16/2/08

irreversible vision loss

Έχω λίγη μυωπία, λίγα ακίνητα και λίγες ρυτίδες. Όλα αυτά τα απέκτησα στην ενήλικη ζωή μου. Όμως ενώ την περιουσία και το άγγιγμα του χρόνου τα δέχθηκα στωικά, για τη μυωπία είχα μια πιο συνδικαλιστική εκδοχή . Η οπτική μου οξύτητα ήταν 10/10 λίγο πριν πιάσω δουλειά ως διορθώτρια σε εφημερίδα. Κι αφού η μυωπία μου προέκυψε αμέσως μετά, γιατί να μη ζω σε καμιά Σουηδία να ισχυριστώ πως πρόκειται για εργατική ασθένεια και να πάρω αποζημίωση; Ε; Κι επειδή η μυωπία μου προέκυψε αφού πλέον είχα ξεπεράσει τη φάση που ως παιδί ήθελα να φοράω γυαλάκια, φοράω σπάνια τα γυαλιά μου.

Ώσπου ένα βράδυ που έβλεπα ταινία με υπότιτλους, τα έβγαλα και τα άφησα πάνω στον καναπέ νυσταγμένη. Κι εκείνα, ενώ κοιμόμουν, πήγαν και χώθηκαν ανάμεσα στα μαξιλάρια, μέσα στη νύχτα. Μπορεί να κρύωναν, μπορεί με τόσα που έχουν δει να αποζητούσαν τη θαλπωρή, μπορεί να με έψαχναν ή μπορεί απλώς να γλίστρησαν. Τα είχα χάσει για μέρες. Ώσπου ήρθε ένας γίγαντας να δούμε ταινία. Κάθησε πάνω τους και χρατς, τα λύγισε. Το καλό νέο ήταν πως με το χρατς ξαναβρέθηκαν . Το κακό πως μου τα τσάκισε ο χοντρός.

Τα πήρα, τα καθάρισα, τα φόρεσα. Οι φακοί ήταν μια χαρά, ευτυχώς. Μόνο που φορώντας τα ένιωθα σαν τον Groucho από τους Marx brothers. Πλην του μυστακίου και του πούρου. Ήθελαν ίσιωμα.

Τα βάζω στο κουτάκι τους και τα πηγαίνω μετά από λίγες μέρες σε ένα υποκατάστημα της αλυσίδας οπτικών από όπου τα αγόρασα. Το υποκατάστημα είναι στο Camberwell που είναι μια πολύ υποβαθμισμένη περιοχή στο νότιο Λονδίνο.
Ένας Πακιστανός, μάλλον δεύτερης γενιάς αν κρίνω από την άπταιστη προφορά, ήταν πίσω από τους γυάλινους πάγκους.
"Θα ήθελα να μου φτιάξετε το σκελετό, αν γίνεται!" λέω εγώ χαρωπά και ευγενικά.
"Βεβαίως. Για να ρίξω μια ματιά..." αποκρίνεται ο υπάλληλος.
Τα περιεργάζεται για μια στιγμή και μου λέει πως σε ένα λεπτό θα είναι έτοιμα και εξαφανίζεται πίσω από μία κουρτίνα.
Χαρά εγώ που θα πάρω το γυαλάκια μου αμέσως!.. Πράγματι, σε λιγάκι γυρνάει ο τύπος με τα γυαλιά μου ανά χείρας και τα τοποθετεί βιαστικά στο κουτί τους.
"Πόσο κοστίζει;" τον ρωτώ.
"Δεν κάνει τίποτα", απαντά.
"Ω, ευχαριστώ πάρα πολύ!" του ανταπαντώ και φεύγω ικανοποιημένη, indeed.

Πηγαίνω να πάρω το λεωφορείο για το σπίτι. Τώρα που έγιναν καλά τα γυαλάκια μου δε χρειάζεται πια να ρίχνω πασιέντζα για να μάθω ποιο λεωφορείο είναι αυτό που πλησιάζει. Τα φοράω ενθουσιασμένη και διαπιστώνω πως από το αριστερό μάτι ο φακός είναι θολός. Τα σκουπίζω, τα ξαναφοράω αλλά και πάλι δε μπορώ να δω καθαρά. Τα βγάζω, τα σηκώνω ψηλά προς το φως και διαπιστώνω πως ο αριστερός φακός είναι χαραγμένος ακριβώς στο κέντρο, εκεί που εστιάζει η κόρη του ματιού. Μια χαραγματιά σα δέκα αλληλοεφαπτόμενες τρίλιζες στα γυαλάκια μου! "Μα πώς έγινε αυτό; Αφού οι φακοί δεν είχαν πάθει ζημιά" , αναρωτιέμαι.

Και τότε, σαν το Irreversible του Gaspar Noé ξαναγυρνώ ως την πρώτη στιγμή που μπήκα στο κωλομάγαζο με τα οπτικά. Το γλοιώδικο βλέμμα και το ειρωνικό μειδίαμα του υπαλλήλου τώρα εξηγούνται. Που βιαστικά τα έβαλε στο κουτάκι χωρίς να με αφήσει να τα τσεκάρω όταν μου τα επέστρεψε, τώρα εξηγείται. Μου χάραξε τον φακό ο άκυρος! Ακριβώς στο κέντρο ώστε να μου είναι άχρηστα. Αυτός το έκανε. Μπορεί να είμαι μύωψ αλλά έχω αναδρομική παρατηρητικότητα. Τι λόγο είχε να το κάνει; Στην τσέπη του θα έμπαιναν τα λεφτά που θά 'δινα για να πάρω καινούργια; Όχι βέβαια. Υπάλληλος σε μια αλυσίδα καταστημάτων είναι. Τόση κακία, χωρίς λόγο. Σκατάνθρωποι, σκατοζωή και σκατοκοινωνία.

17 σχόλια:

greekgaylolita είπε...

Αναδρομος κατ'αντιδιαστολη.
Συμβαινει.
Και μια και δυο.
(ποσο μαλλον οταν τα κουρασμενα ματια,οι μαυροι κυκλοι,το εσωτερικο tableaux vivant ψυχαναλυεται σ'ένα κοσμο που το μονο που κανει,ειναι να καιει φτερα)
Indeed.
(μπηκα παλι,και τα βρηκα ολα μια χαρα ροδο μου;-)

tovenito είπε...

τελικά μερικοί άνθρωποι νομίζουν ότι όσοι φορούν γυαλιά, δεν μπορούν να δουν και πέρα από τη μύτη τους! πολλά φιλιά!

Oneiros είπε...

Πω πω κακία...
Εμένα μου είχαν πουλήσει μιά φορά κομμένους φακούς επαφής (κι ο βλάκας τους φορούσα επί ένα χρόνο), αλλά τουλάχιστον ήμουν σχετικά σίγουρος ότι δεν έγινε επίτηδες.
Γιατί του τη χάρισες;

Niemandsrose είπε...

@greek-GAYLOLITA, γλυκάκι δεν έχει αυτή τη φορά; :) Καλομάθαμε...

@tovene592, η αθωότητα και η καλή πρόθεση τυφλώνει. Τι λες; :) (σού'ρχομαι να διαβάσω το σήκουελ του αγαπημένου μου λάβ στορυ!)

@oneiros, τι να έκανα; :( Δε θα μπορούσα να αποδείξω πως αυτός το έκανε.

greendim είπε...

Γλυκειά μου Nie σε χαιρετώ, μετά από καιρό! Μαθαίνω πας καλά με το "φασολάκι"! Εύχομαι υγεία σε όλους σας. Να προσέχεις τον εαυτό σου!

παράλληλος είπε...

Μα γι' αυτό εδώ στην πατρίδα τους πακιστανούς τους έχουμε μόνο στα βουστάσια...
Σιγά μη μας βάλουν τα γυαλιά, όπως σε σένα!
;)

Φύλα καλά τον καρπό σου και τα γυαλιά, έτσι κι αλλιώς θα τα άλλαζες, έτσι δεν είναι;

Παράλληλος (ο επανακάμψας)

sunday είπε...

Χα, μου θύμισε ένα συμβάν πριν λίγα χρόνια. Είμαι στο κατάστημα οπτικών για να παραλάβω τα γυαλιά μου, νομίζω για κάποιο πρόβλημα στο σκελετό είχα πάει. Τα δοκιμάζω. "Θέλουν λίγο ίσιωμα", λέω. "Μισό λεπτό", η υπάλληλος. Πληρώνω εν τω μεταξύ στη boss. Επιστρέφει πίσω από το χαρακτηριστικό κουρτινάκι. Τα δοκιμάζω, "μια χαρά" και βγαίνω από το μαγαζί. Περπατάω δυο βήματα και κρακ... σπάει το κρύσταλλο ενώ τα φοράω. Μάλλον έσφιξε πολύ τη βίδα. Τελοσπάντων, μπαίνω στο μαγαζί, "μπλα μπλα μπλα βγήκα... έσπασε... μπλα μπλα μπλα".
Η boss: "Ε, τι να κάνουμε τώρα;;;"
Εγω: "Θα μου τα φτιάξετε, τι άλλο;"
Άκου εκεί... τι να κάνουμε τώρα!
Κάνουν τη ζημιά, κάνουν και το μαλάκα. Πακέτο πάει μάλλον...

Maria Mikro Analogo είπε...

Δεν πιστεύω να πας στον ίδιο για να φτιάξεις καινούργια γυαλιά...
Φιλιά και καλημέρα :)

ρΟ είπε...

Επρεπε να χεις και τον γιγαντα μαζι που εκανε τη ζημια σε πρωτη φαση!;)
Εισαι καλα ελπιζω.
χαλογελας πολυ και ονειρευεσαι:)

Βάσκες είπε...

Αυτό που θα έπρεπε να συμβεί είναι να το μάθει "ο δικός σου", να πάρει μια σιδερογροθιά, να μάθει πως τον λένε τον κ...λη, να βρει το μπαρ που συχνάζει, να πάει το βράδυ, και να του κάνει την μούρη κιμά.

Φυσικά, θα έπρεπε να κρύβεστε μετά από την αστυνομία, μια ζωή πραγματικά ελέυθεροι/η, ως νέοι Bonnie & Clyde.

Χα χα χα.

gerasimos είπε...

'...πλέον είχα ξεπεράσει τη φάση που ως παιδί ήθελα να φοράω γυαλάκια': εγώ που ΔΕΝ την έχω ξεπεράσει τη φάση αλλά εξακολουθώ να έχω 10/10; Καθείς και ο καημός του.

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον θα έπρεπε να ψιλλιαστείς από τη στιγμή που δεν σου ζήτησε χρήματα...Ο τσάμπας έχει πεθάνει προ πολλού.

Μήπως έχει και κάποια προμήθεια επί των αγορών ο τυπάς;Γι αυτό ίσως να το έκανε;Όχι δεν αναιρείται η κακία με αυτό το συμπέρασμα απλά έχει ένα σύγχρονο περιτύλιγμα...

Sissi Soko είπε...

Ρατσιστής ήταν ο άνθρωπος;
Έχεις μία πρόσκληση σε μένα...!

geokalp είπε...

μη μου πεις ότι δεν έβλεπες μικρή...

υπάρχουν και καλύτερα, έβλεπα prime time γιαπωνέζικα κινούμενα σε γαλλικό κανάλι!
εδώ, ένας φίλος κατεβάζει τα thundercats για να έχει να δείχνει...

Niemandsrose είπε...

@greedim, χαίρετε και αγαλλιάσθε! Σ' ευχαριστώ πολύ! :)

@παράλληλος ο επανακάμψας, εύστοχο το λογοπαίγνιο με τα γυαλιά! :) Και καλώς με ξαναματαβρήκες.

@sunday, θα αρχίσω να πιστεύω πως οι οπτικοί είναι ολίγον διαταραγμένοι τελικά!

@Μαρία, ούτε καν στην ίδια αλυσίδα δεν ξαναπήγα! :$

@Roxanred, γίγαντας μόνο κατ' όψιν. Γιατί είναι από αυτούς τους κακούς Οβελίξ. Δλδ ναι μεν είναι μεγαλόσωμοι και θα μπορούσαν να είναι κακοί σαν τον Μπρούτο αλλά δεν είναι και αγαθοί γίγαντες σαν τον Οβελίξ. Είναι δλδ Οβελίξ, κακοί σαν τον Ιζνογκούντ και χέστες σαν τον Τουίτυ. ;)

@Βάσκες, ούτε για αστείο δε θέλω να λέω για σιδηρογροθιές. :( [χτύπησες ευαίσθητο σημείο]

@gerasimos, ΕΥΤΥΧΩΣ που δε φοράς γυαλιά. Είσαι που είσαι ιντελλεκτσουέλ τύπος, να φοράς και το γυαλί να γίνεις ντιπ απροσπέλαστος; Ορθώς φρόντισε η φύση.

@Πανόπτης, το σκέφθηκα να σου πω την αλήθεια. Στην περιοχή που δούλευε εγώ -και κάθε όχι πάμφτωχος λευκός- φαντάζει λίγο σαν τη μύγα μες στο γάλα. Μπορεί να μη με χώνεψε :(

@geokalp, καλό το tune από τα κινέζικα παραμύθια; Ξέρεις πόσα χρόνια το έψαχνα; :)

Ανώνυμος είπε...

ρε συ, μήπως το έκανε κατά λάθος?!

λέω εγώ η αγαθή!...

Niemandsrose είπε...

@krotkaya, λες; Χμμ... Πώς κατά λάθος όμως να ξύσεις έναν φακό; Άβυσσος η ψυχή του οπτικού. :)