economists are not real scientists...

There are three men on a train. One of them is an economist and one of them is a logician and one of them is a mathematician.
And they have just crossed the border into Scotland (I don’t know why they are going to Scotland) and they see a brown cow standing in a field from the window of the train (and the cow is standing parallel to the train).
And the economist says, ‘Look, the cows in Scotland are brown.’
And the logician says, ‘No. There are cows in Scotland of which at least one is brown.’
And the mathematician says, ‘No. There is at least one cow in Scotland, of which one side appears to be brown.’
And this is funny because economists are not real scientists and because logicians think more clearly, but mathematicians are best.



Από το πολύ-πολύ αγαπημένο μου βιβλίο "The Curious Incident of the Dog in the Night-Time" του Mark Haddon.

βζζζ....βζζζ

Βζζζζ...βζζζ..... Ονειρεύομαι το κομμένο αυτί του χειρότερού μου εχθρού μέσα σε μια λιμνούλα αίματος στο πάτωμα. Μετά, με βλέπω πριν εφτά χρόνια να διαβάζω εκστατικά μια ιστορία σε μουσείο στο Άμστερνταμ, πως ο Βαν Γκογκ έκοψε το αυτί του έπειτα από μία σύγκρουση με τον φίλο, συγκάτοικο και ομότεχνό του Γκωγκιέν. Μετά, με βλέπω να κοιτάω εκστατικά την αυτοπροσωπογραφία του ζωγράφου με το κομμένο αυτί. Κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω/φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου. Ο χειρότερός μου εχθρός κοιμάται και ονειρεύεται πως του κόβω το αυτί. Και σήμερα αφού έχουμε αποφασίσει να γράψουμε αυτή την ιστορία μαθαίνουμε και οι δυο, ο εαυτός μου κι εγώ, πως ο Γκωγκιέν έκοψε τελικά το αυτί του Βίνσεντ. Έτσι, για να μένουμε εκστατικοί μπροστά στις συμπτώσεις. Θαύμα, θαύμα! (Γιου κουφ μι -1)


Βζζζ...βζζζ.... Πετάω στα κάποιες χιλιάδες πόδια κάποια χρόνια πριν. Μια νταρντανογυναίκα πενηντάρα, ξανθιά με πράσινα μάτια και ακριβά ρούχα κάθεται δίπλα μου. Μου προσφέρει τσίχλα γιατί πρέπει κάτι να μασάμε στην απογείωση για να μη βουλώνουν τα αυτιά μας. Ακούω πως υπέφερε από το αυτί της αλλά κανένας γιατρός δεν μπόρεσε να της βρει τι είναι και ούτε καμιά θεραπεία να της προτείνει. Με ρωτάει αν μου φάνηκε κοσμική όταν ήρθε και κάθησε δίπλα μου. Ναι, μου φάνηκε της απαντώ άνευρα, ενώ φέρνω στη μνήμη μου το γελοίο καπέλο με το φτερό που φορούσε που ασφαλώς θα κόστιζε ένα καθόλου γελοίο ποσό. Τα φαινόμενα απατούν, μου υπενθυμίζει και μου εξηγεί πώς το παππουλάκι την θεράπευσε από το ανυπόφορο βούισμα των αυτιών πριν ένα χρόνο. Ένα βράδυ το παππουλάκι πήρε τη βελόνα του πλεξίματός της και της την πίεσε μες στο αυτί. Το πρωί που ξύπνησε βρήκε το μαξιλάρι της μουσκεμένο. Το ζεστό υγρό που είχε παγιδευτεί μες στο αυτί για χρόνια της χύθηκε μετά την παρέμβαση του παππουλακίου. Κάτι δε μου καθόταν καλά στην παραληρηματική ιστορία της παρακαθήμενης, ώσπου αποφάσισε να μου δείξει το παππουλάκι της. Στη φωτογραφία ήταν ο γέροντας Παΐσιος που εκοιμήθη πολύ πριν το αυτί της κατά τα φαινόμενα κοσμικής θεραπεύτηκε χάρη στην παρέμβασή του. Θαύμα, θαύμα! (Γιου κουφ μι- 2).

Βζζζ...βζζζζ...Ξυπνάω και δίπλα μου κοιμούνται τα δίδυμά μου. Μαζί με την κόρη μου γεννήθηκε και ο f-ear. Όσο όμορφη και φυσιολογική είναι αυτή, τόσο άσχημος και παρανοϊκός είναι αυτός. Αυτός, αυτή, αυτισμός. Στην αρχή αυτή δε με κοιτούσε στα μάτια. Το παιδί μας έχει αυτισμό μου λέει αυτός. Μαλάκα Fear σκάσε και κοιμήσου. Βουίζει το αυτί μου. Νιώθω πως έχει μέσα ένα κιλό ζεστό υγρό. Και οι γιατροί λένε δεν έχω τίποτα παθολογικό, παρά μόνο μια σύγκρουση με τον ομόθρησκο εχθρό μου: αυτόν που με εχθρεύεται γιατί προδίδω τη θεά Επιθυμία. Το εαυτουλάκι μου, μου διαβάζει από το Ευαγγέλιο: "Το μόνο πράγμα για το οποίο μπορεί να είναι κανείς ένοχος είναι το να έχει κάνει υποχωρήσεις σε σχέση με την επιθυμία του", Ζακ Λακάν. *Θέλω* αύριο να ξυπνήσω και να μη νιώθω αυτή την πίεση στ' αυτί μου. Ζαν Ζακ κάνε το θαύμα σου. Βελόνα πλεξίματος δεν έχω αλλά το μαχαίρι είναι στη κουζίνα. Αυτιά που υπακούν στο φόβο είναι για το πάτωμα.

Σύλληψη Έλληνα στο ρετρό

Στο κελί της φυλακής κατέληξε ο Έλληνας σκιτσογράφος Gaminidis επειδή, κατά την τελευταία του επίσκεψή του στην Αθήνα, απαθανάτισε στο ρετρό ένα αγοράκι. Ο επί 2500 χρόνια εραστής ανδρών οδηγήθηκε στο κελί του μοναχού Αρσενοκοίτη, χωρίς παπούτσια -γιατί είχε κάνει παρκέ ο μοναχός- και με καμία επικοινωνία με τους δικούς του -αφού στην αρχαία Ελλάδα δεν είχαν τηλέφωνο, Internet ή τηλέγραφο παρά μόνο μολότωφ που' ναι και μακράν ο πιο αποτελεσματικός τρόπος επικοινωνίας με τον Μπάμπη τον Βωβό, τον Κωστάκη τον κουφό, το Γιωργάκι το ζαβό κλπ.

Ο κ. Gaminidis (στη φωτογραφία με παιδί που πήρε μέρος στην ανθρωπιστική βοήθεια "νέοι χωρίς κήνσορα" ) αποτελεί ενεργητικό μέλος γενικά, αν και υποστηρίζει ότι η διάκριση παθητικός-ενεργητικός θα πρέπει να εκλείψει.

Όπως εξηγεί ο ίδιος στην επιστολή διαμαρτυρίας που απέστειλε στην Λεσβία της Αθήνας, ο υπεραιωνόβιος άνδρας επισκεπτόταν την Αθήνα συχνά με την ευκαιρία των χριστιανικών εορτών, για να γελάει με τα χάλια μας. Ως καρικα-τουρίστας, πήρε τη χρονομηχανή του και βγήκε στους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας αναζητώντας θέματα για απαθανάτιση.

Στο ρετρό όμως, μια μητέρα διαμαρτυρήθηκε γιατί θεώρησε ότι απαθανάτιζε τον 25χρονο κανακάρη της. Ο κ. Gaminidis, αν και φάντασμα, ζήτησε συγγνώμη και έσβησε ενώπιον της μητέρας όση από τη μνήμη του περιλάμβανε το μουροχαβλάκι της. Ωστόσο, ο πατέρας του νεαρού δεν ικανοποιήθηκε και, στον επόμενο σταθμό, ζήτησε την συνδρομή των αστυνομικών οργάνων που συνέλαβαν τον αρχαίο έλληνα επισκέπτη.

Σύμφωνα με την προανάκριση που ακολούθησε ο αρχαίος καρικα-τουρίστας επισκεπτόταν τακτικά την πατρίδα μας προκειμένου να απαθανατίσει το κάλλος των νέων που' ναι και το μόνο που μας συνδέει με την αρχαιότητα. Η διαδικασία της απαθανάτισης περιλάμβανε μία χρονομηχανή, την ικανότητα της παρατήρησης, την ικανότητα να διακρίνεις το ωραίο και την μνήμη. Έτσι, στιγμιότυπα από τα μικρά ανυποψίαστα χριστιανόπουλα των 700 ευρώ παρέμεναν στην μνήμη του Gaminidis στο διηνεκές του χρόνου. Χάρη όμως στα υπερσύγχρονα μέσα ανίχνευσης απαράδεκτων σκέψεων, ο αρχαίος επιβάτης δεν άργησε να συλληφθεί από τους νέους επιβήτορες παιδεραστές: αυτούς που πηδούν τους νεο-έλληνες.

και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει

Μπάτσοι



Γουρούνια



Δολοφόνοι

η ιστορία επαναλαμβάνεται σα φάρσα.

Theofrastos, go 4 a walk coz u r getting on my nerves

«Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους, αλλά η διαφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών» (Theofrastos Walker 372-287 π.Χ.)

(από enet)

Θεόφραστε, σκασίλα μας για τη βιοποικιλότητα των ειδών άμα εκλείψει το ανθρώπινο είδος.
Θεόφραστε, λες βλακείες που αν μάλιστα δε διαιωνισθούμε θα είναι βλακείες χωρίς δέκτη.
Θεόφραστε, σκασίλα μας και για τις βλακείες που λες: πριν εκλείψουμε θα έχουμε φάει τον τελευταίο γυρίνο στα κάρβουνα, με βραστό το τελευταίο πλαγκτόν του on the side και θα έχουμε πιεί το τελευταίο ποτήρι της τελευταίας αφαλατωμένης θάλασσας. Cheers! Στην υγειά μας, Θεόφραστε.