βζζζ....βζζζ

Βζζζζ...βζζζ..... Ονειρεύομαι το κομμένο αυτί του χειρότερού μου εχθρού μέσα σε μια λιμνούλα αίματος στο πάτωμα. Μετά, με βλέπω πριν εφτά χρόνια να διαβάζω εκστατικά μια ιστορία σε μουσείο στο Άμστερνταμ, πως ο Βαν Γκογκ έκοψε το αυτί του έπειτα από μία σύγκρουση με τον φίλο, συγκάτοικο και ομότεχνό του Γκωγκιέν. Μετά, με βλέπω να κοιτάω εκστατικά την αυτοπροσωπογραφία του ζωγράφου με το κομμένο αυτί. Κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω/φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου. Ο χειρότερός μου εχθρός κοιμάται και ονειρεύεται πως του κόβω το αυτί. Και σήμερα αφού έχουμε αποφασίσει να γράψουμε αυτή την ιστορία μαθαίνουμε και οι δυο, ο εαυτός μου κι εγώ, πως ο Γκωγκιέν έκοψε τελικά το αυτί του Βίνσεντ. Έτσι, για να μένουμε εκστατικοί μπροστά στις συμπτώσεις. Θαύμα, θαύμα! (Γιου κουφ μι -1)


Βζζζ...βζζζ.... Πετάω στα κάποιες χιλιάδες πόδια κάποια χρόνια πριν. Μια νταρντανογυναίκα πενηντάρα, ξανθιά με πράσινα μάτια και ακριβά ρούχα κάθεται δίπλα μου. Μου προσφέρει τσίχλα γιατί πρέπει κάτι να μασάμε στην απογείωση για να μη βουλώνουν τα αυτιά μας. Ακούω πως υπέφερε από το αυτί της αλλά κανένας γιατρός δεν μπόρεσε να της βρει τι είναι και ούτε καμιά θεραπεία να της προτείνει. Με ρωτάει αν μου φάνηκε κοσμική όταν ήρθε και κάθησε δίπλα μου. Ναι, μου φάνηκε της απαντώ άνευρα, ενώ φέρνω στη μνήμη μου το γελοίο καπέλο με το φτερό που φορούσε που ασφαλώς θα κόστιζε ένα καθόλου γελοίο ποσό. Τα φαινόμενα απατούν, μου υπενθυμίζει και μου εξηγεί πώς το παππουλάκι την θεράπευσε από το ανυπόφορο βούισμα των αυτιών πριν ένα χρόνο. Ένα βράδυ το παππουλάκι πήρε τη βελόνα του πλεξίματός της και της την πίεσε μες στο αυτί. Το πρωί που ξύπνησε βρήκε το μαξιλάρι της μουσκεμένο. Το ζεστό υγρό που είχε παγιδευτεί μες στο αυτί για χρόνια της χύθηκε μετά την παρέμβαση του παππουλακίου. Κάτι δε μου καθόταν καλά στην παραληρηματική ιστορία της παρακαθήμενης, ώσπου αποφάσισε να μου δείξει το παππουλάκι της. Στη φωτογραφία ήταν ο γέροντας Παΐσιος που εκοιμήθη πολύ πριν το αυτί της κατά τα φαινόμενα κοσμικής θεραπεύτηκε χάρη στην παρέμβασή του. Θαύμα, θαύμα! (Γιου κουφ μι- 2).

Βζζζ...βζζζζ...Ξυπνάω και δίπλα μου κοιμούνται τα δίδυμά μου. Μαζί με την κόρη μου γεννήθηκε και ο f-ear. Όσο όμορφη και φυσιολογική είναι αυτή, τόσο άσχημος και παρανοϊκός είναι αυτός. Αυτός, αυτή, αυτισμός. Στην αρχή αυτή δε με κοιτούσε στα μάτια. Το παιδί μας έχει αυτισμό μου λέει αυτός. Μαλάκα Fear σκάσε και κοιμήσου. Βουίζει το αυτί μου. Νιώθω πως έχει μέσα ένα κιλό ζεστό υγρό. Και οι γιατροί λένε δεν έχω τίποτα παθολογικό, παρά μόνο μια σύγκρουση με τον ομόθρησκο εχθρό μου: αυτόν που με εχθρεύεται γιατί προδίδω τη θεά Επιθυμία. Το εαυτουλάκι μου, μου διαβάζει από το Ευαγγέλιο: "Το μόνο πράγμα για το οποίο μπορεί να είναι κανείς ένοχος είναι το να έχει κάνει υποχωρήσεις σε σχέση με την επιθυμία του", Ζακ Λακάν. *Θέλω* αύριο να ξυπνήσω και να μη νιώθω αυτή την πίεση στ' αυτί μου. Ζαν Ζακ κάνε το θαύμα σου. Βελόνα πλεξίματος δεν έχω αλλά το μαχαίρι είναι στη κουζίνα. Αυτιά που υπακούν στο φόβο είναι για το πάτωμα.