Όλα γραμμένα είναι

Στο σπίτι ήταν ο πρωτότοκος. Είχαν προηγηθεί βέβαια οι δυο του αδελφές αλλά το φύλο κάνει τη σειρά στον τόπο που γεννήθηκε. Εφόσον αυτός ήταν ο πρώτος γιος, ήταν αυτομάτως και το πρωτότοκο τέκνο. Το καμάρι του Γερακοστελή, του πατέρα του. Μέσα από τα μάτια του πατέρα, κάτι μαύρους σπινθηροβόλους βολβούς χωμένους σε άγρια χαραγμένες κόγχες σκεπασμένες από βαριά μαύρα φρύδια, έβλεπε ο γιος. Έβλεπε το φύλο του, την καταγωγή του, το σόι του, την ιστορία του, την πορεία του, τους εχθρούς του, τους δικούς του, το ήθος του, τα πάθη του, τα χούγια του και την περιουσία του. Όλα γραμμένα καθαρά και ευανάγνωστα στο βλέμμα του πατέρα του.

Στο σχολείο ήταν τελευταίος. Ο δάσκαλος δασκαλεμένος από συγχωριανούς έκανε το κορόιδο. Ούτε τιμωρίες, ούτε επιπλήξεις, ούτε προφορική εξέταση. Έκανε μάθημα αλλά δε θα του έκανε και μάθημα. Με το Γερακοστελή δεν ήθελε μπλεξίματα. Ο γιος κουμπούρας και μ’ όλα τα κουμπούρια του κόσμου ο δάσκαλος δεν άλλαζε γνώμη: κου-μπού-ρας. Αλλά τη γνώμη του την κρατούσε για τον εαυτό του. Αλλά αν και κρατούσε το στόμα του κλειστό, τα μάτια δεν μπορούσε να τα κλείσει κι από κείνα έρρεαν ασυγκράτητα η απαξίωση, η αποδοκιμασία, η ειρωνεία, ο θυμός, η αηδία προς του Γερακοστελή το γιο. Όλα γραμμένα καθαρά και ευανάγνωστα στο βλέμμα του δασκάλου του.

Για τον βουλευτή της νομού ήταν φιλιότσος. Ο βουλευτής εμφανιζόταν όταν το χωριό τον προσδοκούσε με χαρά. Ακόμα και στις κηδείες με χαρά τον περίμεναν. Εμφανιζόταν για πολύ λίγο αστράφτοντας. Έπειτα έφευγε βιαστικά και εξακολουθούσε να λάμπει πια δια της απουσίας του. Ο τρελός του χωριού τον έλεγε κομήτη. Κάποιοι τολμηροί γελούσαν με τον χαρακτηρισμό. Κρυφά εννοείται. Κάποιοι άλλοι, κι ο Γερακοστελής μέσα, δε γελούσαν καθόλου. Φανερά εννοείται. Ο κομήτης, όσο δεν απειλούσε τη γη, είχε μνήμη: ποιους βάφτισε χριστιανούς ορθόδοξους, ποιους όχι, ποιους έχει στα υπόψη, ποιους χριστιανούς- ξεχριστιανούς ούτε που να γυρίσει να τους κοιτάξει. Τον γιο του Γερακοστελή τον είχε κοιτάξει στα μάτια περιστασιακά, μέχρι και που ενηλικιώθηκε, και για λίγο τόσο ώστε να ο φιλιότσος να διαβάσει: βασίσου πάνω μου, εδώ είμαι εγώ, όσο ζει ο νονός σου μη φοβάσαι κανένα, άμα σε πειράξει κανείς έλα να μου το πεις. Όλα γραμμένα καθαρά και ευανάγνωστα στο βλέμμα του νονού του.

Για το δημόσιο υπάλληλο στην πρωτεύουσα του νομού ήταν πετσαράς. Σαραντάρης με γυαλιά, πουκαμισάκι μπεζ και υφασμάτινο μπλε παντελόνι. Καθισμένος πίσω από ένα γκισέ. Κοιτούσε τον πολίτη στο ύψος του καβάλου. Τον γιο του Γερακοστελή τον κοιτούσε στη ζώνη του παντελονιού, δηλαδή στη ζώνη του όπλου. Κι όταν αναγκάστηκε να τον κοιτάξει για δεύτερη φορά στα μάτια για να του εξηγήσει για πολλοστή φορά την αυτονόητη για τον ίδιο γραφειοκρατική διαδικασία, το βλέμμα του γραφειοκράτη άδειασε την κονσέρβα προς κάθε μαυροπουκαμισά: πετσαρά, ηλίθιε, καθίκι του κερατά, με τις πλάτες του νονού σου και με τα όπλα μόνο μπορείς να επιβιώσεις, παράσιτο της κοινωνίας. Όλα γραμμένα καθαρά και ευανάγνωστα στο βλέμμα του υπαλλήλου.

Για τις νύφες του χωριού ήταν περιζήτος γαμπρός. Για τις φοιτήτριες της πόλης ήταν προτιμότερος γαμπρός ο Χάρος απ’ αυτόν. Ούτε οι μεν ούτε οι δε έβγαζαν άχνα μπροστά του, αλλά όλα γραμμένα καθαρά και ευανάγνωστα στα βλέμματα των γυναικών.

Για τους συνομίληκους συγχωριανούς ήταν "καλά καλό παρεάκι" και γιος του Γερακοστελή. Δηλαδή ήταν στα μάτια τους από καλή σειρά, μεγάλο σόι, τιμημένο σπίτι με μπόλικο χρήμα. Δηλαδή έτρεχε από τα μάτια τους κι ο φόβος κι ο θαυμασμός και η ζήλια και η υποταγή. Όλα γραμμένα καθαρά και ευανάγνωστα στα βλέμματα της παρέας.

Για τον ιδιοκτήτη του νάιτ κλαμπ ήταν διπλός νονός. Νονός κατά το θρήσκευμα, νονός και κατά Κόπολα. Προστάτης. Ο Άγιος Παντελεήμων με πιστόλι: προστάτης των πτωχών σε δύναμη νεόπλουτων επιχειρηματιών της νυχτερινής ζωής. Τα νταραβέρια άνετα στα μουλωχτά, τα ουίσκια και τα κεράσματα άφθονα στη μπάρα, ο πρασινοκοκκινοκίτρινος φωτισμός άπλετος στο μπούστο της σερβιτόρας, η σιωπή άρρηκτη στην ομερτά, και το βλέμμα καθαρό και ευανάγνωστο στα μάτια του μαγαζάτορα: σύμπραξη, συντεκνιά, συνενοχή, συμμαχία, σύφιλη- από κάτι πουτάνες β' διαλογής.

Για τον συνομίληκο πρωτευουσιάνο -του νομού- ήταν ένας που πήγε να του φάει τη θέση στο πάρκινγκ του προστατευόμενου νάιτ κλάμπ. Νύχτα ήταν και δεν είδε τον οδηγό του 4Χ4; Ή ήταν πολύ φιμέ τα τζάμια του 4Χ4 για να φαίνεται ο οδηγός και το παρεάκι του; Αν τον έβλεπε θα του παραχωρούσε τη θέση στο πάρκινγκ; Ή πάλι θα του έκανε χειρονομίες και θα τον έβριζε μέσα από το ΙΧ; Αν δεν έβρισκαν δυο σφαίρες στο σβέρκο τον συνομίληκο πρωτευουσιάνο θα κοιτάζονταν στα μάτια και θα δίνονταν εξηγήσεις. Όλα θα ήταν γραμμένα καθαρά και ευανάγνωστα στα βλέμματά τους. Αλλά έτσι ήταν τελικά το γραμμένο τους. Καθαρό και ευανάγνωστο. Αλλά μπορεί και να διαβάζω λάθος.