10/2/08

Ο δρόμος με τα δέντρα- BAUMSTRASSE

Τρία τραγούδια αγαπημένα από το δίσκο Baumstrasse, που θα πει ο δρόμος με τα δέντρα. Ερμηνεύει η Μάρθα Φριντζήλα. Χωρίς αφορμή.


Ο Κουτεντές

Μες στης Αττάλειας τις απότομες κορφές
απέθαντος και μόνος γυρνάει ο Κουτεντές
εκεί που ανάβουνε οι άνθρωποι φωτιές
πάει κοντά, και ρίχνει ξύλα ο Κουτεντές.

Ρεφρέν
Αχ, πόσο χρόνων είμαι ο κακόμοιρος
ποτέ δε θα πεθάνω ο κακόμοιρος.

Σαν εύρη άνθρωπο μονάχο τον ρωτά
"τι μέρα έχουμε τι ώρα, ποια χρονιά;"
"Δύο χιλιάδες κάτι", ο άλλος του απαντά
κι εκείνος το μαντήλι στο κλάμα το βουτά.

Ρεφρέν
Αχ, πόσο χρόνων είμαι ο κακόμοιρος
ποτέ δε θα πεθάνω ο κακόμοιρος.

Έχει κατάρα να μη βρίσκει αναπαμό
γιατί ένα ράπισμα έχει δώσει στο Χριστό
κι ως τη Δευτέρα Παρουσία θα γυρνά
μες στης Αττάλειας τα ψηλά βουνά.

Ρεφρέν
Αχ πόσο χρόνων είσαι ρε κακόμοιρε
ποτέ δε θα πεθάνεις ρε κακόμοιρε.

Στίχοι, ερμηνεία: Μάρθα Φριντζήλα
Μουσική: Βασίλης Μαντζούκης

Ακούστε το εδώ.

Καστελλόριζο

Αν αρχινίσω και τα πω τα πάθη μου τραγούδι
η μαύρη γης μαραίνεται, δε βγάζει πια λουλούδι.

Και τα τραγούδια λόγια είναι, τα λένε οι πικραμένοι
παλεύουν να βγει το κακό, και το κακό δε βγαίνει.

Αντίκρυ μου ήρθες κι έκατσες σαν ήλιος σαν φεγγάρι
και ρούφηξες το αίμα μου σαν το ξερό σφουγγάρι.

Νά τον εκεί που πρόβαλε και κάντε του και τόπο
να λάμψει σαν Αυγερινός στη μέση των ανθρώπων.

Παραδοσιακό



Ο ερωτευμένος

Ποτήρι το ποτήρι τη θάλασσα μετρώ
σπυρί σπυρί την άμμο.
Κι απάνω πού' χω φθάσει σε λογαριασμό
όλα τα χάνω.

Πατάω όπου πατούσες και σ' ακολουθώ
μα σβήνονται τα χνάρια.
Σου δίνω ό,τι ζητούσες και σου τραγουδώ
στ 'απομεινάρια.

Ξυπνάω και κοιμάμαι κι όλο παρακαλώ
κι εσύ να με θυμάσαι.
Τα βράδια ξαγρυπνάω και σε νοσταλγώ
κι εσύ κοιμάσαι.

5 σχόλια:

Βάσκες είπε...

Τα δέντρα τα πικραίνουμε κάθε μέρα και περισσότερο, ανοίγοντας όλο και περισσότερους δρόμους.

Αυτή η μουσική γλυκαίνει κάπως τον πόνο τους.

sylfaen είπε...

Μου κανες ζημιά απόψε... Είχα κόψει τα σκληρά. Δεν τα άντεξα. Όταν στα 19 μου τραγουδούσε η Μάρθα το Ανάθεμα τον αίτιο κι ήταν απέναντι κι αργά της επέστρεφα δάκρυα αιντε και ξεδιψούσε.
Από τότε απεφευγα τα αγαπημένα μου τραγούδια, από φόβο. Σήμερα να τα πάλι εμπρός μου.
Να είστε πολύ πολύ καλά!
Καλό βραδυ!!!

Jimmy Rose είπε...

Υπέροχα τραγούδια.
Τον έχω τον δίσκο και μου αρέσει πραγματικά.
Τελικά για την καλή μουσική δεν χρειάζεται αφορμή.
Καλό βράδυ.

Ανώνυμος είπε...

την εχω ακουσει σε ολα τα ειδη τραγουδιου και ειναι σε ολα λιγο καλλιτερη απο το τελειο. το καστελοριζο με απογειωνει κανονικα.
πολυ ωραιο τραγουδι ειναι "ο δαιμονας" και η "καρδαμυλη"... και πολλα αλλα ακυκλοφορητα που εχω την τυχη να εχω στον σκληρο μου :Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ

Niemandsrose είπε...

@βάσκες, τα δέντρα που ψηφίζουν έχουν ανάγκη τη μουσική. Τα άλλα, στις ρίζες τους μας γράφουν. Έχουν δική τους μουσική. Θα διαπράξω την καφρίλα της αυτοαναφοράς: βλ. ο Αφού και η Αφή. ;)

@sylfaen, πέ-σε πά-λι στα σκληρά! ;)

@Jimmy Rose, ο δίσκος όμως έχει πολύ ετερόκλητο μουσικό ύφος. Ξεχώρισα αυτά που στα δικά μου αυτιά έχουν μια ομοιογένεια. Τα άλλα που μου αρέσουν ακόμα περισσότερο, όπως το Celan και το Κλείνει ο τόπος, έπονται. ;)

@nag, η ερμηνεία της Μάρθας Φριντζήλα είναι εκπληκτική. Αν διόρθωνε όμως και εκείνο το ένρινο στοιχείο, θα ήταν τέλεια. Τώρα δεν είναι.