κόκκινο τριαντάφυλλο

Όταν ήταν παιδάκι, ήθελε στις Απόκριες να ντυθεί Χιονάτη. Αλλά αυτό δεν άρεσε στη μαμά. Μάλλον θα ήταν πολύ ακριβή η στολή. Και τελικά ντύθηκε κάτι άλλο. Όταν ήταν παιδάκι, έκανε κάτι ζωγραφιές μούρλια. Πολύ ζωηρά, χαρούμενα χρώματα, μπογιάντισμα προσεκτικό και φροντισμένα σχεδιαγράμματα. Αλλά ούτε αυτά άρεσαν στη μαμά. Μάλλον δεν της άρεσαν της μαμάς ούτε οι πριγκίπισες, ούτε οι νεράιδες, ούτε οι καρδούλες με φορέματα, ούτε τα λουλούδια με τις μεγάλες βλεφαρίδες και τα ροζ μάγουλα. Δεν της άρεσαν της μαμάς. Ούτε του μπαμπά. Καθόλου μα καθόλου.

Μετά, πήγαν σε ένα μεγάλο κτίριο. Εκεί, στο σαλονάκι που περίμεναν, είχε πολλά παιχνίδια. Αλλά είχε και μερικά σπασμένα. Κι έπαιζε με τα κουζινικά με τα άλλα κορίτσια. Αλλά αυτό δεν άρεσε στη μαμά. Δεν άρεσε καθόλου στη μαμά. Σε λίγο μπήκαν σε ένα γραφείο που ήταν ένας κύριος και μια κυρία. Ο κύριος ήταν πολύ χαμογελαστός και η κυρία πολύ σοβαρή. Ή το αντίθετο. Έδωσαν στο παιδάκι να ζωγραφίσει. Τους έκανε την καλύτερή του ζωγραφιά γιατί σκέφτηκε να βάλει μεγάλα στέμματα στις πριγκίπισσες στολισμένα με χρωματιστά πετράδια. Δεν ήταν πολύ καλή ιδέα, ε; Τους έβαλε και χρυσά ραβδιά. Στην πιο μικρή έβαλε μεγαλύτερο. Ο κύριος και η κυρία κούνησαν τα κεφάλια τους. Μάλλον ούτε σ' αυτούς άρεσε η ζωγραφιά. Έπειτα του έδωσαν ένα καλάθι γεμάτο παιχνίδια, πιστόλια, αυτοκινητάκια, ψεύτικα κραγιόν, πιατάκια, κούκλες και είπαν να διαλέξει. Διάλεξε να βάψει μια κουκλίτσα με κραγιόν, όσο η μαμά συμπλήρωνε κάτι χαρτιά.

Μετά από λίγο, ο κύριος και η κυρία, θα αποχαιρετούσαν το παιδάκι και τη μαμά, θα διάβαζαν τα συμπληρωμένα ερωτηματολόγια και θα συναποφάσιζαν τη διάγνωση: Διαταραχή φύλου. Την ίδια αρρώστια που είχε το Γώγος, ο Μάκης, ο Περικλής, ο Ντίνος, ο Ιωάννης. Και μετά πήγαιναν και ξαναπήγαιναν και ξαναπήγαιναν στο κτίριο και μιλούσαν εκεί με την κυρία πιο πολύ, τον κύριο δεν τον έβλεπε και τόσο πολύ πια. Και όλο να το ρωτάνε, και όλο να κουνάνε το κεφάλι τους, και όλο να ρωτάνε, και όλο να ρωτάνε. Και γιατί είναι κακό να ζωγραφίζεις πριγκίπισσες δεν κατάλαβε ποτέ.

Όταν μεγάλωσε το παιδάκι έγινε σαν τη μαμά κι ακόμη, κι ακόμη πιο ωραίο. Είχε κάτι μαλλιά ξανθά αλλά όχι και τόσο μακριά, όπως της Ραπουνζέλ, πιο λίγο μακριά, κι ωραία χείλη, βυσσινί σαν της Χιονάτης, και τις νύχτες περίμενε τον πρίγκιπα σαν τη Σταχτοπούτα αλλά με μίνι και ζαρτιέρες. Κι ο πρίγκιπας ερχόταν κάθε βράδυ με άλλο αυτοκίνητο και με άλλο πρόσωπο αλλά με τα ίδια χαρτονομίσματα. Πίπα, κώλο, ίδια τιμή για όλους. Μόνο ένας, μια φορά, στον γυρισμό, έτσι, πώς του ήρθε, της είπε να πάνε να πιούνε κανένα ποτό. Και ήρθε ένα γυφτάκι, με ένα μάτσο τριαντάφυλλα, και πάρτε καλέ κύριε, που είναι η μέρα της γυναίκας, του έλεγε. Και της αγόρασε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Την ημέρα της γυναίκας.


--------------------------------------------------------------------------------------------------

Για το διιστολογικό αφιέρωμα με αφορμή τη μέρα της γυναίκας.

http://motheringdays.blogspot.gr/2013/03/blog-post.html?spref=fb
 https://awysiwyg.wordpress.com/2013/03/18/women/

http://agrampelli.blogspot.gr/
http://rubycloud.blogspot.com
www.anagennimeni.wordpress.com
http://pollyannasdays.blogspot.gr/2013/03/1751-19102000.html
www.kidscloud.gr
http://jaquou.wordpress.com/
www.motheringdays.blogspot.com
http://esp0ir.wordpress.com