απαξίωση

Ήταν της ίδιας γενιάς. Της γενιάς των 700 ευρώ. Ζούσαν μαζί αρκετά χρόνια. Για την ακρίβεια, συγκατοίκησαν δυο βδομάδες αφού τα φτιάξανε. Για την ακρίβεια, νοίκιασαν μία γκαρσονιέρα. Μεγάλη η ακρίβεια, μικρή η γκαρσονιέρα. Κι ο έρωτας, μικρός κι αυτός. Τους τέλειωσε στο πρώτο εξάμηνο συμβίωσης. Άντεξαν όμως μαζί στο ίδιο σπίτι 3 χρόνια. Και βέβαια τους αρραβώνιασαν, τους πάντρεψαν, έκαναν και ένα μωρό.

Δεν είναι ότι δεν αγαπούσαν ο ένας τον άλλο, αλλά αυτή είχε ένα κακό χούι. Μαγείρευε καταπληκτικά. Ήταν κι αυτό ένα χούι, αλλά καλό. Το κακό ήταν πως κάποιες φορές γινόταν καυγάς ακριβώς πριν αρχίσουν να τρώνε. Εκεί που είχε σερβίρει τα μερακλίδικα πιάτα, τη σαλάτα, τα συνοδευτικά, το ψωμί, τί την έπιανε μερικές φορές και αναποδογύριζε τα πιάτα, τα εκσφενδόνιζε, γεμάτα βέβαια, στον τοίχο. Αν δεν ήθελε να κάνει μεγάλη φασαρία, έβριζε μέσα από τα δόντια της και έπιανε με τα χέρια το φαΐ και το διέλυε. Ένα ωραίο ψάρι πλακί που είχε ετοιμάσει μια φορά το ξέσκισε με τα χέρια της. Ευτυχώς ήταν ξεκοκαλισμένο. Έλιωσε τις πατάτες και τα ανακάτεψε όλα μαζί με τη σαλάτα, έτσι που και γουρούνι ακόμα δε θα καταδεχόταν να τα φάει. Μετά έκλαιγε για ένα δίωρο και της περνούσε. Πιο μετά το αποσιωπούσαν, κι αυτός κι αυτή. Κουβέντα σε κανέναν. Και μια φορά που το ανέφερε σε μια φίλη ψυχολόγο, που δούλευε διορθώτρια σε ένα περιοδικό, δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία.

Αργότερα, όταν έκαναν το μωρό τους, η κοπέλα έπαθε επιλόχειο κατάθλιψη. Έτσι τους είπε ο μαιευτήρας. Ερχόταν και την παρακολουθούσε μία επισκέπτρια υγείας και όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλύτερα. Η κοπέλα δεχόταν σιγά-σιγά να αγκαλιάσει το μωρό, να το ταΐσει ακόμα και να το κανακέψει.

Όμως, λίγο καιρό μετά, για μια μικρή αφορμή ξέσπασε μεγάλος καυγάς ανάμεσα στο ζευγάρι. Τον τελευταίο καιρό η κοπέλα δε μαγείρευε. Τους έφερνε φαγητό η πεθερά. Σ 'εκείνο τον καυγά πέταξε με βία το παιδί τους στον τοίχο. Και όταν είδε το αίμα να τρέχει από το κεφάλι του μωρού, λύθηκε μια για πάντα το μυστήριο. Το είχε φτιάξει για κείνον αλλά δε του άξιζε. Και το πετούσε σ' έναν από τους τέσσερις τοίχους της φυλακής της. Πρώτα ακούστηκε η σειρήνα του περιπολικού και μετά η σειρήνα του ασθενοφόρου. Το πρώτο θα την οδηγούσε στην χειροπιαστή φυλακή. Αλλά δε χρειάστηκε. Ήρθε ένα δεύτερο ασθενοφόρο και την μάζεψε νεκρή από το πεζοδρόμιο. Ό,τι είχε φτιάξει δεν άξιζε.