ΧΟ- Εβραίοι, σημειώσατε 1

Τον Οκτώβρη του ΄07 ο James Watson, Νομπελίστας γενετιστής, τόλμησε να κάνει λόγο για την γραμμένη στο DNA διανοητική κατωτερότητα των μαύρων έναντι των πολιτισμένων λευκών. Έτσι, ματαιώθηκε η προγραμματισμένη ομιλία του στο Science Museum στο Λονδίνο. Oι διοργανωτές που μυρίστηκαν μπαρούτι, του 'δώσαν τα ακριβά του παπούτσια στο χέρι και του είπαν σε ελεύθερη απόδοση: "Γέρο, αν είσαι και Νομπελίστας, πάρε τον πούλο και τράβα σπίτι σου. Με τον φυλετικό ρατσισμό εμείς έχουμε τελειώσει. Το χρώμα του δέρματός μας δεν έχει καμία σημασία αλλά οι ικανότητες και το ήθος μας." Και για μια στιγμή, ακόμα και οι Ρουμάνοι που' ναι λευκοί και οι Πολωνές που' ναι κι αυτές λευκές ένιωσαν δικαιωμένοι που ήρθαν στην Αγγλία να καθαρίζουν καμπινέδες στα ροκ φέστιβαλ και να κουβαλάνε παλέτες με κλαρκ στις υπόγες των ρουχάδικων, πάντα ως νοικιασμένοι εργαζόμενοι. Καλύτερα στην Αγγλία παρά στη Γκρέτσια που θα τους φέρονταν σα να' ναι σκυλιά. Μετά, αν συναντήσουν τον Manager που' ναι λευκός ή λευκός βαμμένος Ινδός, θα παραστήσουν πως δουλεύουν ακόμα πιο εντατικά. Ενώ αν ο μάνατζερ τους κάνει την τιμή να τους απευθύνει το λόγο, ο λόγος του θα' χει ή τόσο στόμφο που και η Elizabeth θα ζήλευε, ή θα' ναι τόσο γρήγορος που θα χρειαστεί πολλαπλά replay για να καταλάβουν τι σκατά είπε. Τελικά, έφυγε ο Watson και έμεινε ο κλασσικός ο μαλάκας -που θα΄λεγε και ο Georgiou speakin'- ο middle class ο άγγλος να αναρωτιέται: Μήπως δεν έπρεπε να τον διώξουμε; Μήπως ο θρίαμβος της δημοκρατίας είναι η ανοχή στη διαφορετική άποψη ακόμα και όταν αυτή εκφράζει ρατσιστικές ιδέες; Και έχει ασφαλώς ένα κάποιο δίκιο.

Για πολλά χρόνια, συστηματικά και εξακολουθητικά ο Κώστας Πλεύρης, ιδρυτής της ελληνικής ναζιστικής ομάδας «Κόμμα 4ης Αυγούστου», γραμματέας και σύμβουλος του αρχιχουντικού Ιωάννη Λαδά, απολογητής του ρατσισμού και του εθνικοσοσιαλισμού, ορκισμένος εχθρός της δημοκρατίας προπαγανδίζει τις ακροδεξιές, ρατσιστικές, εθνικιστικές ιδέες του. Όμως εμείς δεν είμαστε ούτε Αλβανοί, ούτε Εβραίοι, ούτε αλλόθρησκοι, ούτε μαύροι για να μυριστούμε μπαρούτι και να του πούμε "γέρο γιατί επιμένεις να μας ζαλίζεις τα αρχίδια και δε παίρνεις κανένα ηρεμιστικό;" ή "σκάσε γέρο, τώρα ξεσκίζουμε το Ισραήλ στο Παγκρήτιο". Είμαστε τόσο βαθιά δημοκράτες που μπάζουμε τους ναζιστές στο κοινοβούλιο. Είμαστε τόσο Δυτικοί που καλούμε τακτικά το φασιστολόι στις τηλεοράσεις να εκφράσει τις θέσεις του. Είμαστε ένα τόσο ευνομούμενο κράτος που επιτρέπουμε σε ένα Ισραηλίτικο Συμβούλιο να συγκροτηθεί αφενός και αφετέρου να βάλει φρένο στην ασύδοτη αντισημιτική προπαγάνδα του βουλευτή μας. Αν και ούτε μέχρι τα πέναλτυ δε το' φτασαν οι ισραηλίτες με τους δικαστές. 4-1 υπέρ της αθώωσης του Πλεύρη. Τελικά έχει μείνει ο κλασσικός ο μαλάκας ο έλληνας - Γεωργίου σπήκιν- να μποϊκοτάρει τα ισραηλίτικα προϊόντα όταν το κράτος τους βομβαρδίζει παλαιστίνιους, να αντιδρά (μετριοπαθώς) όταν δεν καταδικάζεται η αντισημιτική υστερία του έλληνος βουλευτή και να ζητωκραυγάζει για τη νίκη της Εθνικής Ελλάδος έναντι του Ισραήλ. Ενώ, η Ιστορία θέλει τον Γερμανό της για τοποθετηθούν τα πράγματα στη θέση τους : "ήταν μια νίκη για πραγματικούς άνδρες".* Τώρα η ομάδα μας είναι έτοιμη να πάει να τσακίσει τους μαύρους στη Νότιο Αφρική που' ναι και πιο βλάκες που λέει και ο Watson.

Αφού υπάρχει η μπάλα, τι τα θέμε όλα τ' άλλα;

*ήτοι έλληνες, Ίτε παίδες Ελλήνων, ήττα επί των Εβραίων. Να κάνουμε και μια παρήχηση του ητ-, γιατί από αρχαιοελληνική γραμματεία δε σκαμπάζουν μόνο τα απολιθώματα των ναζί.