους οδοκαθαριστές (που φυσικά, όλοι τους αποκαλούν "σκουπιδιάρηδες" υποτιμητικά).

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Άσχετο αλλά χθές στο γήπεδο της Τούμπας η Θύρα 4 εξέφρασε την συμπαράσταση της στον πολιορκημένο λαό των Ζωνιανών και ανάρτησε πανώ με το μύνημα :
ΕΞΩ ΤΑ ΕΚΑΜ ΑΠΟ ΤΑ ΖΩΝΙΑΝΑ

Φιλιά

ΥΓ: Αυτές οι γυναίκες δεν είναι πουτάνες, απλά εκπορνεύονται για να βγάλουν τα προς το ζην και όχι τα προς το ευ ζην. Έχουν μάλιστα την ειλικρίνεια να ζητάν αυτό που θέλουν. Οι πραγματικές πουτάνες (Αρσενικές και θηλυκές) αλλά λεν και αλλά θέλουν..

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ είπε...

Εμ, τους "μορφωμένους" να φοβάσαι...

Maria Mikro Analogo είπε...

Ωραίο θέμα έπιασες... σάμπως όμως ο ρατσισμός θα σταματήσει ποτέ; Όλοι οι οικονομικοί μετανάστες τα ίδια δεν τραβάνε; Καλημέρες και φιλιά :-)

Ανώνυμος είπε...

Πόσες τέτοιες ζωές που ξεβράστηκαν εδώ και παλεύουν με το καθημερινό. Και που να σκεφτείς τι ήσουν εκεί. Μόνο τι μπορείς να είσαι εδώ για να επιβιώσεις. Ωραία ιστορία.

Newborn Doomstalker είπε...

Προβληματίζομαι, γιατί βλέπω πως εκλαμβάνεται ως κοινονικός ρατσισμός οι "ταμπέλες" που κολλάμε στους οικονομικούς μετανάστες και μόνο.

Υπάρχουν πολλά περισσότερα στερεότυπα μέσα σε αυτό το κείμενο τα οποία θεωρώ πως τα έβαλες για προβληματισμό. Στερεότυπα όπως ο ιδιοκτήτης, τα αδέρφια του, η "λογιότατη", η αρρεβωνιάρα...
Κάθε τύπος ανθρώπου που απεικονίζεται, έχει την ιστορία του και τα προβλήματα ή τις καλές στιγμές που τον οδήγησαν στο παρόν του.

Το βλέμμα μιας μετανάστριας, τα γλυκαίνει και τα συμπονά αυτά τα πρόσωπα. Δεν παραλείπει να εκφράσει και τον δικό της καημό, χωρίς όμως να στηλιτεύει συμπεριφορές. Δεν επικρίνει γιατί έχει φάει αρκετή λάσπη κι αυτή.

Άν δεν πονέσεις, δεν μπορείς να συμπονέσεις. Καταλαβαίνω;

raslowbap είπε...

Θυμήθηκα δυο ανάλογες περιπτώσεις καθώς το διάβαζα. Η πρώτη αφορούσε τον πατέρα ενός παλιού συμμαθητή μου. Στην Ρωσία ήταν καθηγητής πανεπιστημίου και εδώ δούλευε σε δουλειές του ποδαριού για να να καταφέρει να τα βγάλει πέρα. Η δεύτερη έχει να κάνει με μια ιστορία που μου διηγήθηκε πρόσφατα ένας φίλος . Σε μια οικοδομή όπου είχε βρεθεί υπήρχε και ένας εργάτης αλβανικής που τα αφεντικά τον φώναζαν σκύλο. Αν είναι δυνατόν. Φαντάσου πόσες άλλες ανάλογες περιπτώσεις υπάρχουν που δεν τις ξέρουμε και ίσως να μην μπορούμε να τις φανταστούμε κιόλας.

X-myalismenos είπε...

Δυστυχώς...καταλαβαίνεις.
Καταλαβαίνεις...

Niemandsrose είπε...

@tzonakos, θα υπερισχύσει ό,τι θέλει να υπερισχύσει. Έχω τη βαθιά πεποίθηση πως τελικά μας οδηγούν οι επιθυμίες μας.

@ttsok,"Και βλέπεις μία ομορφιά ρε γαμώτο, μία καθαρότητα στα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων." αυτό ακριβώς ήθελα να πω- μεταξύ άλλων.

@geokalp, η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά...

@ερυθρός, και να γίνει η δασκάλα του πιάνου μπαργούμαν στην Κάτω Παναγιά.

@fidelio, μα το επάγγελμα σε μια χώρα που η μπίζνα μόλις εμφανίζεται ήταν το κατεξοχήν όχημα κοινωνικής ανέλιξης. Από την άλλη, μια Γερμανίδα δασκάλα μουσικής και μπαργούμαν θα τολμούσε κάποια δική μας ημιμαθής να την αποκαλέσει πουτάνα; Wonder.

tzonakos είπε...

Εγω συμφωνώ με αυτο και είμαι εντάξει.
Οι επιθυμίες μας θα μας οδηγήσουν.

Niemandsrose είπε...

_st_, εντωμεταξύ η ηρωίδα στο στόρυ μου δεν εκπορνεύτηκε αλλά την προκατάληψη την έφαγε στη μάπα. :(

@δε μασάμε ρε, τό'πιασες το υπονοούμενο μεγάλε! ;)

@Μαρία, θα σταματήσει αν μπούμε εμείς οχυρά. Αν σαν συγγενής του κάθε Λευτέρη βρίσω το σόι μου σε περίπτωση που δω ρατσισμό.

@dorastika, και να πεις πως δεν υπήρξε και το παλαβιάρικο "έθνος" μας μετανάστες; Βραχύβια μνήμη σε κάθετί.

@Newborn Doomstalker, αν καταλαβαίνεις λέει... :)

@raslowbap, αν κρίνω από τα λεγόμενα όσων μου κάνατε τη τιμή να απαντήσετε μάλλον ο κανόνας είναι αυτές οι ιστορίες. (Εμβόλιμα είπα και δύο-τρία πράγματα για τους "κακούς" Κρητικούς).

@EXARCHIOTIS, δυστυχώς, ευτυχώς. Θα δείξει. :)

@όλους, επειδή βλέπω πως τελικά έχουμε μπόλικες παρόμοιες ιστορίες στοκ, σας κάνω πάσα να τις ανεβάσετε στα blogs σας. Τι λέτε; :)

nikos είπε...

An eisai ftohi Oukrani i Voulgara kai duleveis se bar tis politismenis ellinikis eparhias (Pyrgos, Zoniana, klp.) yia na syntireis tin oikogeneia sou stn patrida sou, eisai "poutana".
An eisai foititria, modelo, ithopoios, tragudistria, asteri tis TV klp. apo "kali" oikogeneia kai to kaneis me diasimous tragudistes, ithopoious, politikous klp. yia na pareis diamerisma sto Kolonaki i sti Glyfada, na odigeis SUV i cabrio kai na gineis pio diasimi, i akoma kai vouleftis i evrovouleftis, eisai "filodoxi" i "idi epityhimeni".