2/12/07

30 χρόνια μετά τη "νέα ερωτική αναρχία". Μια μέρα μετά την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

To 1977 ο Πασκάλ Μπρυκνέρ και ο Αλέν Φινκελκρό έγραψαν το βιβλίο "Η νέα ερωτική αναρχία" (εκδόσεις Αστάρτη, μετάφραση Μαρίνα Λώμη), που είναι "ένας λόγος πάνω στη σεξουαλικότητα, ένα βιβλίο εξαιρετικά ενδιαφέρον, σοβαρό και αναλυτικό, ανάλαφρο, παιχνιδιάρικο και εξοργιστικά τολμηρό", όπως διαβάζω στο οπισθόφυλλο.Πέρασαν τριάντα χρόνια από την πρώτη έκδοσή του στα γαλλικά.

Και πέρασε μια μέρα από την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS, που έχει οριστεί για την 1η του Δεκέμβρη.

Το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου με τίτλο "Η επέλαση της ελαφριάς ταξιαναρχίας" ξεκινά με ένα ερώτημα:

"Τι έχει απομείνει σήμερα από τον 19ο αιώνα; Τι κρατήσαμε από το ασκητικό ιδανικό που είχε αναγάγει σε δικαίωση της ύπαρξής του ο θριαμβικός καπιταλισμός; Τι έχει απομείνει από την αυστηρή, αποταμιευτική, οικογενειοκρατική φιγούρα του αστού; Σε πρώτη ματιά τίποτα, αφού η σύγχρονη ηθική έχει βαλθεί να εξαφανίσει τα τελευταία κατάλοιπα πουριτανισμού, αφού πολλαπλασιάζει τις ανάγκες και τις δαπάνες, αφού παίρνει απέναντι στην ιατρική αστυνόμευση [...] μια στάση κατάπληκτης φρίκης [...]

Η δεκαετία του 1850 γιορτάζει τους γάμους της ιατρικής τάξης με την τάξη της καταστολής. Ο θριαμβεύων θετικισμός αναγγέλει το σπουδαίο νέο - "ο Θεός είναι νεκρός"- που συνοδεύεται αυτόματα από την καθησυχαστική προσθήκη : "αλλά η ηθική είναι σώα" [...] Η ιατρική ασκεί την σεξουαλική καταστολή με μια σκληρότητα αδυσώπητη όσον ακριβώς παρουσιάζεται σαν επιστημονική [...] Αν ο Θεός δεν υπάρχει τότε δεν επιτρέπεται απολύτως τίποτε και η αποχριστιανοποίηση δε φέρνει την ανηθικότητα ή την αναρχία αλλά το αντίθετό τους: την Τρομοκρατία.
Γιατί αν η ιατρική βασιλεύει στο 19ο αιώνα είναι γιατί ξέρει να τρομοκρατεί αυτούς ακριβώς που γελούσαν με τους παπάδες. Στο επίπεδο της ενοχοποίησης του εκφοβισμού ο κλήρος έχει ξεπεραστεί [...]

Σήμερα (μέσα του '70)ο ιατρικός λόγος έχει πάψει να μιλάει τη γλώσσα της καταστολής [...] Σήμερα οι γιατροί επιδιώκουν να μας σώσουν από τον πουριτανισμό και τη σκοτεινή ανακολουθία του: τις απωθήσεις, τις αναστολές, τα μπλοκαρίσματα και την άγνοια [...] Δεν είναι πια το άτομο άρρωστο από σεξουαλικότητα αλλά η σεξουαλικότητα που έχει αρρωστήσει από τη λογοκρισία: το ιδανικό του ασκητισμού το διαδέχεται το ιδανικό της πλήρους έκφρασης. [..] Έτσι η σύγχρονη ηθική καταλήγει να απορρίπτει την οικογενειακή τάξη που εξασφάλιζε τα άτομα από τις καταχρήσεις και περιπλανήσεις της επιθυμίας τους.[...] Η τάξη δεν εκφράζεται πια με τον επιτακτικό λόγο του νόμου, ούτε τον αντικειμενικό λόγο της ιατρικής: μιλάει με μια τρυφερότητα σχεδόν μητρική και δείχνει στα άτομα τους δρόμους της πληρότητας."

Κι έπειτα ήρθε το AIDS στα μέσα των 80s. Για να ανακαλύψουμε ξανά το απώτερο παρελθόν και να κοιτάμε σαν ειδυλλιακή πλην ψεύτικη κάρτ ποστάλ το εγγύς παρελθόν. Επιστροφή στον 19ο αιώνα για να γνωρίσουμε βιωματικά πλέον την ιατρική αστυνόμευση με τις "ομάδες υψηλού κινδύνου", τα αντιρετροϊκά φάρμακα και τον ασύλληπτο τζίρο των φαρμακευτικών εταιρειών, τη γλώσσα του πανικού, της μίας-απόλυτης-ορθόδοξης-επίσημης-αντικειμενικής επιστημονικής αλήθειας και το παγκόσμιο προσκύνημά της την 1η Δεκεμβρίου. Για να βιώσουμε τη μοντελοποίηση της "υγιούς" σεξουαλικότητας, την τιμωρία της λαγνείας και της ηδονής και "την κόλαση του να είσαι άλλος", όπως γράφουν οι Μπρυκνέρ-Φινκελκρό
, πριν την επέλαση του ΑIDS.

Κι έπειτα, ήρθε ο σκεπτικισμός και η άλλη άποψη. Κάποιοι αμφιβάλλουν ακόμα και για την ύπαρξη του ιού HIV, καταγγέλλουν τη σχέση των γιατρών με τις φαρμακοβιομηχανίες αλλά και τις ολέθριες παρενέργειες των φαρμάκων κατά του AIDS, αμφισβητούν την εγκυρότητα της γνώσης που παράγει η επιδημιολογία σε ό,τι αφορά στο AIDS σε διεθνή κλίμακα αλλά κυρίως στην Αφρική, και τελικά μιλούν για την τρομοκρατία* που ασκείται στον κόσμο σχετικά με την "μεγάλη μάστιγα του αιώνα".

*"Ακόμη και οι πιο καλά πληροφορημένοι οφείλουν να παραδεχτούν πως αυτή η χωρίς θεολογία θρησκεία, ο θετικισμός, δεν μπορεί να κατηγορηθεί για χαλάρωση πιέσεων. Αντίθετα μάλιστα, τις σπρώχνει στα άκρα." John Stuart Mill (σελ. 355 στη "νέα ερωτική αναρχία").



11 σχόλια:

subir είπε...

Δυστυχώς μόνο μια επίσημη ημέρα υπάρχει για κάτι που καθορίζει πλέον σε κατηγορίες,ότι πιο αθώο υπήρχε πάνω στον άνθρωπο.Τη σεξουαλικότητά του.Αυτό που πιστεύω είναι ότι η φύση δεν προκαλεί και δεν σκότωνει.Αυτό είναι αποκλειστική δική μας ικανότητα.Και από ότι φαίνεται το κουτάκι της Πανδώρας δεν έχει (ή δε θέλουν να έχει)πάτο.

phd είπε...

Δεν προλαβαίνω να γράψω ένα κανονικό σχόλιο, μόνο να σου πω την ευχάριστη έκπληξη μου που αναφέρεις τον Finkelkraut. Καθόλου τυχαίος. Τα λέμε.

Alexandros είπε...

"Αυτό που πιστεύω είναι ότι η φύση δεν προκαλεί και δεν σκότωνει.Αυτό είναι αποκλειστική δική μας ικανότητα.Και από ότι φαίνεται το κουτάκι της Πανδώρας δεν έχει (ή δε θέλουν να έχει)πάτο."

---------------------------------
Πόσο λάθος είναι αυτή η άποψη...
Ο άνθρωπος είναι μέρος της φύσης. Οι περισσότερες αρρώστιες προέρχονται από τα ζώα. Άρα από την φύση. Όλη η ύπαρξη , είναι μία διαρκής μάχη του υγιούς κυττάρου με το παράσητο. Συνήθως επικρατεί το υγιές κύτταρο. Κάποιες φορές όχι...

Ανώνυμος είπε...

Κατ' εμέ θα πρέπει να εστιάσει κανείς και στο ρόλο των φαρμακοβιομηχανιών, που έχουν αυτή τη στιγμή "αλώσει" ο,τι έχει να κάνει με την ιατρική επιστήμη και την έρευνα. Πόσο άραγε τις εμπιστευόμαστε; Κατά βάση είναι βιομηχανίες, δηλαδή απώτερος σκοπός τους είναι το κέρδος - όχι η δημόσια υγεία - και είναι γνωστό ότι τα πανάκριβα κοκτέιλ αντιρετροϊκών φαρμάκων που χορηγούνται σε HIV-positive ασθενείς δημιουργούν ένα τζίρο δισεκατομυρίων.

Δεν ξέρω αν είναι τραβηγμένο να μιλάμε για θεωρία συνομοσίας σχετκά με το AIDS, αλλά σίγουρα το γεγονός ότι στην πράξη σήμερα δεν υπάρχει "ανεξάρτητη" ιαρική έρευνα, και ελάχιστοι λειτουργοί της ιατρικής επιστήμης δεν χρηματίζονται έστω και εμμέσως από τις φαρμακοβιομηχανίες, θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους.

Food for thaught: ψάξτε για το Άρθρο "big pharma, bad science"

Niemandsrose είπε...

@subir, το κουτί της Πανδώρας έμαθα πως βγήκε σε πλειστηριασμό. Δεν μάθαμε ποτέ ποιος το κέρδισε. Αλλά σίγουρα πουλήθηκε πολύ φθηνά...

@phd, όποτε έχεις χρόνο πες μου για τον Finkelkraut. Τυχαίνει να είναι το μόνο βιβλίο του που έχω διαβάσει. Ο Μπρυκνέρ ήταν αυτός που με τράβηξε. :)

@alexandros, γκουχ-γκουχ! Ε, χμμ...λίγη περισσότερη ευγένεια δε βλάπτει. ;)

@ανώνυμος, με βρίσκουν σύμφωνη αυτά που λες και ευχαριστώ για την παραπομπή. Θα το ψάξω.

subir είπε...

Niemandsrose με όλο το σεβασμό αν μου επιτρέπεις.
Dear alexandros,αν δεις κάποια στιγμή κανένα documentary από National geographic που κάνει λόγω για τις ασθένειες των ζώων, δυστυχώς θα καταλάβεις ότι αυτές υπήρχαν χρόνια πριν από έμας.Το ότι συναντάμε πλέον εξελιγμένες ιώσεις με τη μορφή ιών ικάνων να πλήξουν τον άνθρωπο, μήπως να σε βάζανε σε κάποιο πιο εσωτερικό προβληματισμό?

Alexandros είπε...

Dear subir
Ομολογώ ότι με μπέρδεψες. Οι ιοί εμφανίστηκαν ταυτόχρονα με την δημιουργία της ζωής. Η ζωή είναι μία τεράστια σύνθεση κυττάρων, η οποία ως γνωστόν, προήλθε από τον πρώτο μονοκύτταρο οργανισμό. Το πως αυτός ο μονοκύτταρος οργανισμός δημιουργήθηκε και αυτοαναπαράχθηκε είναι το μυστήριο. Εν πάση περιπτώσει , οι ιοί είναι όπως τα παράσητα στα χωράφια. Δεν πρόκειται να δεις ένα χωράφι μόνο με παράσητα. Υπάρχουν τα φυτά και τα παράσητα τους, σε διαρκή μάχη μεταξύ τους. Αυτό συμβαίνει με τους ιούς και τα κύτταρα. Η φύση λοιπόν σκοτώνει εδώ και 1 δισεκαττομύριο χρόνια και βάλε. Δεν μπορώ να καταλάβω τι σε κάνει να πιστεύεις ότι η ανθρώπινη παρέμβαση επιδεινώνει την κατάσταση Το αντίθετο συμβαίνει. Την εποχή της πανώλης ξεκληρίστηκε η μισή Ευρώπη και δεν υπήρχαν ούτε φαρμακοβιομηχανίες , ούτε συμφέροντα, ούτε Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα για να καταλάβεις ότι η φύση δεν κάνει τίποτα άλλο από το να σκοτώνει και να δημιουργεί, αναλόγως την περίπτωση. Όταν γονιμοποιείται το ωάριο αρχίζει η διαδικασία αναπαραγωγής της ζωής. Ξέρεις πόσες φορές η ίδια η φύση έχει διακόψει αυτήν την διαδικασία; Ένα απλό μικρόβιο (π.χ το μικόπλασμα ή το τοξόπλασμα) είναι ικανά να σκοτώσουν την ζωή. Ξέρεις πόσες αποβολές έχουν στην διάρκεια της γονιμότητας τους, οι γυναίκες;
Έυχομαι να σε έπεισα ότι η φύση όπως και το σύμπαν μας έχουν γραμμένους και ότι η ζωή και ο θάνατος είναι μία απλή τυχαίοτητα.

subir είπε...

Dear alexandros,πραγματικά τα επιχειρήματά σου είναι πολύ σχολαστικά & εμπεριστατωμένα.Χωρίς πλάκα.Αυτό που όμως ήθελα να σου πω είναι οτι εδώ σαν ιο αντιμετωπίζουμε το aids.Που προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι και τόσο "δωράκι"της μαμάς φύσης.Anyway.Πάντως οι απόψεις σου είναι πολύ ενδιαφέρουσες και radical, και πραγματικά θα χαρώ να σε "αντικρούσω"(με σεβασμό πάντα) και κάπου αλλού εδώ μέσα.Αν δεις και τίποτα στο blog μου που μπορεί να σου κινήσει το ενδιαφέρον, feel free.Niemandsrose, συγγνώμη για την άτυπη κατάληψη στο blog σου.

Niemandsrose είπε...

@subir+alexandros, η καλύτερή μου είναι να γίνεται φόρουμ το μπλογκ για να μη νιώθω οικοδέσποινα. Μόνο να μη λέτε κακές λέξεις. ;) Το μαλάκας επιτρέπεται.

subir είπε...

Dont worry niemandsrose.Kακές λέξεις εδώ?από μένα τουλάχιστον πιπέρι..!

Ανώνυμος είπε...

www.arelis.gr
περιεχει το ερωτονομικον
το πιο ερωτικα αναρχικο βιβλιο ολων των εποχων