to be a woman

12:30. Ανησυχούσε πως όταν μείνει έγκυος θα πάρει πολλά κιλά και δε θα καταφέρει έπειτα να τα χάσει. Συχνά παραπονιόταν πως εκείνη καταβρόχθιζε τον άμπακα. Κι όμως δήλωνε ερωτευμένος. Κι όμως εκείνος ήταν που ήθελε παιδί πριν ακόμα τη γνωρίσει. Κι όμως εκείνος ήταν ο παχουλός. Το μέγα θαύμα της ζωής και το μέγα αίσθημα του έρωτα σε μια ζυγαριά. Κι εκείνη μονίμως σε μέτρηση. Μέσα- έξω.

14.50. Μεγάλωσε χωρίς να την ερωτευτεί κανένας. Βέβαια, παντρεύτηκε, έκανε δυο παιδιά. Αλλά δεν την πόθησε κανένας πιο πολύ κι απ' τη ζωή του, δεν τη φαντασιώθηκε σκορπώντας το γενετικό του υλικό στο χώμα για πάρτη της. Ήταν άσχημη. Η μητέρα της την μεγάλωσε σαν άσχημη. Και εκείνη το πίστεψε. Μια γυναίκα φτυστή εκείνη, η αδελφή που δεν είχε, με ίδια παράξενα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο, όμοια σωματοδομή, κάθεται σε ένα μπαρ και καπνίζει αυτάρεσκα, ενώ κάθε της κύτταρο φλερτάρει τον άντρα πλάι της. Λίγο μετά θα φιληθούν κι ο κόσμος θα έχει χαθεί στα άκρα των χειλιών τους. Για κείνον είναι ωραία, για την ίδια είναι ωραία και για εμάς τον κόσμο που δεν υφίσταται πέρα απ΄το φιλί τους είναι ωραία. Κι όμως είναι τόσο ίδιες. Τόσο ίδιες.

18.25. Εργαζόταν σε κάποια εφημερίδα ώσπου να βρει καποια πιο μόνιμη δουλειά. Ίσως γιατί ήταν περαστική και δε θα χρειαζόταν να δείξει υπερβάλλοντα ζήλο στην εκπλήρωση των καθηκόντων της, ίσως γιατί δε χρειαζόταν να επενδύσει χρόνο και ενέργεια στο χτίσιμο της συνεργασίας με τους συναδέλφους της, είχε έναν αέρα ελαφρότητας, έναν αέρα ταξιδιάρικο. Και πράγματι σκόπευε να μετοικήσει σε πιο βόρεια κλίματα. Γι' αυτό, ίσως, αλλά και επειδή ήταν νέα και κάπως χαριτωμένη, είχε γίνει το αντίκειμενο του πόθου για πολλούς. Οι αρχισυντάκτες, του πολιτικού και του αθλητικού ρεπρτάζ, τη φλέρταραν, ο καθένας με τον τρόπο του. Αλλά δεν ενέδωσε σε κανέναν απ´ τους δύο. Μια λεσβία δακτυλογράφος της αφιέρωνε ποιήματα και της είχε χαρίσει κι ένα σετάκι εσώρουχα. Αλλά δεν ενέδωσε. Ένας γκαίη γραφίστας, από καλός φίλος ξαφνικά θέλησε να γίνει εραστής της, καθώς της ρίχτηκε αγριως ένα βράδυ στο πάρκιν της εφημερίδας. Αλλά δεν ενέδωσε. Κι ένας επιμελητής κειμένων, από επίδοξος εραστής έγινε φίλος όταν αντιλήφθηκε πως δεν θα ενέδιδε, οπότε και της ομολόγησε, καιρό μετά το πέρασμα στη φιλία, πως του είχε συμβεί το εξής εκπληκτικό μαζί της. Καθόταν δίπλα του, της είπε, μιλούσαν για άσχετα θέματα κι όμως εκείνος είχε στύση. Η κοπέλα ερωτεύτηκε τελικά κάποιον ρεπόρτερ, έκαναν σχέση αλλά ούτε μαζί του κατάφερε να ξεπεράσει το σεξουαλικό της πρόβλημα. Το αντικείμενο του πόθου ήταν ανοργασμικό. Και αυτό ούτε το γνώριζε, ούτε μπορούσε να το φανταστεί, και πολύ περισσότερο να το φαντασιωθεί κανένας και καμία από όσους την επιθύμησαν. Ίσως τελικά να έγινε ηθοποιός, έχοντας εκπαιδευτεί χρόνια στο να προσποιείται οργασμούς. Ίσως να βρήκε στην υποκριτική την πιο μόνιμη δουλειά που αναζητούσε.

20.45. Ήθελε πολύ να κάνει ένα παιδί. Όμως λίγο το άγχος της δουλειάς, λίγο οι κακές σχέσεις με το οικογενειακό περιβάλλον, λίγο η ιδιοσυγκρασία της, την εμπόδιζαν να μείνει έγκυος. Η κοπέλα ήταν φρικιό. Control freak. Ερχόταν σε επαφή με το σύντροφό της απαραιτήτως και αποκλειστικά στις γόνιμες μέρες. Η επαφή έπρεπε να συντελεστεί ανεξαρτήτως επιθυμίας, στρες, κούρασης και λοιπών παραγόντων. Όμως όταν ήταν να συνερευθεί το ζευγάρι, μόνο που δεν έπλενε με betadine το σύζυγό της, όπως οι γυναίκες τους πελάτες στα παλιά μπουρδέλα του λιμανιού. Κάποτε, ο Θεός, στον οποίο πίστευε απαρέγκλιττα, της χάρισε ένα παιδάκι. Πριν το παιδάκι όμως έρθει στον κόσμο, η βουλή του Κυρίου ήταν να τη δοκιμάσει ακόμη μια φορά. Έπαθε αποκόλληση πλακούντα, κινδύνεψε να χάσει το κύημα. Ο μαιευτήρας της όμως την έσωσε. Της χορήγησε προγεστερόνη για κάποιους μήνες και απέφυγε την αποβολή που ετοίμαζε ο οργανισμός της. Λίγα χρόνια αργότερα η μητέρα, εξουθενωμένη από την ανατροφή ενός παιδιού με πολλά προβλήματα συμπεριφοράς και απόδοσης στο σχολείο, αλλά και κάποια δυσμορφία, κατέφυγε στους ειδικούς. Κάποιος από την επιστημονική ομάδα στο κέντρο που προσήλθε για παρακολούθηση έκανε έρευνα για τη συσχέτιση της λήψης τεχνητής προγεστερόνης κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης με τις μαθησιακές δυσκολίες και κάποια σύνδρομα των παιδιών. Η μητέρα του παιδιού δέχτηκε να συμμετάσχει με αντίτιμο μια μικρή παράκαμψη μιας γιγάντιας λίστας αναμονής. Αναζητούσε εξάλλου κάποια αιτία σε αυτό που συνέβαινε στην κόρη της. Κι αυτός ο ερευνητής της ενέπνεε μια σιγουριά. Πως θα τη βοηθήσει να μάθει γιατί έτυχε αυτό στην κόρη της. Αυτό το γιατί που χάσκει λιμασμένο πάνω απ' τα κεφάλια όσων έχουν πονέσει, το λιμασμένο γιατί που περιμένει να το ταϊσουν για να μη τους πεθάνει από μαράζι, για να μη τους τρελάνει. Αυτό το "γιατί σε μένα" που φαντάζει ακόμα πιο πελώριο όταν γίνεται "γιατί στο παιδί μου"; Ο επιστήμονας κάποτε, θέλοντας να κατευνάσει την αγωνία της για μιαν απάντηση, της πρόσφερε την εκδοχή του. Ίσως δε θα έπρεπε να είχε παρέμβει τότε που ο οργανισμός της είχε ξεκινήσει τη διαδικασία να αποβάλλει ένα μη φυσιολογικό κύημα. Δηλαδή; Ίσως ήταν λάθος να κρατήσει το παιδί γιατί ήταν να γεννηθεί με πρόβλημα. Πώς διασταυρώθηκαν τότε όλα, το θέλημα του Θεού, η εντολή του γιατρού, η δική της απόφαση τότε, η εκδοχή του επιστήμονα, και η δική της η εξάντληση τώρα. Όρμησε πάνω του να τον λιντσάρει. Γλίτωσε με εκδορές και μώλωπες. Ήταν γνωστός στην πιάτσα την επιστημονική. Όρμησαν πάνω του τα δελτία των οχτώ και μισή. Αυτός δε γλίτωσε τη διαπόμπευση και εκείνη τα ψυχοφάρμακα. Όμως η διαπόμπευση έγινε σκόνη με μερικά συνέδρια και τιμητικές διακρίσεις για κείνον αλλά οι σκόνες δεν έγιναν ποτέ έπαινος για εκείνη.

23.10 Έπεφτε για ύπνο όταν πια καταλάβαινε πως η σπονδυλική της στήλη θα σκίζονταν στα δυο σαν κούτσουρο που το χτυπάει κάποιος με το τσεκούρι. Είχε δουλέψει οχτάωρο και είχε μείνει άλλη μιαν ώρα απλήρωτη για να μη χάσει τη δουλειά της που βρήκε μετά από πολύ καιρό στο ψάξιμο, έτρεχε στο σπίτι, στην άλλη άκρη της πόλης, αλλάζοντας δυο συγκοινωνίες, πάντοτε όρθια, για να παραλάβει τα μικρά απ' τα σχολεία, να τα ταϊσει, να κοιμίσει το ένα, να διαβάσει το άλλο, να μην τα αφήσει σε μια τηλεόραση να ζαβλακωθούν, να τα πάει για ποδήλατο και κούνιες, να περάσει απ' το μανάβικο και τον κρεοπώλη, να επιστρέψει να μαγειρέψει, να βάλει πλυντήριο, να σιδερώσει, να απλώσει τη μπουγάδα, να σερβίρει στον άνδρα της, να ετοιμάσει για αύριο μια παρουσίαση του αφεντικού, να συμμαζέψει, να κάνει μπάνιο τα παιδιά, να διαβάσει παραμύθι στο μικρό, να μπανιαριστεί, να φτιάξει τα μαλλιά της, να κάνει σεξ με τον άνδρα της ώστε τελικά από την κούραση να ξεχάσει το όνομά της. Κάποιοι την είπαν για πλάκα Μαίρη Παναγιωταρά. Αλλά δεν είναι. Είμαστε όλες συνονώματες. Χωρίς πλάκα.

1.58. Υπέφερε από αϋπνίες. Χρόνια τώρα είχε μια δυσκολία με τον ύπνο της. Όμως τελευταία το πρόβλημα είχε επιταθεί. Είχε φτάσει σκαλί-σκαλί ως την ανώτατη βαθμίδα. Πρόσφατα είχε ανακυρηχθεί Καθηγήτρια. Κι όμως, παρ'όλο τον κάματο της ακαδημαϊκής καριέρας στα κύτταρά της, θα έπρεπε να είναι το ίδιο παραγωγική και το ίδιο διατεθειμένη να αξιολογηθεί για το έργο της όπως δυο δεκαετίες πριν. Τα πρωινά έφθανε πάντοτε στην ώρα της στο Πανεπιστήμιο. Άυπνη και διαλυμένη ερχόταν να διδάξει νεαρά αρυτίδιαστα, κυρίως γυναικεία, πρόσωπα Παιδαγωγική. "You look tired" παρατήρησε κάποτε μία αλλοεθνής φοιτήτρια με όλη της την κινέζικη ευγένεια, θέλοντας να δείξει την έγνοια της για την προφεσσόρισα που θαύμαζε και σεβόταν μέχρι θέωσης. Όμως δεν γνώριζε πως το να πεις σε κάποιον εργαζόμενο πως δείχνει κουρασμένος πρωινιάτικα ισοδυναμεί με βρισιά. Πώς θα μπορούσε εξάλλου να εργάζεται κάποιος σε μια προηγμένη καπιταλιστική κοινωνία και να μην έχει φροντίσει να έχει κοιμηθεί σα πουλάκι ώστε να ξυπνήσει φρέσκος και αλλέγρος να πάει στη δουλειά του. Πώς θα μπορούσε ένα κουρασμένο και μουρτζούφλικο πρόσωπο να προσβάλλει το ιερό πρόσωπο της Εργασίας; Έτσι η Καθηγήτρια, χάνοντας κάθε ίχνος στωικότητας και ψυχραιμίας, δυο από τα πιο χαρακτηριστικά της γνωρίσματα, αναλύθηκε σε κλάματα και σε αυτοανάλυση στα μάτια των μελλοντικών δασκάλων. Εκείνη τη στιγμή έπαιρναν εκείνη κι εκείνοι το πιο δυνατό τους μάθημα. Το βράδυ που γύρισε σπίτι δεν την περίμενε όπως πάντα κανείς. Αλλά ένιωθε πως απόψε είχε κάποια παρέα.

7.45. Έφτιαξε καφέ για εκείνη και για εκείνον. Έφτιαξε πρωινό για τα παιδιά. Έφτιαξε το κέφι της. Κοιτάχτηκε στα μάτια του. Δεν ήταν πια η κοπέλα που ερωτεύτηκε. Κοιτάχτηκε στα μάτια τους. Δεν ήταν πια η θεά-μητέρα-τροφός που ερωτεύτηκαν. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Και ήταν πια αυτή. Μια γυναίκα που έζησε ό,τι έζησε. Που έζησε όσο έζησε. Που ζούσε. Έφτιαξε λίγο το σουτιέν που δυσκολευόταν να συνηθίσει μετά τη μαστεκτομή. Άνοιξε την πόρτα του ασανσέρ. Είχε κατέβει όσο πιο χαμηλά χρειαζόταν για να πει ένα μεγάλο ευχαριστώ στη ζωή. Ένιωθε πολύ τυχερή, παρόλαυτα.