1/10/15

Πέλα Σουλτάτου, "Ανκόρ" (Εκδόσεις Καστανιώτη)




Μυθιστόρημα

Ο κηπουρός και η αδέσποτη γάτα, ο Αμούρ και η Σουίτυ, ο καουμπόυ και η Φράου, η γυναίκα με το Π και ο άνδρας με το Ι, το ξωτικό του δάσους και ο ασπρομάλλης με τα άφιλτρα, ο μπαρμπέρης, το τζιτζίκι και η ζωγράφος, ο ερωτευμένος κύριος Καθηγητής, το νυχτοπούλι και ο μαχαιροβγάλτης, η νοσοκόμα με την ηπειρώτικη προφορά, το αηδονάκι με το ρουμάνικο τραγούδι και ο ηλικιωμένος με τους καταρράκτες, το χλωμό πρόσωπο, ο μετανάστης από το Μπαγκλαντές. Κι ένας αόρατος βιολιστής. Μπόνους τρακ ο νεκροθάφτης Σοπενάουερ, που συνοδεύει τον υπέργηρο ναζί στην τελευταία του κατοικία. Ένας ανομοιογενής θίασος από αφανείς ήρωες συμβιώνει στο δυστοπικό οικοσύστημα της ασθένειας και του τραύματος, συντροφιά με αδέσποτα ζώα, χρυσόψαρα, πεταλούδες, πουλιά, γάντια που χειρονομούν, ασανσέρ μαλωμένα με κάδους, καρέκλες που θέλουν να δραπετεύσουν. Όψεις της προσωπικής ιστορίας του καθενός αποκαλύπτονται μέσα από τη σχέση με τον άλλο, σε αλλεπάλληλα ντουέτα, συνθέτοντας ένα ασπρόμαυρο αλληγορικό μουσικό παραμύθι με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, όπου το κακό δεν μπορεί παρά να ηττηθεί.

Το πρώτο μυθιστόρημα της Πέλας Σουλτάτου, αλλά και δεύτερο βιβλίο της. Προηγήθηκε το 2013 η συλλογή διηγημάτων Τα φώτα στο βάθος, που εξέδωσε η συγγραφέας με το ψευδώνυμο Niemands Rose, με διηγήματα από το ομώνυμο προσωπικό της μπλογκ.