"Δeν eχω τίποτα καινούργιο να πω, είμαι καλά, πολύ καλά (λέμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα), ευχαριστώ". Με εκφράζει το σαχλοτράγουδο του Σταμάτη-ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος- Σπανουδάκη, που ερμήνευσε ο κατά τα άλλα πολύς Μανόλης Μητσιάς.
Τι μπελάς και το blogging. Νέα ντράβαλα βάλαμε στο κεφάλι μας. Άντε να πρέπει κάθε μέρα να βρεις να πεις μια καινούργια, ενδιαφέρουσα, κουλ και τρέντυ, φρέσκια και περιποιημένη, μεστή και όχι βραστή παπαριά.
Μετά, πρέπει να πετάγεσαι να δεις τι λένε και οι φίλοι σου στα δικά τους blogs. Kαλά παιδιά, δε λέω, αλλά μπορεί, ας πούμε, να περιδρομιάζουμε γυρόπιτες στα διπλανά τραπεζάκια και να μη γνωριζόμαστε. Μπορεί να δανειστώ την κέτσαπ σου ρε φιλενάδα, και να μην ξέρω πως έχεις το κωδικό όνομα τάδε. Σαν το Κιβώτιο του Άρη Αλεξάνδρου, κι εμείς.
Μετά, είναι και το άλλο. Πρέπει και να είσαι και έτοιμος να μπει στο κατάστημα κανένας Χόμο Νεάντερταλ να σου κάνει μούντα με το ρόπαλο γιατί δεν έχει κατακτήσει ακόμα την ομιλία ο Ουαγκαντούγκου. Και πρέπει ως άλλος χριστιανός, ή μάλλον ως άλλος cool τύπος, να κάτσεις να τις φας και να το παίξεις Α.Α.(ατσαλάκωτος αβραμόπουλος) για να τον βγάλεις τον άλλο αγροίκο.
Και έπειτα, θα πας να δεις τα στατιστικά, ποιος μπήκε και ποιος βγήκε σαν την κυρά Κατίνα από το Περαχώρι. Παλιά στα χωριά δεν υπήρχαν και πολλά αυτοκίνητα, για να μη σου πω καθόλου. Αν είχες παράθυρο που βλέπει στο δρόμο - στο δρόμο θα έβλεπε ρε έξυπνη, δεν έχει ακάλυπτους στα πετρόχτιστα- δεν ήταν πειρασμός να πεταχτείς να δεις ποιος πέρασε και προς τα πού και με ποιους; Πώς δεν ήταν; Έτσι και η αφεντιά μου. Παλιά δεν είχα ιστολόγιο. Τώρα έχω και με θέα στις IP σας. Ποιος μπαίνει από τον Καναδά 7 εφτά φορές τη μέρα από την πρώτη μέρα της Δημιουργίας του Παρόντος Ιστολογίου; Είσαι groupie μου, παιδάκι μου; Στείλε ένα ραβασάκι να μου εκφράσεις το θαυμασμό, να σου στείλω και αυτόγραφο με φιλί κόκκινο αποτύπωμα να γίνει το μπέρδεγουαίη να γουστά.
Πέρα από όλα αυτά, έχεις και τον ανταγωνισμό. Πας και λες στη ξαδέρφη σου την Αφρούλα,"ρε συ έχω blog". Και σου απαντάει το ξόανο, "σαν τον Πιτσιρίκο, σαν τον Old-Boy, σαν την psilikatzou?" Όχι μωρή, σαν εμένα. Άτιμη παλιοκενωνία που άλλους τους ανεβάζεις στο Technocrati κι άλλους τους ρίχνεις στα τάρταρα. Ή μήπως όχι; Να τις βγάλουμε να τις μετρήσουμε...τις επισκεψιμότητες. Μπορεί και οι 150 που μου έρχονται τη μέρα να είναι pas mal, pas mal. Έχω και φουλ του Κριού στο ωροσκόπιό μου, γεννημένη για το Γκραν Πρι δηλαδή, δεν παίζει να πω τριαλαρίλαρό δεν με ενδιαφέρουν αυτά τα ποταπά θέματα και να συνεχίσω τον ανέμελο περίπατο μες στα δάσα, που λέει και ο Σκαρίμπας.
Είναι και το άλλο το θέμα. Δε διαβάζω πια όπως παλιά. Από την ώρα που άνοιξα το μαγαζί, έχω αφήσει στη μέση το Χρονικό του Χρόνου, το The rain before it falls και τον...Φάουστ (εδώ έβγαλα στη φόρα τα στατιστικά στον Γκαίτε θα κωλώσουμε; ) Κι ούτε εφημερίδες διαβάζω πια. Περιμένω να μου κάνει την αποδελτίωση το buzz reality και ο Όνειρος. Δεν έχω χρόνο μάτια μου, που έλεγε το σοφό τραγουδάκι της Σωτηρίας Λεονάρδου -τι κάνει αυτή η ψυχή;- γιατί έχω πολλαπλές υποχρεώσεις. Τεράστιο μανίκι τελοσπάντων το blogging γι'αυτό με βλέπω να παίρνω και 'γω αναρρωτική διαρκείας σαν το Νίκο Δήμου, αν και δε θά 'χω μετά πού τη παπαριά κλίναι.
Εσείς ρε ραλίστες, πώς την παλεύετε;
18 σχόλια:
Διαβαζοντας το σημερινο σου ποστ,εγραψα αμεσως ετσι αυθορμητα οπως παντα ενα σχολιο!
Αυθορμητα και αμεσα, γιατι διαπιστωσα μεχρι τωρα πως οι πρωτες μου σκεψεις η; αντιδρασεις σε ενα θεμα,ειναι συνηθως και οι σωστες!
Μετα το διαβασα και ...το εσβησα!
Αλλοιως,θα το εσβηνες εσυ!
Χαιρετισματα, ακανθωδες!
με εκφράζεις σε πολύ μεγάλο ποσοστό με τα σημερινά εάν και δεν ασχολούμαι με το blogging όσο καιρό εσύ...
και οι υποχρεώσεις αυτής της ζωής που μου έρχονται θα κάνουν ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα...
τι να κάνουμε, αυτός ο ρημάδης ο χρόνος είναι που έχουμε μόνο και πρέπει να τον μοιράσουμε ώστε να πιάσει όσο το δυνατόν καλύτερα τόπο!
όμως, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε τα θετικά, που είναι κατά κύριο λόγο η έκφραση και η επικοινωνία. Και αυτά είναι τα πιο σημαντικά έστω κι αν είναι δια-δικτυακά, χωρίς φυσική επαφή.
(εάν υπήρχαν και τακτικές real συναντήσεις θα μιλάγαμε για επανάσταση!)
για τα υπόλοιπα νομίζω ότι ξε-κομπλαρίστηκα γρήγορα!
Δεν ξέρω αν το έχω ξαναπεί κι αν ναι, δεν θυμάμαι το που... Ο καθένας κάνει blogging για τους δικούς του λόγους. Κι αν θυμάμαι καλά, δεν υπογράφεις πουθενά κάποια υπεύθυνη δήλωση ότι ντε και καλά κάθε μέρα θα ανεβάζεις ποστ ο κόσμος να χαλάσει, ούτε πως θα απαντάς σε κάθε άλλο ποστ αναγκαστικά. Δεν σε πιέζει κανείς και τίποτα να συνεχίσεις κάτι που στην πορεία διαπιστώνεις πως απλά δεν σε καλύπτει ή αντίστοιχα στερεί το χρόνο σου από κάτι άλλο. Ένα μέσο είναι κι αυτό όπως τόσα άλλα. Τώρα αν κάποιοι το πέρνουν λίγο πιο σοβαρά απ' ο,τι θα έπρεπε (που στο κάτω κάτω δικαίωμά τους είναι), δικό τους το ψωμί, δικό τους το μαχαίρι, που λέει και η γιαγιά μου. :-)
Κατ' αρχήν, να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Αν μου ζητήσεις την μουστάρδα, θα στην περάσω καθότι έχω αρχές και ανατροφή. Βοηθώ τον συνανθρωπό μου ως καλός Χριστιανός ανορθόδοξος και τα λοιπά και τα ρέστα.
Αν τώρα, περνώντας σου το κέτσαπ, σου πετάξω κι ένα «ξέρεις είμαι και μπλογκερ [ή κάτι που μοιάζει με μπλόγκερ τέλος πάντων], θες να σου γράψω ένα post, ένα comment, κατιτίς βρε παιδί μου, τι θα σκεφτείς;
Δύσκολοι καιροί για blogger σου λέω, μήπως να το ξαναγυρίσω στα ράλλια?
Ντάξει
Κουλάρησε λίγο ή όσο θες τέλος πάντων.
Δεν είναι δα και καμιά υποχρέωση το blogging ούτε θα κατηγορηθείς για ασυνέπεια
Εγώ δεν γράφω με τέτοιο καταιγιστικό ρυθμό... Χαλαρά και με πολλά βιντεάκια :). Ασε που η πρώην ερωμένη μου (έμπνευση) με έχει εγκαταλείψει οριστικά.
asta auta kai bgale kanena post apo ta etoima pou exeis sto ntoulapi!
Συμφωνώ στα περισσότερα πράγματα μαζί σου, νομίζω όμως ότι δεν είναι απαραίτητο να έχει κάποιος κάθε μέρα νέο ποστ. Αλλωστε, εσύ μας έδειξες το δρόμο και έθεσες το blogging στα σωστά όρια με προηγούμενο ποστ (θυμάσαι, εκείνη την ...σκατοκουβέντα περί αυθορμητισμού και ζορίσματος).
Η αλήθεια πάντως είναι ότι τρώει πολύ χρόνο ακόμα κι αν δεν ποστάρεις. Δεν θα τριγυρίσεις στα
blog φίλων και γνωστών; Ε, δεν θα γράψεις και κανα σχολιάκι; Κι εμένα έχει πια μειωθεί δραματικά ο χρόνος που αφιέρωνα στο διάβασμα βιβλίων κι αυτό με ενοχλεί πολύ.
Αυτό με τα στατιστικά και την παρομοίωση με την κυρά Κατίνα από το Περαχώρι, δεν το είχα σκεφτεί.
Ετσι μοιάζουμε; Πω πω, πρέπει να το
ελαττώσουμε (γιατί δεν νομίζω να κόβεται)...
Μη σβήνεις τα πόστ του σερ Βρακάς :Ρ
"Το μπλόγκινγκ ειναι σαν το χέσιμο"
Εσυ το χες γράψει και γω και πολλοί άλλοι ειχαν πει γι αυτό.
Αστο να πάει όπως βγαίνει. Χαλαρά.
Θα επανέλθω :)
Η γνωστή "κλιμακτήριος" των μπλόγκερ.
Όλοι περνάμε από αυτήν την φάση και όχι μόνο μία φορά...
Το θέμα είναι να ασχολείσαι με κάτι, όσο σου δίνει κάποια ευχαρίστηση.
Αν αρχίζει να σε γεμίζει άγχος και πίεση, σημαίνει ότι του έδωσες παραπάνω αξία απ΄όσο θα έπρεπε.
:)
Μερικές φορές έιναι κάτι σαν εξάρτηση. Σαν το τσιγάρο. Αν σου κόβεται η ανάσα με τις σκάλες μπαίνεις στο ασανσέρ αλλά το τσιγάρο δεν το κόβεις.
Καλα, δεν θα βαλουμε και τα μαυρα αν σταματησεις να γραφεις.
Καλα να περασεις στην εικονικη αναρρωτικη σου.
Εγω πια όταν είμαι στο ιντερνετ δεν διαβάζω σχεδόν τίποτε άλλο από μπλόγκς! Μη βαράτε διαβάζω και τα αθλητικά!
Καλά τα λες φιλενάδα αλλά απο την άλλη κάποτε μιλούσαμε για αποξενωση και άλλες μαλακίες και τελικά το ιντερνετ μας έχει κάνει μια μεγάλη παρέα.
Καμιά φορά,δε, αποφασίζουμε τα usernames να τα γυρίσουμε σε ονόματα όχι στον υπολογιστή αλλά σε κανένα καφέ.
@vrakas kostas, κράτα τη λάσπη για λασπόλουτρα.
@geokalp, σε άλλο επεισόδιο θα πούμε και για τα θετικά. :)
@Μαρία, και το αυτοκίνητο μέσο μεταφοράς είναι αλλά δες και τους ραλίστες. ;)
@b.b.chris, καλό! lol
@pascal, φοβάμαι μη μείνω από απουσίες, κύριε. Αλλά αν μου τις δικαιολογείτε εσείς, αλλάζει.
@adaeus, εμένα με έχει στο τρέξιμο ο νυν και αεί εραστής (χρόνος).
@ανώνυμε, εσύ που σκαλίζεις τα ξένα συρτάρια, μήπως τράκαρες πουθενά το μπορντώ σουτιέν μου;
@5 pink flowers, αμήν.
@gatti, μεγάλο ξεκατίνιασμα το statcounter, ε? :)
@tzonakos, σερ από το κομπρεσέρ;
@a.f. marx, μεγσί λε βετεγάν. :)
@padrazo, μόνο το νήμα της ζωής δεν κόβεται εύκολα. Όλα τα άλλα, για πλάκα.
@σεϋχέλλες, επειδή το είδατε πολύ δραματικά, δε πάτε καλύτερα για τρέλες;
@_st_, και καλά, εσένα έχω δει την φωτό σου και μπορεί να σου πω "ρε Στάθη, ρε καρντάσι, δεν φέρνεις την κέτσαπ κι από δω;"
κοίτα θα με αναγνωρίσεις αμα με πετύχεις σε κανα μπιτς μπαρ αλλά εκεί κετσαπ δεν θα έχει!
Συγχαιρω!Ανακαλυψες ...τις λασπες!
Ειπε η βαλβιδα του κομπρε/σερ,που δεν αντεξε..την πιεση!
Και γιατί καλή μου, πρέπει να γράφεις κάθε μέρα και μάλιστα μεγάλα ποστ?
Νοιώθουμε κι ενοχές, αν δεν σε προλαβαίνουμε.
Άνοιξε και κανα βιβλίο!...
@παράλληλος, μάλλον πάσχω από διάρροια... :)
Δημοσίευση σχολίου