20/5/08

Οι συγκάτοικοι Ι

Οι Κινέζοι

Ο Χαν Χαν ήταν ψηλός, λεπτός και άκαμπτος. Και Κινέζος. Αλλά μάλλον από τους πλούσιους. Μιλώντας αυτά τα κινέζικα αγγλικά -δηλαδή αγγλικά με πατέντα- σου συστηνόταν με το ονοματεπώνυμό του, που δεν εξευρωπάισε όπως άλλοι και που σημαίνει Κινέζος- Κινέζος. Στο καπάκι σου γνωστοποιούσε πως είναι μεταπτυχιακός φοιτητής στο UCL, χωρίς να τον ρωτήσεις. Γελούσε σπανίως αλλά μονίμως φρόντιζε να είναι αγχωμένος. Ήταν σα να περνάει διαρκώς από συνέντευξη για δουλειά. Όταν μάλιστα χρειάστηκε να περάσει ένα πραγματικό job interview για μια πρακτική άσκηση που έπρεπε να κάνει, το άγχος αλλά και το εξάιτμεντ του βάρεσαν καμπανάκια. Αν μάλιστα ισχύει αυτό που επαναλαμβάνει συχνά η ανθρωπολόγος Kate Fox στο μπεστ σέλλερ της "Watch the English" πως τάχα είναι απαράβατος άγραφος κανόνας στην Μ.Βρετανία "the importance of not being earnest" (δλδ να μην φαίνεσαι σπασαρχίδας, σπασίκλας και κολλημένος με τη δουλειά), τότε στοιχηματίζω πως δεν είχε καμια επιτυχία με τη συνέντευξη.

Στα 26 του ο Χαν Χαν ήταν ήδη παντρεμένος με μια Κινέζα που έχοντας επιλέξει ένα δυτικό όνομα, μας συστήθηκε ως Κλαούντια. Η Κλαούντια και ο Χαν Χαν ζούσαν δίπλα μας. Όχι ακριβώς δίπλα, αλλά δυο δωμάτια παραπέρα. Τώρα αν αυτό που ζούσαν ήταν ζωή και μάλιστα 25άρηδων είναι άλλο θέμα. Ζούσαν σα καλοκουρδισμένα μηχανήματα όλη τη βδομάδα. Πήγαιναν στις δουλειές τους, γυρνούσαν μαζί στις 5.30. Μαγείρευαν. Έτρωγαν για ένα μισάωρο. Κουβέντιαζαν 5-10' πάνω από τα άδεια μικροσκοπικά πιατάκια τους και κλείνονταν πάλι στο υπνοδωμάτιό τους. Το Σάββατο έκαναν τα ψώνια της βδομάδας από το σούπερ μάρκετ και μαγείρευαν. Είτε καλούσαν δύο ξαδέλφια τους και έτρωγαν όλοι μαζί, είτε μαγείρευαν και πήγαιναν στα ξαδέλφια τους για φαγητό. Ούτε λόγος για κανένα σινεμαδάκι, παμπ, μπαρ, έστω κανένα καφέ. Έχω την εντύπωση πως οι 80χρονοι συνταξιούχοι στην Ελλάδα ζουν πιο συναρπαστική ζωή από τους δυο Κινέζους δίπλα μας.

Επόμενο είναι βέβαια να μην μπορείς να αναπτύξεις σχέσεις με αυτό το αυτοματοποιημένο ζευγάρι. Όταν κάποια στιγμή χρειάστηκε κάτι να συζητήσουμε για το διαμέρισμα, βρήκα ευκαιρία να ρωτήσω τον Χαν Χαν τι λέει το soundtrack των Κινέζικων παραμυθιών με τα οποία μεγάλωσε η γενιά των 30άρηδων. Και τότε δοκίμασα δύο εκπλήξεις. Η πρώτη ήταν πως τα κινέζικα παραμύθια ήταν....γιαπωνέζικα.

Η δεύτερη έκπληξη ήρθε όταν πιάσαμε μια κάπως πολιτική συζήτηση με αφορμή τα τότε πρόσφατα γεγονότα στο Θιβέτ. Σύμφωνα με τον συγκάτοικο, η Αμερική υποδαύλισε τα επεισόδια για να σπιλώσει την εικόνα της Κίνας διεθνώς. Αντέδρασα συγκρατημένα υπενθυμίζοντάς του πως η Κίνα είναι γνωστή για το δημοκρατικό της έλλειμμα και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του αλλά διέκρινα και μια απορία στο βλέμμα του, γι' αυτό και του ζήτησα να το σχολιάσει. Και τότε δοκίμασα τη δεύτερη και πιο σοκαριστική έκπληξη. Ο μικρός μας Κινέζος δεν εγνώριζε τι σημαίνει η λέξη δημοκρατία. Democracy, you know? Επειδή οι λέξεις με εγκατέλειψαν αναγκάστηκα να καταφύγω στο wikipedia, που όλα τα σφάζει-όλα τα μαχαιρώνει, και να του δείξω το αντίστοιχο λήμμα, όπου εμφανίζεται μια φωτογραφία μιας κάλπης. Δε διάβασε το άρθρο του ουίκυ αλλά μόλις είδε την κάλπη αναφώνησε "Α! Αυτό λες; Το κουτί; Το έχουμε κι εμείς στην Κίνα αλλά είναι μόνο μεταξύ όσων είναι στην κυβέρνηση".

Και πάνω από την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια οι -ίσως όχι και τρελά γνήσιοι- απόγονοι των δυο από τους αρχαιότερους πολιτισμούς του πλανήτη αντάλλαξαν αμήχανα χαμόγελα και βρήκαν μια πρόφαση να συνεχίσουν μόνοι τις σκέψεις και τις ζωές τους. Τις όποιες ζωές και όποιες σκέψεις έχει ο καθένας. Κι εμένα οι σκέψεις μου περιορίζονται στον ένα, άντε δύο από τους 1δις 300 εκ. Κινέζους. Μη τρελαθούμε στο στερεότυπο δηλαδή.

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τι να πω για τον κινέζο...περαστικά...
πάντως δεν μπορώ να κρατηθώ.. δεν είναι οι εκλογές δημοκρατία :-p

Ανώνυμος είπε...

υγ.Παρεπιπτόντως μετά από το ποστ σου αρχίζψ τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια :-p μην καταντίσω κινέζος

geokalp είπε...

o δικός μου Κινέζος παρουσίαζε αρκετά από τα χαρακτηριστικά που παρουσιάζεις
όμως αυτός ο αρχαίος λαός δεν ξέχασε - και νομίζω ακόμα δεν έχει ξεχάσει - τι σημαίνει να σου βομβαρδίζουν τη Πρεσβεία σε ξένο έδαφος...
Κι αυτά τα "περί λάθους" τα έχουν γραμμένα...
Και περιμένουν...

Maria Mikro Analogo είπε...

Πω πω πίκραααα... Όντως, η δική μου η γιαγιά πιο συναρπαστική ζωή κάνει ΚΑΙ ξέρει το λόγο ύπαρξης της κάλπης ΚΑΙ πώς θα έπρεπε κανονικά να ήταν η δημοκρατία. Τελικά έχω πολύ προχώ γιαγιά ρε! :P
Φιλάκια! :D

Vrakas Kostas είπε...

Δεν ξερω γιατι,αλλα θελω μια απαντηση απο σενα αγαπητη NIEMANDSROSE.
Πιστευεις πως ειναι εφικτο σημερα,ετσι ξαφνικα,μια απεραντη χωρα με τετοιο μεγεθος πληθυσμου,να μπορεσει να κυβερνηθει δημοκρατικα;
Αντεχει η Κινα ενα τετοιο ανοιγμα στην ελευθερια,ετσι οπως την βλεπουμε εμεις;Η; μηπως θα επελθει το απολυτο χαος;
Καλησπερα πελα για πελα!
Υγ Οι Κινεζοι δεν μπορουν να πουν ..το ρο!Αναρωτιεμαι..πως λοχαλιζουν!

Ο άλλος είπε...

Η συμπεριφορά των κινέζων σου, είναι ουσιαστικά το αποτέλεσμα ενός άλλου πολιτισμού. Πολλοί ανατολικοί λαοί με ότους ψυχολογίας θα λέγαμε πως εμφανίζουν ψυχαναγκαστική συμπεριφορά. Οι έλληνες βεβαίως εμφανίζουν συμπτώματα υστερίας σε διάφορες φάσεις της κοινωνικής τους ζωή (εξετάσεις, προσκυνήματα, λιτανίες , εκλογές)
Η δημοκρατία δεν είναι το στήσιμο της κάλπης, αλλά δεν υπάρχει δημοκρατία που να μην την έχει ως προυπόθεση. Για όσους διαφωνούν , θα τους θυμίσω πως οι ΗΠΑ λέγονται δημοκρατικό κράτος και ο Μπους πρόεδρος, εγγυητής της Δημοκρατίας αυτής

NdN είπε...

Ιδια η εμπειρία μας από τους συμπαθέστατους Κινέζους, καλά παιδιά, αλλά δεν είναι για πολύ παρέα (εκτός ελαχίστως εξαιρέσεων). Οι περισσότεροι ζούνε μία πολύ ήσυχη ζωή που περιλαμβάνει δουλειά και σπίτι.Αυτό που μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση είναι ότι για να παντρευτούν πρέπει να δώσουν την συγκαταθεση τους οι γονείς. Σε περίπτωση που υπάρχουν αντιρρήσεις ο «παρολίγον γάμος» διαλύεται.
Από εκεί και πέρα οι γνώσεις τους για το τι συμβαίνει στην υπόλοιπη υφήλιο ελάχιστες. Οταν με την Ιταλίδα (συγκατοικος και αυτή) σφαζόμασταν για τον Μπερλοσκόνι στην κουζίνα του πανεπιστημίου, ο Κινέζος μας κοίταζε με αυτό το γνωστο χαμόγελο απορίας (νομίζω το έχουν όλοι οι Κινέζοι).

Δεν μπορεί, ωστόσο, θα υπάρχουν και ενημερωμένοι Κινέζοι, ιδιαίτερα στο εξωτερικό. Αν και ο τρόπος που τους έχουν μάθει να σκέφτονται το καθιστά δύσκολο.

Niemandsrose είπε...

@xamogelo, υγ: μπράβο μου! Ωραία μηνύματα δίνω στη νεολαία! :)

@geokalp, εμείς οι υπόλοιποι να δεις πώς περιμένουμε. Σε αναμμένα κάρβουνα.

@Μαρία, ομοιοπαθούσα! :)) xxx

@Vrakas Kostas, αφού θέλεις απάντηση θα την έχεις: ναι. Εδώ ολόκληρο πλανήτη φαντάστηκε η Λεγκαίν να αυτοδιαχειρίζεται, χωρίς καν κεντρική κυβέρνηση. Ο άνθρωπος όσο είναι ικανός για τις πιο φριχτές θηριωδίες άλλο τόσο είναι ικανός για το θαύμα. Αυτό πιστεύω εγώ....μαρτυριάρη! ;)

@ο άλλος, η ΗΠΑ δεν αυτοαποκαλούνται απλώς δημοκρατικές αλλά θέλουν να συμβολίζουν το πρότυπο της ελευθερίας/δημοκρατίας/προόδου και άλλων ανεκδότων.


@ndn, αυτό με τον γάμο δε το ήξερα. Ενδιαφέρον! ;)

Βάσκες είπε...

Καμμία εντύπωση δεν μου κάνει. Πέρασα ένα μήνα στην Κίνα σε ταξίδι και περιγράφω εδώ μια μικρή εμπειρία μου. Το βίντεο του ποστ ήταν απλώς η αφορμή για την ιστοριούλα.

Η εμπειρία μου είναι πως έχουν μαύρα μεσάνυχτα εν γένει, και είναι τρελλά εργατικοί και οργανωτικοί.

Περαστικά μας. Περαστικά τους.

Niemandsrose είπε...

@Βάσκες, γενικεύουμε, γενικεύουμε; :b ;)

Βάσκες είπε...

Φυσικά και δεν πρέπει να τα παίρνουμε και πολύ σοβαρά.

Απο την άλλη σε 1.3 δις θα παίζει πολύ segmentation και γενίκευση από μόνη της.

Niemandsrose είπε...

@βάσκες, με κατατρόπωσες κύριε Κοινωνιολόγε! :)