Την έχω παρατηρήσει.
Κάθε βράδυ ψάχνεται να γίνει κάτι να ρίξει ένα κακαριστό γέλιο.
Δε χρειάζεται καν να παραστήσω τον κλόουν.
Γελάει πια με ασήμαντα σκηνικά.
Αρκεί να κουνήσω ένα παιχνίδι της.
Κάθε βράδυ είμαι πολύ κουρασμένη αφού τη φροντίζω μόνη μου μέρα- νύχτα.
Βλέπεις, ο άντρας μας, μυαλωμένος, προκομένος αλλά διόλου λαμόγιο.
Γι' αυτό έγινε Έλληνας του εξωτερικού.
Έχουμε μείνει τα γυναικόπαιδα στα μετόπισθεν.
Δεν έχουμε οικονομική κρίση.
Έχουμε πόλεμο.
Μη το γελάς μωρό μου.
Ρίξε πάλι το γέλιο ημών το επιούσιον.
18 σχόλια:
Δεν φτάνει που είσαι πίσω στην πατρίδα, γκρινιάζεις και από πάνω που είσαι μόνη.
Αντρα της, αν διαβάζεις, άσε τη δουλειά εδώ στο νησί πάνε πίσω να φροντίζεις εσύ την μικρά και στείλε τη μαμά να δουλεύει 12 ώρα (και βάλε...)!
Νομίζω χάσαμε τα αυγά....και κρίμα γιατί θα μπορούσαμε να τα δώσουμε σε κανένα φτωχο απολυμένο ex-banker να την βγάλει και σήμερα.
και μη μου πεις ότι δε σου φευγει όλη η κούραση μ'αυτο το...κακάρισμα:)))
μπράβο
Να πάτε σε παιδικό σταθμό να ξεκουραστείτε. Όχι το παιδί. Εσείς.
Άτιμη! Όλη η ευτυχία σε εσάς ήρθε και στέριωσε; Αφήστε μας λίγη..
Τι απίστευτο κεφαλάκι! Και το χτένισμα και το χτένισμα..
Κουρδιστό είναι;
Απο ό,τι βλέπω πήξαμε στις γυναίκες/μανούλες στο σχολιασμό... :))
Ότι θα γράφονταν μαμαδίστικα θέματα που θα τα διάβαζαν αποκλειστικά άνδρες, δε μπορούσε να το φανταστεί ούτε ο Τσαγκαρουσιάνος στις μεγάλες δόξες του. Είμαι μεγάλη μούρη τελικά. Και θα εκδοθώ. Αλλά δε ξέρω πού. Στη Συγγρού ή στη Φυλής; Μόνο το αναγνωστικό μου κοινό μπορεί να μ' απαντήσει.
Αααααααααχ!
αυτό λέω μόνο, ααααααααχ!
:))))))))
(και τα πατουσοφιλιά τα επιούσια, παρακαλώ!:)
φιλιά και στις 2 σας :)
τς!
κι εγώ έκανα το σχόλιο, χωρίς να έχω δει τη δική σου απάντηση, αλήθεια!
:)
To μοναδικό κακό στην όλη φάση είναι κάτι το οποίο με απασχολεί εδώ και καιρό:
Κατα πόσο η "έκθεση" των αγνών -ακόμα- και αγαπησιάρικων πλασμάτων όπως αυτό του video, συμβαδίζει με την ηθική και προσφέρει τα επιθυμητά κατά τη βιντεολήψη αποτελέσματα.
Και για να εξηγούμαι γιατί δεν πρεπει να παρεξηγηθώ:
Βλέπω πάρα πολλά μωράκια φόρα παρτίδα στο δίκτυο, άλλα σε blogs, άλλα σε sites, ακόμα και σε "ακατάλληλα" sites υπάρχουνε άνθρωποι(??) που βάζουνε τα παιδιά τους για avatar.
Και αναρωτιέμαι: "Γιατί??"
Τι έχει να κερδίσει αυτό το πλάσμα μαζεύοντας πανω του ένα σωρό άσχετα βλέμματα αγνώστου ποιότητος;
Και αν αυτό το πλάσμα δεν έχει να κερδίσει τίποτα, τότε ποιός έχει;
Δε μαλώνω κανέναν ούτε προσπαθώ να γίνω κριτής, αντιθέτως θα έπρεπε μάλλον να επαινώ την οικοδέσποινα που πραγματικά στο συγκεκριμένο τομέα έχει δείξει χαρακτήρα.
Όμως η απορία μου υπάρχει ακόμα και βρήκα αυτή την αφορμή για να τη βγάλω προς τα έξω..
@νατασσάκι, πες μου πως πίσω από το υποκοριστικό στο τετράγωνο κρύβεται ένας Βαγγέλας για να μη μου χαλάσεις τη σούπα! :)))
(οι πατουσίτσες σου ανταποδίδουν τα φιλιά! :) )
@noa, μήπως κάνεις υποκλοπές στο τηλέφωνό μου;;; :)) Πριν μισή ώρα είχαμε αυτή ακριβώς τη κουβέντα με τη μάνα μου που έμαθε τι είναι το facebook. Αναρωτιόταν αν ο αδελφός μου είναι βλαμμένο που έχει φωτό του γιου του στο φατσοβιβλίο. :)
Η απάντησή μου ήταν "ναι, είναι." Και αμέσως έσπευσα να διευκρινίσω πως εγώ δεν μοστράρω το τέκνο μου στον πάσα ένα (μούσια). Αυτό που εννοούσα είναι πως έχει διαφορά ο τρόπος που το κάνεις. Έχω πχ ένα account στο youtube και θα μπορούσα να ανεβάσω εκεί το βιντεάκι και να το κάνω μετά embed εδώ. Όμως έτσι θα ήταν αφενός φάτσα κάρτα το τέκνο στο μπλογκ, πράγμα ολίγο ακόμψο και αφετέρου θα ήταν άλλο ένα laughing baby (σαν αυτά που διακινούσες πονηρούλη κι εσύ στην Κοιλάδα) στα μάτια του κάθε άσχετου στο youtube. Τώρα, με το zshare έχω μεγαλύτερο έλεγχο της διακίνησης. Άσε που σε μερικές μέρες θα πέσει delete του βιντεο.
Τώρα, στο τι σκοπό εξυπηρετεί. Πριν μερικές μέρες έγραφα σε ένα ποστ με τίτλο "γράμμα" ότι -όσο pathetic και αν ακούγεται ΄σε κάποιους- η όλη φάση έχει μια ιδέα γειτονιάς. Το μικράκι μου το καμαρώνω μέρα-νύχτα. Άμα το δείξω και στη γειτονιά μια φορά στους 6 μήνες, δε νομίζω πως του κάνω κακό. Ίσως πάλι να έχω και άδικο. Ίσως θα έπρεπε να φυλάγομαι από το "κακό μάτι". Αλλά έτσι όμως θα της έκανα μεγαλύτερο κακό: διαιωνίζοντας αποβλακωτικές προκαταλήψεις. ;)
@NdN, μη με κατηγοράς! Δεκάωρα χτυπούσα κι εγώ στο "γραφείο" όταν ήμουν στη Λόνδρα (δες ποστ "πολεμική ανταπόκριση"). ;)
@VaD, μη μου πεις πως αυτό δεν είναι φανερό στο ποστ! :) (δες σχήμα: κάματος- ψωμί/ κούραση-γέλιο. Τα αγαθά κόποις κτώνται. Το αγαθότατο γέλιο της αξίζει μέχρι και να σέρνω το αλέτρι χωρίς γελάδια! :) )
@χ.ζ., γιατί μας επιβραβεύετε καλέ κύριε;
@Spy, πού είμαι; Πού βρίσκομαι; Δεν είναι παιδική χαρά εδώ; :)
@wert01gf , μη λες τέτοια και μας ακούει το φθονερόν θείον! :$ :)
@Λουκάς , το παιδί ναι, το παιχνίδι όχι.
Σε καταλαβαίνω και "εντοπίζω" και αυτή τη γειτονιά που λες. Όμως αν κάνεις ένα πιο καλό ψάξιμο θα δεις ότι στη γειτονιά σου (σας) περνάνε κάθε μέρα πολλέεες εκατοντάδες ανθρώπων και κρυφοκοιτάνε άλλοι τόσοι.
Για να σε τρομάξω λίγο, ήδη η -υπερτέλεια- φατσούλα της υπάρχει σε 65 σκληρούς και άκαρδους δίσκους και περιμένει 2 κλικ για να γελάσει κακαριστά. Ακούγομαι ίσως κακός, αλλά προσπαθώ να παρουσιάσω την άλλη πλευρά του νομίσματος..
Το ξαναλέω: κρατάς την πιο υγειή στάση που θα μπορούσε να κρατήσει μια μάνα-μπλόγκερ (σαν το μάνα ρέιβερ ακούγεται αυτό..) Ξέρω κι άλλες-άλλους που τα έχουνε 3 φορές τη βδομάδα στη μόστρα τα τέκνα τους και ντροπή τους κατ'εμέ.
Απλά σκέφτομαι ότι ακόμη κι αυτές οι μικρές εξαιρέσεις θα μπορούσαν να λείπουν.
Και στο κάτω κάτω, για τη γειτονιά, βάλε σ'ένα φάκελο 2 φωτογραφίες και ένα κακαριστό γέλιο και στείλτα συστημένα στους γείτονες που θες.
ΥΓ1: αν θες βάλε με στη λίστα κι εμένα, θα το ήθελα.. :)
ΥΓ2:και όχι, δεν υποκλέπτω..
ΥΓ3:τι διακινούσα λέει; Δε θυμάμαι τίποτα...
Κάθε μέρα εδώ θα έρχεσαι ρε απολογία; Μάλιστα. Θα κατσικωθώ. Γιατί στην κατάπτυστη λάιφο την έχουν πέσει στον ύπνο και στο δικό μου το μοναστήρι οι καλόγεροι έχουν πάρει τον όρκο της σιωπής. Και τί έχεις να πεις ΚΑΙ επ' αυτού του θέματος;
Έχω να πω, ότι και μεις πασιχαρείς βάλαμε ένα βιντεάκι στο γιουτιούμπ με την 8χρονη ανηψιά μας να αυτοσχεδιάζει μουσικά με τον μπαμπά της στην ηλεκτρική κιθάρα. Όλοι είμασταν υπερήφανοι, και η ανηψιά επίσης. Αλλά ήρθε η θεία τιμωρία. Έντρομο μας παίρνει τηλέφωνο το 8χρονο. "Κατεβάστε το τώρα, γιατί όλοι στο σχολείο με δουλεύουνε"
Και πράγματι, τα γεμάτα αθωότητα παιδικά χεράκια των συμμαθητών της είχαν γράψει ωραιότατα κοροιδευτικά σχολιάκια στο γιουτιουμπ. Του τύπου "είσαι χάλια" "πώς τραγουδάς έτσι" "ποιά νομίζεις ότι είσαι" κτλ κτλ.
Το λύσαμε κι αυτό το πρόβλημα. Τώρα την κασέττα την πουλάμε. Για παραγγελίες στο μπλογκ.
Ένας μεγάλος θησαυρός το μωρό σας! :D Τρελαίνομαι γι' αυτά τα γελάκια... Φιλιά πολλά! Υ.Γ. Σας μελετάω συχνά κι ας μην έρχομαι επίσκεψη στο blogoσπίτι σας συνέχεια. :)
@noa, και για το τέλος θα παίξω το πασπαρτού επιχείρημα "άμα κάνεις παιδί" να σε δω πόσο θα κρατηθείς να μην το δείχνεις στη...γειτονιά! :))
υγ3: ένα μωρό που χαχάνιζε είχες ποστάρει:http://www.youtube.com/watch?v=5P6UU6m3cqk
@apologia pro sua vita, εγώ πάλι έχω να πω ότι εκτός που τα' χω χαμένα, έχω χάσει και επεισόδια από τη λάιφο και την καλογερική ομερτά. Μια σύντομη ανασκόπηση ουδόλως θα με χάλαγε. :)
@mikroanalogo, believe it or not, όταν έριξε το πρώτο κακαριστό γελάκι σε θυμήθηκα που μας προειδοποιούσες σοφά ότι έρχεται η ώρα που θα χρειαστεί να μας αλλάζουν πάνες... :))
Φιλάκια!!
Μοναδικές στιγμές, τα πηγαία γέλια του μωρού. Να ευχαριστιέσαι κάθε, μα κάθε στιγμή μαζί της. Είναι ανεπανάληπτες μέρες αυτές.
Να είσαι καλά TRIP που μου το υπενθυμίζεις...Σύντομα θα θέλω να γυρίσω πάλι το χρόνο πίσω γιατί δε το απόλαυσα όσο θα ήθελα...
Δημοσίευση σχολίου