26/10/08

Moro reflex

Τότε, στα μηδέν μου χρόνια, άνοιγα τα χέρια σταυρό, άνοιγα την αγκαλιά μου διάπλατα και έλεγα δίχως λέξη "Κινδυνεύω!Αγκάλιασέ με".
Τώρα, πέρασαν τα χρόνια -πολλά- έχω λέξεις -πολλές- αλλά δεν έχω τρόπο κανένα να στο πω "Ακόμα κινδυνεύω. Αγκάλιασέ με".


7 σχόλια:

Βάσκες είπε...

Είναι κάποια αόρατα σχοινάκια που δένουντα χρόνια σαν μασούρι - σαν τις παλιές τρύπιες δεκάρες.

Εύκολα - μα τόσο επίπονα - μπορεί να γυρίσει κανείς το κοντέρ στο μηδέν.

subir είπε...

το καλό με την αγκαλία είναι ότι βγαίνει σε ένα μέγεθος και ταιριάζει σε όλα τα γούστα..κάτι είναι και αυτό!!!

island είπε...

Αν ξανανοίξεις τα χέρια ίσως να το θυμηθεί και να το καταλάβει.

Ανώνυμος είπε...

When under ether
The mind comes alive
But conscious of nothing
But the will to survive

I lay on the bed
Waist down undressed
Look up at the ceiling
Feeling happiness
Human kindness

The woman beside me
Is holding my hand
I point at the ceiling
She smiles so kind

Something's inside me
Unborn and unblessed
Disappears in the ether
One world to the next
Human kindness


When Under Ether - PJ Harvey

Maria Mikro Analogo είπε...

Είναι απ' αυτά τα reflex που δεν θέλεις να χάσεις ποτέ...
Φιλιά :)

χ.ζ. είπε...

και τώρα ίσως πιο πολύ...

Niemandsrose είπε...

@Βάσκες, στο' πα και στο ξαναλέω μη μου γράφεις γράμματα γιατί γράμματα δε ξέρω και με πιάνουν κλάματα.

@subir, το κακό με την αγκαλιά όμως είναι πως της λείπει το rexona καμιά φορά. (κρυάδα νάμπερ 1)

@island, 3 μέρες τώρα τα είχα ανοιχτά γι' αυτό δε μπόρεσα να πληκτρολογήσω κανένα σχόλιο. :) (κρυάδα νάμπερ 2)

@father, με πι-τζέυ, τζιμάκο, νικολαϊδη κλπ δε μεγαλώνουνε παιδιά αλλά πρεζόνια, φάδερ.
I think I'm a mother
http://www.youtube.com/watch?v=43_fgxwVi_c

@Μαρία, ναι καλά! Αυτό το ριφλέξ διατήρησε και ο Τζίζας μέχρι τα 33 του και τον σταύρωσαν τελικά.(κρυάδα νάμπερ 3 και πετρέλαιο θέρμανσης δεν έχουμε!);)

@Χ.Ζ., μπά...τώρα "αν πεθάνει μια αγάπη δεν πεθαίνει κι η ζωή". Ενώ ας κόταγα να το σκεφτώ τότε που είχα πέσει στη φροντιδοεξάρτηση. ;)