Να ζήσεις μόνο μιαν αυγή

Κανείς δεν ήταν του κανενός. Ανήκαν και οι δύο οριστικά αλλού. Γι' αυτό όταν ενώνονταν πολλαπλασιαζόταν ο πόθος με την ενοχή και απέδιδαν ένα αδιαπέραστο πλέγμα μυστικότητας. Τα σύνορα του δικού τους κόσμου με την πραγματικότητα. Ο κόσμος του ανείπωτου, ο έμπλεος σκοταδιού.

Τρίτη-Πέμπτη κολυμβητήριο αυτός μετά τη δύση, χορό αυτή ως πριν την αυγή. Τα διαβατήρια για να περάσουν το πλέγμα των συνόρων. Φθηνές δικαιολογίες. Που καταδυόταν στην αγκαλιά της, που χόρευε στους παλμούς του. Φθηνό ξενοδοχείο με πλαστικά τριαντάφυλλα, κάθε Τρίτη, Πέμπτη. Χτισμένο στις μαύρες τρύπες του ανομολόγητου έρωτα. Που ρουφούν τα γκλίτερ του μοιράσματος, τα στρας της έκθεσης, τα φλας της προοπτικής και τις αχτίδες, βέβαια, από τις εκδρομές και τις βόλτες της Κυριακής.

Όταν έκλεινε τον πόρτα πίσω του αυτός, λίγο πριν ξημερώσει, το πλέγμα δενόταν γερά στα δυο δοκάρια ανάμεσα από τα φρύδια της. Μια έκλαιγε, μια ξεσπούσε, μια σιωπούσε, μια έσφιγγε τα δόντια της, μια βουτούσε το πρόσωπο στο μαξιλάρι. Αλλά αυτός, σαν από έθιμο, φορούσε βιαστικά τα ρούχα του και περνούσε πρώτος τα σύνορα προς την πραγματικότητα.

Έτσι που τα δοκάρια ισορροπούσαν πάντα στα αγέλαστα χείλη της. Δε γελάει κανείς, είτε του κανενός είτε όχι, στην απώλεια. Και η απώλεια δεν ήταν αυτός αλλά η διάψευση της προσδοκίας να ξυπνήσουν μαζί. Δηλαδή ήθελε ένα REM από τα βλέφαρά του, δηλαδή ήθελε να γλείψει τα απομεινάρια του ονείρου από τα μάτια του, δηλαδή ήθελε να πιει το πρώτο δάκρυ της ημέρας, δηλαδή το χασμουρητό του.

Καιρό μετά κατάλαβε. Και έγινε το θαύμα. Οι πρώτες ηλιαχτίδες χάιδεψαν το πρόσωπό της. Και ξύπνησε και αυτή. Πλάι του. Γέλασε. Γέλασε πολύ. Πάρα πολύ.Γιατί της είχε καθαρίσει, μια αυγή. Πήρε το πρωινό της στο πρόσωπό του: απομεινάρια και αρμύρα.

Να ζήσεις μόνο μιαν αυγή
Τόση ζωή σε φτάνει
Ρόδο που ανθεί πολύ καιρό
Την μυρωδιά του χάνει.

Και ήταν η πρώτη και τελευταία αυγή μαζί. Γιατί αυτή δεν είχε πια τίποτα να προσμένει. Γιατί αυτός δεν είχε τίποτα να οφείλει. Γιατί, είχε γίνει φως.

Τώρα, οι φίλοι μου τα ψεύτικα τριαντάφυλλα, θα μου διηγηθούν μιαν άλλη ιστορία στο ίδιο δωμάτιο, ανθρώπων που θα αγαπούν αληθινά ή ψεύτικα.