εκπαιδευτική τηλεόραση

Στρίβω τριφυλλάκια
με τα δυο χεράκια
τριφυλλάκια
τριφυλλά-α-α-κια

Ο Κλώτσος και η Κλώσσα

Πίσω απ' την πλάτη της την κοροϊδεύαμε. Παλιά τη λέγαμε κλώσσα γιατί καθόταν σε μια άκρη ήσυχα ήσυχα και δεν κουνούσε ρούπι. Σαν να κλώσσαγε αυγά. Μετά, αφού παντρεύτηκε, λέγαμε πως θα της ζητήσουμε να μας κρατήσει ένα γουρουνόπουλο όταν γεννήσει. Και καρ-καρ τα γέλια. Μπροστά της όμως ήμαστε κύριοι. Μαϊμουδίζαμε δηλαδή τα φερσίματα των νοικοκυραίων. Να, λέγαμε για οικόπεδα, δάνεια, αυτοκίνητα, πάλι δάνεια, δουλειές, επιτόκια, τέτοια. Α! Λέγαμε και μικροαστικά σεξιστικά αστεία. Για χαζές συζύγους. Δε κρατούσαν και πολύ τα γέλια όμως. Γιατί ήταν μαζί και ο άντρας της. Λέγαμε το αστείο, γελούσε κι αυτός συγκρατημένα αλλά πρώτος σοβάρευε και μετά κατσούφιαζε πάλι. Οπότε και μεις, σαν πιο μικροί, σταματούσαμε απότομα τα χάχανα. Τον πούστη, ποτέ δε θα του το συγχωρήσω και αυτό. Αυτό, που είχε πορώσει τον πατέρα μου να μη μου ξαναμιλήσει που προσπάθησα να βγω γιωτάς στα στρατά και που είχε την ξαδέρφη μας του κλώτσου.

Κλώτσο τον λέγανε στο χωριό του. Μας το μαρτύρησε σε κάποια μεγάλη μάζωξη μια συγγενής του που την είχε γενικά στη μπούκα του κανονιού. Μεγάλο ρετάλι και αυτή. Η αστυνομική του ταυτότητα βέβαια έγραφε Κωνσταντίνος, όπως τον Μέγα χασάπη παγανιστών, η γυναίκα του τον έλεγε Κώστα, όπως Costa Rica, η μάνα του η σχωρεμένη τον έλεγε Κώτσο, χαϊδευτικό με φουρκέτα ή χωρίς, και η πιτσιρικαρία τον φώναζε Κλώτσο, που ήταν και το πιο πετυχημένο ως παρατσούκλι. Ήτανε παιδοβούβαλος και δε του έκοβε και πολύ του καημένου. Ήταν και μονίμως αγέλαστος σα ζώο και σοβαρός σαν πεθαμένος. Του κάνανε καζούρα οι άλλοι που ήταν λιγνοί και ελεϊνά πειραχτήρια, αργούσε να πιάσει το νόημα, έπεφτε πάντα σαν τον ποντικό στη φάκα, ήταν και χοντρός και δε μπορούσε να τους κυνηγήσει, είχε φάει κλώτσο στα παχουλά του πισινά. Ουουουου, με τη σέσουλα, ο χοντροκώλης. Τώρα που το σκέφτομαι, δε πρέπει να είχε καταλάβει ποτέ ότι γελούσαμε σε βάρος του.

Με τα χρόνια, είχε καταφέρει να μας πείσει όλους πως είναι ένα νορμάλ οικογενειάρχης. Πρώτα-πρώτα έχασε τη φαιδρότητα που του έδινε το πάχος. Όταν πέρασε στη σχολή από μπόγος έγινε ντουλάπα. Μετά, έκρυβε τη βλακεία του πίσω από κάτι φασιστοειδείς κλισεδιές που έκανε τους γέρους μας στο σόι να μασάνε. Επίσης γελούσε πλέον. Αυτό ήταν γιατί πια ένιωθε κάπως επιτυχημένος, να το πω έτσι. Πλάκα- πλάκα, από όλη τη γενιά του στο φτωχοχώρι μόνος αυτός δεν έγινε αγρότης. Καλοπαντρεύτηκε μάλιστα, αφού η ξαδέρφη διέθετε και διαμέρισμα και παρθενία και νοικοκυροσύνη. Και ηλιθιότητα βέβαια, αλλά δε το λέμε γιατί είναι αίμα μας. Και δεν έμεινε άνεργος σαν εμάς ούτε μια μέρα- είχε να το λέει. Τη μια μέρα τέλειωσε τη σχολή, την άλλη μέρα έπιασε δουλειά σε ιδιωτική εταιρεία στην ειδικότητά του - μας ψάρωνε λες και ήταν κάνας γιατρός- και σε λίγους μήνες διορίστηκε. Κατάλαβες ο Κλώτσος;

Όταν όμως προσπαθούσε να μείνει έγκυος η ξαδέρφη, ξύπνησε το κτήνος μέσα του. Σεξουαλικά, νομίζαμε εμείς, έτσι όπως μας τα είπε εκείνη. Όχι. Επειδή δεν έπιανε παιδί η ξαδέρφη , μας έλεγε η ίδια, γινόταν θηρίο. Βρισιές, φωνές, κακό. Τσίτα τα νεύρα του Κλώτσου. Τελικά, από κάτι μισόλογα κατάλαβε η αδερφή μου πως ο τύπος είχε φρικάρει μην τον κράξουν στο φτωχοχώρι που πια πήγαινε κάθε σαββατοκύριακο σαν προύχοντας. Ρε μπας και ήταν αδερφή, σκέφτηκε η αδερφή μου. Μετά από δυο χρονάκια έπιασε παιδί η ξαδέρφη και μας έφυγε σοϊκώς ένα βάρος. Στον τρίτο μήνα το χάνει. Τη χάσαμε και εμείς πια εντελώς. Ρε καλή μου, ρε χρυσή μου, τι συμβαίνει; Δε σήκωνε τα τηλέφωνα δε μας ξανάδε. Το μόνο που μας έμεινε να θυμόμαστε απο την εγκυμοσύνης της ξαδέρφης ήταν τους βιβλικούς εμετούς της. Εμείς υποθέταμε πως επιτέλους είδε τι άντρα έχει δίπλα της και ξέρναγε η γυναίκα. Και καρ-καρ τα γέλια πάλι. Βέβαια η αδερφή μου που κερνάει θεωρίες πιο εύκολα από τσίχλες, υπέθετε πως πράγματι η χημεία της επαναστάτησε. Αφού έβγαζε τα έντερά της με τη μυρωδιά της στολής του και του άφτερ σέιβ του.

Τέλοσπαντων, πέρασε πολύς καιρός ώσπου μάθαμε πως η ξαδέρφη είναι πάλι έγκυος και μάλιστα περιμένει δίδυμα. Πια μας είχαν κοπεί οι επαφές και τα γέλια. Την είδαμε σε κάποιο ηβέντ, στην κηδεία ενός μπάρμπα, και δεν την αναγνωρίσαμε. Τετράφυλλη ντουλάπα η ξαδερφούλα και βλέμμα εντελώς αγελαδινό πια. "Εξωσωματική και ψυχοφάρμακα", απεφάνθη η αδερφή που εκτός από θεωρίες έχει εύκαιρες και γνωματεύσεις. Τα δίδυμα δε μας άφησε ο Κλώτσος να τα γνωρίσουμε ποτέ. Έτσι πιο πολύ αγαπήσαμε σαν αίμα μας το αγέννητο μωρό που ήτανε του κλώτσου και του μπάτσου.

Τσικίτα η ανώμαλη

Ανωμαλία είναι να λατρεύεις το τεχνητό και να μισείς το φυσικό. Παράδειγμα: ανώμαλος είναι όταν κάποιος ορθώνει και αποθεώνει πελώριο μουσαντέν βλακυριλέ δέντρο σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και λαϊκής εξέγερσης ενώ κόβει σαρανταπεντε αληθινά αιωνόβια δέντρα σε συνθήκες περιβαλλοντικής κρίσης.

Τσικίτα, κατέβα απ' το δέντρο να δεις πώς ζουν οι άνθρωποι.

Θα φτύσω στους τάφους σας

"Μεγάλο κύκλωμα παιδόφιλων που διακινούσε σκληρό υλικό παιδικής πορνογραφίας στο διαδίκτυο, εξαρθρώθηκε από τις υπηρεσίες δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, Αττικής και Θεσσαλονίκης, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας μετά από επιχείρηση που διήρκεσε περίπου τρεις μήνες.

Από την αστυνομία σχηματίστηκε δικογραφία εις βάρος 24 Ελλήνων, από τους οποίους οι 11 συνελήφθησαν, στο πλαίσιο του αυτοφώρου και οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα. Για τους υπόλοιπους 13 σχηματίστηκαν δικογραφίες οι οποίες υποβλήθηκαν στις κατά τόπους εισαγγελίες.

Μεταξύ των συλληφθέντων είναι και ένας αρχιμανδρίτης 44 ετών, που ιερουργεί σε πόλη της Πελοποννήσου και ο οποίος συνελήφθη στην Αττική."

Θα φτύσω στους τάφους σας. Το υπόσχομαι.

eurovision

Ποιος είναι ο τίτλος του επόμενου τραγουδιού που θα στείλουμε στη Γιουροβίζιον;
.
.
.
.
Μπάτσος ο Ε.Α.

Και θα το τραγουδάει ασφαλώς (με ασφαλίτες χορευτές) η Εθνική μας Αηδός (με το ήτα ταπεινωτικό, της αηδίας)

πώς λέγεται ο απαγωγέας

...που κατάφερε να φέρει επιτυχώς σε πέρας την αποστολή του;
.
.
.
.
Νικηφόρος Λύτρας...

Απαλλαγή φόρων

Ποιοι είναι οι μοναδικοί φόροι απ' τους οποίους επιδίωξε να μας απαλλάξει οριστικά η κυβέρνηση της ΝΔ;

.
.
.

Οι κουκουλοφόροι.

ο φανοποιός

Οι δρόμοι αυτοί που περπατώ ήταν αμπέλια και χρυσές ελιές, όταν εγώ δεν υπήρχα ούτε στον γενετικό κώδικα της γιαγιάς μου, αγέννητη καθώς ήταν. Τότε, τα χωράφια τα καλλιεργούσαν Τούρκοι αφεντικά και όχι Αλβανοί εργάτες. Μετά, οι Τούρκοι έγιναν μπουχός, τα χωράφια έγιναν μονοκατοικίες, τα "τούρκικα" σπίτια έγιναν ανταλλαγή, οι Μικρασιάτες πρόσφυγες έγιναν ιδιοκτήτες, και το μποστάνι με τις πορτοκαλιές έγινε οικόπεδο. Μετά, το οικόπεδο έγινε περιουσία του παππού μου και τέλος προικώον της μαμάς. Τότε έπρεπε κι εγώ να γεννηθώ και να ζήσω σ' αυτή τη γειτονιά, κατά πως φαίνεται. Και έτσι έγινε.

Περπατώ σπρώχνοντας σε ένα καρότσι το νόημα της ζωής.Το νόημα της ζωής, για όσους το αναζητούν, είναι τροφαντό, πρασινομάτικο, ψιλοκαραφλό και μυρίζει υπέροχα. Όπως υπέροχα μύριζε η λεμονιά στην πίσω αυλή της γειτόνισσας που μετά έγινε πλακάκια και αποθήκες με σκεπές από ελλενίτ. Και τη λένε ακάλυπτο. Όπως υπέροχα μύριζαν τα παιδικά χρόνια στις αλάνες και στους χωματόδρομους που μετά έγιναν χαοτική εφηβεία στους άσφαλτους δρόμους που με οδήγησαν με τέρμα τα γκάζια στο τώρα. Και το λένε μητρότητα. Σκέτο.

Εγώ και το Νόημα χανόμαστε τα απομεσήμερα στους δρόμους με τα προσφυγικά με τις ροδιές, τις μπουκαμβίλιες και τα γεράνια. Κοντοστέκομαι εγώ, η μάνα του νοήματος, και μουρμουρίζω στις γάτες που ήμουν μαμά και για κείνες. Και αντιστέκομαι εγώ, η πρώην μάνα, να τις χαϊδέψω. Κοντοστέκομαι στις αυλές και προσπαθώ να μαντέψω τη ζωή των ανθρώπων που ζουν πίσω απ' τα ξύλινα παντζούρια, την ξεχαρβαλωμένη καγκελόπορτα, τον φροντισμένο κήπο. Άλλοτε αφουγκράζομαι γεροντάκια άλαλα με μια τηλεόραση διαπασών και άλλοτε παιδιά φασαριόζικα να παίζουν κυνηγητό μετρώντας στα ρουμάνικα. Κάποτε, αφουγκράζομαι τη δική μου νοσταλγία για τα παιδιά και τη μελαγχολία για το γήρας. Και αντιστέκομαι να κοιτάζω τις πελώριες καινούργιες πολυκατοικίες με τα ανώφελα φινιστρίνια σε ένα αταξίδευτο κλιμακοστάσιο που φύτρωσαν στη γειτονιά σα μανιτάρια . Αφού τα στρουμφάκια που τις κατοικούν είναι νεόπλουτα, κακόγουστα, οδηγούν και προπαντός παρκάρουν αντιπαθητικά γιγαντιαία αυτοκίνητα. Και ενώ πολλές φορές τα στρουμφάκια είναι γαλάζια παιδιά, οι πυκνοκατοικίες τους είναι βαμμένες σάπιο μήλο και ώχρα, κι εγώ τα αγαπώ ως παιδιά λιγότερο απ' τις γάτες.

Οι δρόμος με έφερε μπροστά σε μια ταμπέλα με το όνομα του συμμαθητή με τα πολύ όμορφα μάτια που όμως δεν έμελλε να καταγραφεί ανάμεσα στους πολλούς παιδικούς μου έρωτες γιατί μ' αδίκησε. Δυο βήματα απ' το σπίτι μου, στο Δημοτικό, μαθαίναμε τη διαίρεση. Κι εγώ καθόμουν δίπλα του και ήθελα να μιλάμε. Αλλά αυτός δεν μου έδινε σημασία. Και βαριόμουν. Και χασμουρήθηκα και μου είπε "εσύ βαριέσαι τη ζωή σου". Αλλά αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμμα που έχω ακούσει. Τη ζωή μου είτε τη μισώ, είτε τη λατρεύω. Αλλά δεν τη βαρέθηκα ποτέ. Γι' αυτό κι εγώ δεν τον αγάπησα. Γιατί ήταν άδικος. Όμως και τα μαθηματικά που αγάπησα δεν ανταποκρίθηκαν. Κι αυτό ήταν άδικο. Και η ποίηση που αγάπησα για είκοσι τόσα χρόνια, μ' άφησε. Κι αυτό κι αν ήταν άδικο. Γιατί η ζωή είναι έτσι: άδικη. Όμως, ο ποιητής των πάντων, δικαίων και αδίκων, δε μ' άφησε. Η μια φάρσα μετά την άλλη. Παράπονο δεν έχω. Πολλά τα γελοία μας. Όπως χθες που κοντοστάθηκα να διαβάσω συλλαβιστά την ταμπέλα "Φανοποίειο" και πλάι το όνομα του συμμαθητή. Αλλά αν και fun ποιών, δε μου προκάλεσε το γέλιο. Ταντίθετο. Ένιωσα πάλι τύψεις που καθόμουν στο ίδιο θρανίο με τον ειρηνοποιό, τον χρονοποιό, τον βροχοποιό, αλλά ποτέ με τον φανοποιό. Μετά, αντιστάθηκα στα ερώτηματα, πήρα δρόμο με το νόημα πάντοτε μπροστά μου.

ΑΣΕΠ: 4.000 νέες θέσεις μεταφραστών στην ΕΥΠ

Ο Ε.Α. (επαναστατικός αγώνας) είναι το αρσενικό της Ε.Α (ελληνική αστυνομία). Παρακρατικοί μεταγλωττίζουν το FBI και ΚΥΠατζήδες ρίχνουν υπότιτλους στη CIA. Πολύ καλό το έργο -αν και το΄χουμε ξαναδεί- αλλά η προκήρυξη γιαταμπάζα. Ούτε πρωτοετής φοιτητής απόπατου εκπαιδευτικού ιδρύματος στη μέγαλη βρεμανία με το χρήμα δεν θα έγραφε τόσο χάλια essay, δε θα έκανε τόσο ξεδιάντροπη λογοκλοπή, από δω κι απο κεί , προκειμένου να γεμίσουν οι 11 σελίδες που του' πανε να γράψει. Σας πήραμε χαμπάρι αμερικανάκια ΚΥΠατζήδες αγράμματοι αλλά σας δίνουμε αχ-άριστα, γιατί με το γουέστερν Γουδί-Εξάρχεια το πανεπιστημιακό άσυλο θα γίνει άσυλο α-νιάτων (δλδ μυαλών πουρέιντζερς) και τα εξάρχεια x-άγρια (να μπορεί κι ο Πάγκαλος να πίνει τον καφέ του). Το θέμα όμως είναι άλλο: Η προκήρυξη του ΑΣΕΠ για ειδικούς φρουρούς πότε θα βγει και γιατί αργούν να βγάλουν τα αποτελέσματα από ΕΥΠ; Οεο;;
Ούτε μια καλή μετάφραση από τα αγγλικά δε μπόρεσαν να κάνουν οι ΚΥΠατζήδες. Ρεζίλι διεθνώς θα γίνουμε.
πχ short dick= κοντή ψωλή (που της φταίν οι τρίχες συνήθως)
short memory= βραχεία μνήμη
Έντεκα πυκνογραμμένες σελίδες και να χάσουν το Α (έι) για μερικά λαθάκια; Μλκ. Από την άλλη χαμιλόμισθοι χαφιέδες είναι εκεί στην ΕΥΠ. Δε μπορούν να εκτελούν και χρέη μεταφραστή. Σόρρυ κιόλας αλλά να προκηρύξει ο ΑΣΕΠ θέσεις μεταφραστών.

Είκοσι «παράξενα» σημεία στην προκήρυξη του «Επαναστατικού Αγώνα»

(για το άρθρο- που δεν είναι δικό μου εννοείται- και την κουβέντα πάμε στο indymedia)

Με μια εκτενέστερη ματιά στο μακροσκελές κείμενο της προκήρυξης του «Επαναστατικού Αγώνα» μπορεί κανείς να εντοπίσει είκοσι «περίεργα» σημεία, που έχουν να κάνουν με γλώσσα, ύφος, ειρμό, συνοχή κλπ.

Δεν προσπαθώ να αποδείξω τίποτα. Ούτε ισχυρίζομαι πως είναι κατ' ανάγκην «ύποπτο» το ότι οι συντάκτες της προκήρυξης δείχνουν να μη γνωρίζουν και τόσο καλά ελληνικά (ή ότι ο λόγος τους παρουσιάζει ιδεολογική ασυνέχεια, σαν να είναι συρραφή διαφορετικών κειμένων).

Ωστόσο παραθέτω τα «περίεργα» αυτά σημεία ως κάτι που νομίζω ότι θα πρέπει να μας προβληματίσει, αλλά και για να ανοιχτεί μια συζήτηση για το θέμα, προκειμένου να βγει μια άκρη...

1. «Eνώ για ειρωνεία της ιστορίας το Μάιο του 2005».

Η έκφραση «για ειρωνεία της ιστορίας» στα ελληνικά δεν στέκει. Αντιθέτως, στα αγγλικά υπάρχει, ως «for the irony of history».

2. «Αντιθέτως ήταν μια πρώτη ανακλαστική και εκδικητική κίνηση αποκατάστασης του βαριά πληγωμένου γοήτρου της ελληνικής αστυνομίας».

Η χρήση του επιθέτου «ανακλαστική» αντί του (σωστού) «αντανακλαστική» υποδηλώνει, αν όχι «περίεργη», τουλάχιστον ανεπαρκή γνώση της ελληνικής.

3. «Εμείς όμως δεν έχουμε καθόλου κοντή μνήμη και δεν ξεχνάμε ότι επί ΠΑΣΟΚ έχουν σκοτωθεί ο Καλτεζάς αλλά και οι περισσότεροι νεκροί της «δημοκρατικής» μεταπολίτευσης».

Στα αγγλικά η έκφραση χρησιμοποιείται (και πολύ σωστά) ως «short memory». Στα ελληνικά όμως λέμε «αδύνατη» ή «ασθενής μνήμη» [ή βραχεία] και όχι «κοντή». Βεβαίως η έκφραση έχει χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς και από έλληνες συντάκτες, αλλά αρκετά σπάνια.

4. «Ένα πολύτιμο συμπέρασμα που δεν έχει μόνο στρατιωτικές αλλά έχει και πολιτικές προεκτάσεις είναι ότι όταν οι ένοπλοι καθεστωτικοί φρουροί βρίσκονται απέναντι σε οπλισμένους και αποφασισμένους επαναστάτες».

Η φράση «στρατιωτικές προεκτάσεις» για την... επίθεση στα Εξάρχεια (!) είναι, νομίζω, άστοχη. Η αστυνομία δεν είναι στρατός.

5. «Τα «καλά εκπαιδευμένα» σκυλιά των σωμάτων ασφαλείας, είναι απλά οπλισμένες «κότες», γίνονται ριψάσπιδες και τρέχουν να κρυφτούν».

Η λέξη «ρίψασπις» δεν απαντάται συχνά σε κείμενα του ευρύτερου α/α χώρου. Αντιθέτως, χαρακτηρίζει λογικές και σκέψεις άλλων χώρων...

6. «Έκτοτε, κάθε προσπάθεια ν'αντιμετωπιστούν οι διάφορες οικονομικές κρίσεις που ξεσπούσαν (πετρελαίκή κρίση, κρίση του χρέους).

Αυτό μόνο ως κακή μετάφραση απο το αγγλικό «debt crisis» μπορεί να νοηθεί, διότι στα ελληνικά το σωστό είναι «χρηματοπιστωτική κρίση». Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος τη φράση «κρίση του χρέους» για να προσδιορίσει τον όρο «χρηματοπιστωτική κρίση»...

7. «Αντιθέτως, το κυρίαρχο κλίμα που ακολούθησε ήταν η ακόμα μεγαλύτερη βία των σωμάτων ασφαλείας όταν επιτίθονταν στους εξεγερμένους. Οι άγριοι ξυλοδαρμοί και οι κακοποιήσεις όσων έπεφταν στα χέρια τους, όχι μόνο δεν έδειχναν κάποια περιστολή των μπάτσων».

Τι ακριβώς εννοεί ο συντάκτης με την έκφράση «περιστολή των μπάτσων»; Πώς ακριβώς θα... περισταλούν οι μπάτσοι; Έχουμε ακουστά για «περιστολή των δικαιωμάτων», αλλά για «περιστολή μπάτσων» όχι. Η συγκεκριμένη έφραση όμως μπορεί να μην προδίδει μόνο άγνοια της ελληνικής, αν μάλιστα ληφθεί υπόψη η αγγλική έκφραση «reduction of cops»...

8. «...αλλά έδειχνε το αστείρευτο μίσος τους σε αυτούς που υπό oποιονδήποτε τρόπο βρίσκονταν απέναντί τους».

Υπό υποιονδήποτε... τρόπο; «Για οποιονδήποτε λόγο», θα το καταλαβαίναμε. Η φράση «υπό oποιονδήποτε τρόπο» δείχνει να είναι ακριβής μετάφραση του «by any means» και σίγουρα δεν ταιριάζει στα ελληνικά.

9. «Είπαμε παραπάνω ότι η κυβέρνηση καταδίκασε την δολοφονία αλλά μόνο για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, αφού αυτή είναι που με την πολιτική της αποχαλίνωσε τους «πραιτωριανούς».

Για πραίτωρες, και όχι για «πραιτωριανούς», είχε κάνει λόγο ο Πολύδωρας. Ωστόσο στα αγγλικά υπάρχει το «praetorians», που κάνει πολύ ενδιαφέροντες συνειρμούς...

10. «Για ποια αξία της ανθρώπινης ζωής μιλάνε όταν έμμεσα δολοφονούν με τις οικονομικές πολιτικές τους χιλιάδες φτωχούς εργαζόμενους και συνταξιούχους, που δεν έχουν τα μέσα να τραφούν σωστά, να ζεσταθούν και να αντιμετωπίσουν την αρρώστεια;».

Δείχνει σαν να είναι (κακο)μεταφρασμένο στα ελληνικά από το «to cure the disease».

11. «Οι κρατικές υπηρεσίες ύστερα από την επίθεση στο Γουδή επέλεξαν τη σιωπή γιατί, πρώτον, πίστευαν ότι πολιτικά είχαν συμφέρον να υποβαθμίσουν το γεγονός προκειμένου να μην καταρρεύσει η θεωρία τους ότι ο Ε.Α. είναι σε κλοιό και αδρανοποιημένος, κάτι που θα δυσαρεστούσε βαθύτατα τους Αμερικάνους και θα αποκάλυπτε την πλήρη χρεοκοπία των διωκτών μας».

Να «λυπούσε βαθύτατα τους Αμερικάνους» το καταλαβαίνουμε, αλλά να τους... «δυσαρεστούσε βαθύτατα», όχι. Στα αγγλικά «would deeply dissatisfy the Americans». Τέτοιου είδους νοηματικά σφαλματάκια θυμίζουν λίγο τον τρόπο ομιλίας γνωστού αμερικανοτραφέντος δημοσιογράφου...

12. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις μέρες που οι μηχανισμοί καταστολής του Μεξικό έπνιγαν στο αίμα μια κοινωνική εξέγερση στην Οαχάκα.

Χμμμ... Στον προφορικό λόγο σπάνια θα πει κάποιος «του Μεξικό». Κάτι τέτοιο απαντάται μόνο στον γραπτό λόγο – και ιδιαίτερα σε ορισμένες εφημερίδες.

13. «Κανείς από τους δολοφόνους δεν πλήρωσε, οι περισσότεροι μάλιστα δεν δικάστηκαν καν, αποδεικνύοντας ότι και οι «ανεξάρτητοι» δικαστές είναι συνένοχοι των κρατικών δολοφονιών και εχθροί του λαού».

Η ορολογία «εχθροί του λαού» χρησιμοποείται κατά κόρον από αυτούς που ο ΕΑ σε άλλο σημείο της προκήρυξής του τα χώνει άγρια: από το ΚΚΕ.

14. «Για ποια αξία της ανθρώπινης ζωής μιλάνε όταν εργάτες πεθαίνουν στα εργοστάσια, στις σκαλωσιές, στις ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες στο όνομα του κέρδους για λογαριασμό των ληστών που απαρτίζουν την σύγχρονη πλουτοκρατία;».

Αυτό κι αν αποτελεί ΚΚΕδίστικη ορολογία... Πλέον τη λέξη «πλουτοκρατία», εν έτει 2009, τη χρησιμοποιεί ΜΟΝΟ ο Περισσός.

15. «Οσοι μας λένε ότι οι αγώνες γίνονται με ειρηνικό τρόπο, δίνοντας λουλούδια σε δολοφόνους ή με προσευχές ή με σιωπηλές καθιστικές διαμαρτυρίες στο Σύνταγμα, είναι απλά ψεύτες, απατεώνες, εχθροί του λαού και συνένοχοι των δολοφόνων. Και τέτοιοι είναι όλα τα πολιτικά κόμματα και όχι μόνο».

Εκ νέου χρήση σταλινικής ορολογίας...

16. «Και για να έρθουμε σε πολύ πρόσφατα παραδείγματα, η αναθεώρηση του άρθρου 16, αν και ψηφίστηκε παραμένει για την ώρα ανενεργή λόγω του ότι συνάντησε σφοδρές αντιδράσεις με τις συγκρούσεις σε κάθε φοιτητικό συλλαλητήριο και παραμένει ανενεργό μετά την πρόσφατη εξέγερση για την δολοφονία του Γρηγορόπουλου».

Αγνοια περί τα θέματα Παιδείας; Η αναθεώρηση πάντως του Άρθρου 16 δεν ψηφίστηκε ποτέ. Ο συντάκτης προφανώς το μπερδεύει με τον Νόμο-Πλαίσιο.

17. «Οι δολοφόνοι των ΜΑΤ που σκότωσαν τον Κουμή και την Κανελοπούλου απαλλάχτηκαν οριστικά το 1988».

Οι δολοφόνοι του Κουμή και της Κανελλοπούλου δεν απαλάχτηκαν ποτέ, γιατί απλούστατα ΠΟΤΕ δεν βρέθηκαν – κάτι που υποδηλώνει άγνοια κινηματικών συμβάντων.

18. «Όλα στα χέρια των προλετάριων, τίποτα στα χέρια των εξουσιαστών».

Το δίπολο «προλετάριοι - εξουσιαστές» είναι ολωσδιόλου άστοχο. «Προλετάριοι - αφεντικά/αστοί» είναι το σωστό.
Παράλληλα, προηγούμένως δεν έχει γίνει στο κείμενο καμία αναφορά στην εργατική τάξη, ώστε να μπορει να χρησιμοποιηθεί (καταχρηστικά, έστω) ακόμα κι αυτός ο όρος...

19. Ένα σημείο της προκήρυξης που υποδηλώνει περίεργη ιδεολογική ασυνέχεια και ασυνέπεια...

«Όπως επίσης πιστεύουμε πως καμιά ντετερμινιστική οικονομική θεωρία δεν ισχύει για τον καπιταλισμό, ούτε η θεωρία των κύκλων του Κοντράντιεφ ούτε οποιαδήποτε άλλη. Όπως δεν πιστεύουμε και σε οποιαδήποτε θεωρία που υποστηρίζει ότι ο καπιταλισμός διακατέχεται από νόμους, προδίδοντας στο σύστημα και στην ύπαρξη του νομοτέλεια αντίστοιχη με αυτή της φύσης».

Εδώ απορίπτεται συλλήβδην ο μαρξισμός. Αμέσως μετά όμως ο συντάκτης... αυτοαναιρείται λέγοντας:

«Για εμάς είναι ένα σύστημα που τείνει προς την ανισορροπία και όχι το αντίθετο όπως υποστηρίζουν οι εκφραστές του και η πορεία του στην ιστορία συνοδεύεται από διαδοχικές εκρήξεις και σύντομες περιόδους σταθερότητας. Η αστάθεια του οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για σύστημα βαθύτατα ταξικό και κοινωνικά άδικο, που η ανισότητα και η φτώχεια, ενώ για τους οπαδούς του καπιταλισμού και της οικονομίας της αγοράς είναι αυτό που ορίζεται ως υγιής συνθήκη για το σύστημα, είναι αυτή που γίνεται τελικά η ίδια η νάρκη στα θεμέλια του».

20. Τέλος, κάτι ακόμη που πρέπει να προβληματίσει είναι ότι η προκήρυξη δεν φέρει τη σφραγίδα του «Επαναστατικού Αγώνα»..

Επαναστατοπατέρες Κουμπουροφόροι

Αν ο Επαναστατικός Αγώνας πρόκειται για μία ομάδα "αγωνιστών" της λεγόμενης ένοπλης λαϊκής πάλης, χτες αστόχησαν για τρίτη φορά (ευτυχώς). Δεν πέτυχαν στο Γουδί ούτε ένα ΜΑΤατζή μέσα σε γεμάτη κλούβα. Κι από τους τρεις ειδικούς φρουρούς στα Εξάρχεια τον ένα βρήκαν ξώφαλτσα. (Πού 'στε, μαλάκες σύντροφοι, την άλλη φορά κάντε καμιά εξάσκηση σκοποβολής σε σαμπρέλες τρακτέρ. It helps). H τρίτη και φαρμακερή αστοχία ήταν η προκήρυξη. Πέρα από τον ξύλινο λόγο και την απαξίωση προς όλους πλην των "ένοπλων επαναστατών", δλδ υμών των ιδίων, τα σχετικά με το διεφθαρμένο κράτος, την καταστολή, την πλουτοκρατία, την αξία της ανθρώπινης ζωής, το νεοφιλελευθερισμό, τον καπιταλισμό, τα εργασιακά, την αντιπροσωπευτική δημοκρατία κλπ κλπ που μέχρι σε ένα βαθμό, όλοι όσοι υποστηρίξαμε την εξέγερση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο νιώθω (διαβάζοντας μας και επικοινωνόντας) πως μας βρίσκουν σύμφωνους. Όμως η προκήρυξη είναι εντελώς για τα μπάζα όταν προσπαθεί ο Ε.Α. να απαντήσει ως προς την επιλογή του τόπου, του χρόνου και του στόχου. Πρώτο επιχείρημα το οφθαλμός αντί οφθαλμού, εξισώνοντας την ομάδα τους με τον Κορκονέα. Μετά, ισχυρίζονται πως οι ειρηνικές διαδηλώσεις είναι αναποτελεσματικές λησμονώντας βέβαια πως καθόλου ειρηνική δεν ήταν η εξέγερση το Δεκέμβρη του '08 και δεν της χρειαζόταν καμία τονωτική ένεση αντιβίας. Επιπλέον, μέμφονται τις διαδηλώσεις ως αναποτελεσματικές ενώ αμέσως μετά ΟΛΑ τα παραδείγματα (άρθρο 16, νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου, ιδιωτικοποίηση συγκοινωνιών) που επικαλούνται πως έφεραν κάποιο αποτέλεσμα, ήταν αποτέλεσμα απεργιών, διαδηλώσεων, καταλήψεων ακόμα και μπάχαλων, των μέσων δλδ που έχει στη διάθεση του το λαϊκό κίνημα και ΟΧΙ προφανώς αποτέλεσμα δολοφονικών επιθέσεων σε ΜΑΤατζήδες και ειδικούς φρουρούς. Μετά, και αυτό είναι ένα από τα πιο βρώμικα σημεία στην προκήρυξη, επιχειρείται απαξίωση του αντεξουσιαστικού χώρου ταυτίζοντάς τον με μία πολιτική ομάδα (Αντεξουσιαστική Κίνηση) παραγνωρίζοντας στο δημόσιο λόγο τους οποιαδήποτε άλλη δράση και παρουσία του χώρου στα πράγματα. Αυτό και αν είναι λαϊκισμός. Τέλος, η προκήρυξη γίνεται εμετική στην τύπου γουέστερν συμπλοκή στα Εξάρχεια. Οι δυο πιστολέρο, στο όνομα της πιο αυθόρμητης, μαζικής, ζωντανής, βαθιά συγκρουσιακής λαϊκής εξέγερσης αποφάσισαν να επιδοθούν σε καουμποϋλίκια Ζαϊμη και Κουντουριώτη γωνία. Οι επαναστατοπατέρες κουμπουροφόροι. Και οι χαρακτηρισμοί εναντίον των μπάτσων τι άλλο σκοπό έχουν από την αυτοηρωποίηση του Ε.Α. και τι άλλη συνέπεια θα έχουν από το να δει ο λαός ένα ακόμα πιο σκληρό πρόσωπο της Ε.Α. (η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος το ακρωνύμιο); Η εξέγερση δεν είχε ανάγκη τη δική σας συνδρομή, μαλάκες σύντροφοι. Ήταν όλοι στους δρόμους. Γονείς, μαθητές, εργαζόμενοι, φοιτητές, αναρχικοί, άνεργοι, μετανάστες κλπ. Και θα κατέβαιναν κι άλλοι. Αγρότες, εργάτες κλπ. Τώρα, μετά τα άστοχα καουμποϋλίκια και τον άστοχο δημόσιο λόγο του Ε.Α. ο κόσμος θα λουφάξει, θα κωλώσει, θα βάλει μέσα τα κεφάλια, θα μαντρωθεί. Γιατί απλώθηκε πάνω από τα κεφάλια μας σκοτεινή και βαριά η μπούργκα της...τρομοκρατίας.

Αν ο Επαναστατικός Αγώνας αποδειχθεί από τον χρόνο και την Ιστορία ότι επρόκειτο για πράκτορες, προβοκάτορες, παρακρατικούς και άλλα λουλούδια της αστικής δημοκρατίας, θα πρέπει σήμερα να αισθάνονται ότι πέτυχαν τον ουσιαστικό στόχο: το κλείδωμα της εξέγερσης, την αποσόβηση της επέκτασης και κορύφωσής της, την καταστροφή του σπόρου της. Πια δεν μπορεί κανένας να ελπίζει πως μέσα από την εξέγερση, αυτή που πάει να σβήσει κι αυτήν που θα' ρθει πάλι, θα γεννηθεί κάτι (συνελεύσεις, συλλογικότητες, αυτοδιαχείριση, τέχνη, δημιουργία κλπ). Αντίθετα, το κλίμα είναι πια κατάλληλο για πιο σκληρή καταστολή, πιο άθλιους τρομονόμους, πιο άγριο κυνήγι μαγισσών, ισχυρότερη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περισσότερο ξεβράκωμα στα αεροδρόμια και όπου ο κόσμος συναθροίζεται, πιο συστηματική εποπτεία από τον Μεγάλο Αδελφό, εντονότερη στροφή στη συντήρηση και τελικά νίκη ενός κράτους από εκλεγμένους αχυράνθρωπους του κεφαλαίου φρουρούμενου από μισθωτούς δολοφόνους και ένα λαό...τρομοκρατημένο.

"εσείς πόσο τον έχετε; "

Με βασικό ερώτημα "εσείς πόσο τον έχετε; ", μία ερευνητική ομάδα του Παν/μίου Κέμπριτζ, της πόλης- διάβασμα, επιχείρησε να συνθέσει την εικόνα του ανθρώπου-χρήμα.
Ο Μεσσίας που θα μας οδηγήσει στην έξοδο από την οικονομική κρίση το 2013μΧ θα τον έχει μακρύ τον μέσο στην παλάμη του, ενώ δεν αποκλείεται αυτό να έρχεται σε αντιδιαστολή με τον μέσο στα μπατζάκια του, σύμφωνα με τα αποτελεσματα της έρευνας.


Μάλιστα ο Δρ Φίνγκερ, που ηγείται της επιστημονικής ομάδας, τονίζει ότι ο μικροτσουτσουνισμός και η μεγαλομεσοδακτυλία είναι τα δύο κυρίαρχα χαρακτηριστικά του επιτυχημένου επιχειρηματία, του αδηφάγου τραπεζίτη, του υστερικού χρηματιστή, του ουρακοτάγκου νεόπλουτου και του βρικόλακα εφοπλιστή.
Κλίμα αισιοδοξίας επικρατεί ανάμεσα στους υποστηρικτές της θεωρίας που αποβλέπουν σε παιδομάζωμα των μακρομεσοδαχτυλούχων και δημιουργία νεοφιλελεύθερων γενίτσαρων σε συνεργασία πάντα με τη Σχολή του Σικάγου.
Οι επικριτές της θεωρίας ωστόσο βλέπουν με σκεπτικισμό την αξιοποίηση των ερευνητικών ευρημάτων, προτείνοντας περισσότερη έμφαση στη μικροφαλλία ως αξιόπιστο δείκτη ταλέντου στον πλουτισμό. Ενώ η μεσοδαχυλία, τονίζουν οι επικριτές, μπορεί να στραφεί ενάντια στους ίδιους τους χρηματόδουλους με ένα μεγαλοπρεπές και πλούσιο σε συμβολισμούς, fuck you.

ο εχθρός του λαού

Οι πιο παλιοί, οι πιο υποψιασμένοι, οι πιο διαβασμένοι είχαν προβλέψει την προβοκάτσια: "το παρακράτος της Δεξιάς θα επιχειρούσε να σκοτώσει αστυνομικό για να μην έχει το πλεονέκτημα του νεκρού το λαϊκό κίνημα" [1, 2, 3, 4,5].

Κι εσύ λαέ βασανισμένε, προτίμησες να ξεχάσεις τι σημαίνει Ωροπός, τι σημαίνει Δεξιά, τι σημαίνει παρακράτος, τι σημαίνει προβοκάτσια. Στις ειρηνικές σου μέρες βαυκαλίζεσαι με την επανάληψη απενοχοποιητικών κλισέ "είμαστε λαός με βραχεία μνήμη". Και μπορεί να ξέχασες τη δολοφονία του Λαμπράκη το '63, τη δολοφονία του Πέτρουλα το '65, τις δολοφονίες όσων ποτέ δεν έγιναν σύμβολα αγωνιστικής δράσης αλλά δεν βρήκαν λιγότερο θάνατο από την παρακρατική μηχανή της Δεξιάς σε κείνα τα πέτρινα χρόνια. Πρόφτασες να ξεχάσεις και τη δολοφονία του Τεμπονέρα το '91;

Κι εσύ λαέ βασανιστή, παρακρατικέ, εθνοφασίστα με τις σημαίες σου, τις παρελάσεις σου, τα κομποσκοίνια σου, τις αγίες τράπεζες του Λάτση και του Βγενόπουλου, δήμιε και χαφιέ στον εμφύλιο και στη χούντα, ρουφιάνε του αφεντικού, νοικοκύρη ξενοφοβικέ, που εκλέγεις αυτοδύναμη μια διεφθαρμένη δεξιά κυβέρνηση για δεύτερη τετραετία, που έβαλες το ΛΑΟΣ στη Βουλή, πάλι θα τα καταφέρεις. Πάλι θα τα καταφέρεις να ξεπλύνεις τη μπόχα σου με τα συχνά ντουζ εθνικής συμφιλίωσης, να φας βολικά την ίδια μεταμοντέρνα σούπα της κατάργησης του ταξικού εχθρού μαζί με τους ανιστόρητους, τους απολίτικους και τους αγράμματους. Πάλι θα τα καταφέρεις να κρυφτείς σε πολιτικά ρούχα ως ασφαλίτης, ως καταδότης, ως ψευδομάρτυρας ή να κρυφτείς στην κουκούλα των εξεγερμένων ως προβοκάτορας σπάζοντας βιτρίνες ή ως προβοκάτορας πυροβολώντας κλούβες των ΜΑΤ και πιτσιρικάδες αστυνομικούς.

Κι εσύ λαέ βασανισμένε και λαέ βασανιστή να θυμάστε πως τα καταφέρατε και σας ένωσε χτες ο κοινός εχθρός του έθνους σας, η γείτονα χώρα και "οι προκλητικές παραβιάσεις του εναέριου χώρου" μπροστά στην κρατική τηλεόραση που συντηρείτε για να σας χειραγωγεί. Να θυμάστε πως τα καταφέρατε αβασάνιστα να στοχοποιήσετε τον αντεξουσιαστικό χώρο πως αυτός είναι ο εχθρός του λαού.

and a happy new fear

Από ευχές μπουχτίσαμε, "χρόνια πολλά", "να ζήσεις"
μα με πορδές δεν βάφονται αυγά εν μέσω κρίσης.