18/11/07

Στρόβιλος

Χίλιες παλιές ανάσες
χθες
ένας πηχτός, πυρακτωμένος άνεμος
ξεχύθηκαν-
στρόβιλος
στ' ανάμεσά μας πέρατα.
Και τύλιξαν, σκοντάφτοντας,
γυμνά τα πέλματά σου
μες στη νύχτα.

7 σχόλια:

παράλληλος είπε...

Δωρικός λυρισμός!

Μη φοβάσαι τον πόνο. Κάν'τον φυλαχτό. Γιατρεύει.

piece de resistance είπε...

god only knows why sometimes i make you cry..but do you feel alive without me........Damien asks in the rain..form todays post..oreo to diko sou..

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

σε έπιασε οίστρος?
Μαζί με την γάτα?
Ερχεται πανσέληνος αυτό θα φταίει!
;-)
Φιλιά

tzonakos είπε...

Πωπω, εφιάλτες έβλεπες τη νύχτα ;
Φοβιστικός στρόβιλος !

Niemandsrose είπε...

Παράλληλε, wannabe poet θα το χαρακτήριζα εγώ. :( Αγαπώ την ποίηση, δυστυχώς δεν είμαι ποιήτρια, και ελπίζω να μην την πληγώνω με την αγάπη μου.

@piece de resistance, αυτό που γράψατε εσείς πολύ καλύτερο.

@_st_, οιστρόβιλος. Θα περάσει κι αυτό, μην ανησυχήσεις. :)

@tzonakos, εγώ να δεις πώς έχω τρομάξει...

παράλληλος είπε...

niemandrose - ποίηση 1-0

So far so good!

Niemandsrose είπε...

Παράλληλε, δε νικιέται αυτή με τίποτα ...