Βάφτιση στην εκκλησία ή ονοματοδοσία στο ληξιαρχείο;

Το δίλημμα "βάφτιση στην εκκλησία ή ονοματοδοσία στο ληξιαρχείο" μας ξενίζει και σχεδόν όλοι είμαστε βαφτισμένοι χριστιανοί. Οι περισσότεροι θα βαφτίσουμε τα παιδιά μας και πολλοί θα γίνουμε νονοί βαφτίζοντας παιδιά άλλων αναπαράγοντας το έθιμο.

Ωστόσο, υπάρχουν δύο τρόποι ονοματοδοσίας. Ο ένας είναι μέσω του θρησκευτικού μυστηρίου της βάφτισης και ο άλλος είναι με μια απλή ληξιαρχική πράξη μαζί με τη ληξιαρχική πράξη γέννησης. Για την πρώτη επιλογή δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Όλα είναι γνωστά. Η δεύτερη όμως, δηλαδή η ληξιαρχική πράξη ονοματοδοσίας περιγράφεται ως εξής:

1. Η δήλωση ονοματοδοσίας τέκνου είναι προαιρετική, αλλά αμετάκλητη από τη στιγμή που θα διενεργηθεί και δηλώνεται προ της βαπτίσεως του παιδιού. Καταχωρείται στη ληξιαρχική πράξη γέννησης.
2. Η ονοματοδοσία γίνεται με τη δήλωση και των δύο γονέων ή μόνο του ενός, ο οποίος όμως απαραίτητα πρέπει να φέρει μαζί του έγγραφη εξουσιοδότηση του άλλου, θεωρημένη νόμιμα για το γνήσιο της υπογραφής.
3. Στην έγγραφη εξουσιοδότηση θα πρέπει να αναφέρεται το κύριο όνομα που επιθυμούν να δώσουν οι γονείς στο παιδί τους.

Όμως η ονοματοδοσία χωρίς τη τελετή της βάφτισης θεωρείται ταμπού και...αμαρτία. Αν οι γονείς αποφασίσουν να μην βαφτίσουν το παιδί τους Χριστιανό/η Ορθόδοξο/η, αιωρείται δε η απειλή του κοινωνικού αποκλεισμού και του κοινωνικού στίγματος για να μη μιλήσω για τις παραφιλολογίες που αναπτύσσονται γύρω από νομικές κυρώσεις και άλλες ασυναρτησίες.

Στην πραγματικότητα, το μύθευμα για την "υποχρεωτικότητα" δε συντηρείται μόνο για λόγους παράδοσης και θρησκευτικής πίστης αλλά και για:
α) οικονομικούς/ εμπορικούς λόγους. Είναι γνωστό ότι από τις βαφτίσεις ζουν κέντρα διασκέδασης, καταστήματα με λαμπάδες, ρούχα κλπ, παπάδες, φωτογράφοι, χρυσοχοΐα, ανθοπωλεία, ζαχαροπλαστεία, λουλουδούδες, περιοδικά και λοιπά.
β) δημόσιες σχέσεις πολιτικών και άλλων παραγόντων, ειδικά στην επαρχία. Αρκεί να μετρήσει κανείς τις "συντεκνιές" του Μητσοτάκη.

Και το υπόστρωμα για τη συντήρηση της υποχρεωτικότητας της βάφτισης είναι ένα κλίμα επαπειλούμενων κυρώσεων και κυρίως κοινωνικού στίγματος.

Ερώτηση: Εσείς τι επιλέξατε ως γονείς ή τι θα επιλέγατε ως μελλοντικοί γονείς και γιατί;




Σημείωση:

Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από το Συνήγορο του Πολίτη και το παραθέτω για την πληρέστερη ενημέρωσή μας.

"Η ονοματοδοσία αποτελεί την αποκλειστική διαδικασία κτήσης ονόματος νεογνού το οποίο καταχωρίζεται στη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως ύστερα από δήλωση των γονέων του που ασκούν τη γονική μέριμνα ή του ενός απ’ αυτούς εφόσον έχει έγγραφη εξουσιοδότηση του άλλου, θεωρημένη για το γνήσιο της υπογραφής. Αν ο ένας από τους γονείς δεν υπάρχει ή δεν έχει τη γονική μέριμνα, η δήλωση του ονόματος γίνεται από τον άλλο γονέα.
Η βάπτιση καταχωρίζεται στο περιθώριο της ληξιαρχικής πράξεως γέννησης, περιλαμβάνει τα στοιχεία που περιγράφονται στην παρ. 3 του άρθρου 26 ν. 344/76 και δηλώνεται από τους υποχρέους, όπως καθορίζονται στην παρ. 2 του ιδίου άρθρου.
Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει αβίαστα ότι οι δύο ανωτέρω περιγραφόμενες πράξεις είναι ξέχωρες μεταξύ τους και η μεν ονοματοδοσία έχει σαν αποτέλεσμα την κτήση ονόματος, η δε βάπτιση, κατά πάγια νομολογία, την κτήση θρησκεύματος και δεν επιδρά καθόλου στο ήδη δηλωθέν ή ταυτόχρονα δηλούμενο.
Συνεπώς μία δήλωση βάπτισης δεν μπορεί να εκληφθεί και σαν δήλωση ονοματοδοσίας αν δεν γίνεται με τους όρους του άρθρου 25 του ν. 344/76, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 15 ν. 1438/84, δηλαδή αν δεν γίνεται και από τους δύο γονείς ή αν δεν συνοδεύεται από εξουσιοδότηση του απόντος γονέως".

www.synigoros.gr/docs/Diamesolavisi_Onomatodosia_19_12.pdf