Μάζεψα καμια τριανταριά ουσιαστικά (και ουσιαστικοποιημένα επίθετα) για να δείξω πόσο η έννοια της στέγης έχει παρεισφρύσει στον καθημερινό μας λόγο.
Πόσο τα μπετά έχουν γίνει αντικείμενο συζήτησης εκτοπίζοντας τα όμορφα, τα ουσιαστικά πράγματα του σύντομου περάσματός μας από τον πλανήτη.
Πόση αξία μπορεί να δώσει κανείς στα ντουβάρια, να χρεωθεί με στεγαστικά δάνεια και να ξεπληρώνει μια ζωή το μικροαστικό του όνειρο.
Πόσο κλεινόμαστε στους τέσσερις χρεωμένουν τοίχους, στερώντας μας την ευκαιρία να ταξιδέψουμε, να γνωρίσουμε τον κόσμο.
Κάποτε, ζούσα στο νότιο Λονδίνο, σε μια περιοχή που ζούσε η εργατική τάξη κυρίως. Λόγω του γάτου μου, ενός πανέμορφου παλιοχαρακτήρα, είχα πιάσει φιλίες με τη γειτόνισσα που είχε μια θηλυκιά μαύρη γάτα (φωτό).Η γειτόνισσα λοιπόν, που δε κέρδιζε καμια περιουσία από τη δουλειά της, φρόντιζε κάθε χρόνο (όχι απαραίτητα καλοκαίρι που είναι περίδος αιχμής) να ταξιδεύει. Είχε πάει Μαρόκο, Τουρκία, Κύπρο, Ελλάδα, Ταϋλάνδη, Ισπανία κλπ. Τότε για πρώτη φορά σκέφθηκα πως ίσως ο νεοέλληνας της μεσαίας τάξηςνα έχει ταξιδέψει λιγότερο από τον βρετανό της εργατικής τάξης. Εικασίες. Ίσως. Ξέρω, ξέρω. Στο εξωτερικό σου δίνονται μεγαλύτερες δυνατότητες να ταξιδέψεις με χαμηλό budget. Ξέρω, η Ελλάδα είναι ιδανικός τόπος διακοπών, πού να τρέχεις... Δικαιολογίες. Αν θέλεις να βρεις λεφτά να ταξιδέψεις, βρίσκεις. Και δεν είναι μόνο η Ελλάδα όμορφη.
Ένας λόγος που μας κρατά δεμένους στη χώρα, είναι η υπεραξία του κεραμιδιού. Ο ρόλος που παίζει στη ζωή μας το ακίνητο. Όταν οι μισθός του μέσου έλληνα είναι χαμηλός, γιατί πρέπει να κτίσει σπιταρώνα, να την επιπλώσει με ακριβές κουμούτσες (που αύριο θα είναι ντεμοντέ); Γιατί θα πρέπει να χτίσει ένα ηλίθιο εξοχικό στην Χαλκιδική πχ, αντί να διαθέσει τα λεφτά του σε ταξίδια; Γιατί θα πρέπει όλη του η ζωή να περιστρέφεται γύρω από ένα δάνειο, μια κληρονομιά, μια αγορά, μια μεταβίβαση ή ακόμα και μια έχθρα -που μπορεί να φτάσει μέχρι τα δικαστήρια- για τα λεγόμενα "περιουσιακά"; Κι όλα αυτά για ντουβάρια πάνω σε ένα έδαφος που κυβερνά ο μπαμπέσης ο Εγκέλαδος!...
Και έχω παρατηρήσει πως οι έλληνες που έχουν ζήσει στο εξωτερικό δεν αρνούνται την καλή συνήθεια να ταξιδεύουν, αφού επαναπατριστούν. Άρα είναι θέμα νοοτροπίας. Είναι θέμα ιεράρχησης προτεραιοτήτων. Είναι θέμα αξιακού συστήματος.
Και τώρα, μπορείτε να ξεχάσετε τα περί κεραμιδιού και να ξαμοληθείτε στον θαυμαστό και καταραμένο μας πλανήτη!! Τι, ακόμα εδώ είστε;
:)
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Με αφορμή ένα post του Tzonakos.
17 σχόλια:
Hey, thanx για το link (η επιταγή που συμφωνήσαμε μετά)! Ξέρεις, εκεί στην Ισπανία γνωρίσαμε ένα ζευγάρι νιόπαντρων, αυτός Γερμανός αυτή Ιρλανδή, που γνωρίστηκαν με εθελοντική εργασία στην Ολλανδία, έναν Ολλανδό πρώην κλόουν που για είκοσι χρόνια γύριζε την Ευρώπη με τσίρκα παντρεμένο με Ιταλίδα, και πολλούς άλλους. Εμείς είμασταν παντού οι πρώτοι Έλληνες που έβλεπαν (στους ξενώνες σε Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία) και Έλληνες δεν συναντήσαμε πουθενά για τρεις εβδομάδες παρά μόνο στο πλοίο της επιστροφής. Κάπου συνειδητοποίησα λοιπόν ότι εν συγκρίσει με τους λοιπούς Ευρωπαίους είμαστε λιγότερο κινητικοί, και οι δικαιολογίες που παραθέτεις είναι όπως σωστά λες, μόνο δικαιολογίες (κάτι που είμαστε καλοί στην Ελλάδα είναι στις δικαιολογίες). Είμαστε απλά λίγο μονόχνωτοι ως λαός, ίσως γιατί κάπου αισθανόμαστε διαφορετικοί (κάπως σαν τους Εβραίους, δεν ξέρω). Αυτό το διαπίστωσα και ως φοιτητής στην Αγγλία, όπου οι Έλληνες φοιτητές σχημάτιζαν έναν αδιαπέραστο ελληνόφωνο κύκλο, απομονώνοντας όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
'Πόση αξία μπορεί να δώσει κανείς στα ντουβάρια, να χρεωθεί με στεγαστικά δάνεια και να ξεπληρώνει μια ζωή το μικροαστικό του όνειρο.
Πόσο κλεινόμαστε στους τέσσερις χρεωμένουν τοίχους, στερώντας μας την ευκαιρία να ταξιδέψουμε, να γνωρίσουμε τον κόσμο.': προτείνω να αναρτηθεί σε γιγαντοαφίσες και να κυκλοφορήσει σε
όλη την Ελλάδα, αντί για προεκλογικά φυλλάδια. ;-)
Ο Έλληνας έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Ότι δεν αξίζει το ιεροποιεί, και ότι έχει ουσιαστική υπόσταση το καταστρέφει. Βλ. δάση κτλ.
"να ξεπληρώνει μια ζωή το μικροαστικό του όνειρο"
Με μια γραμμή περιέγραψες τη ζωή του μέσου έλληνα. Για πόσο ακόμα θα πληρώνουμε τη μικροαστική καταστροφή (copyright Τζίμης Πανούσης).
Όσο για το μεσο-αστό έλληνα (φαντάζομαι εννοείς τη middle class) πολύ απλά αυτός δεν υπάρχει. Αν τον βρεις σε κάνα μουσείο βγάλτον φωτογραφία γιατί θα εξαφανιστεί και από εκεί.
το κακο ειναι οτι πανω απο τους μισους ελληνες δεν θα αποκτησουν ποτε την συνηθεια να ταξιδεύουν εστω με την φαντασια τους....
δυστυχώς, ακόμα εδώ είμαστε...
καλησπέρες
Ki egw to mikrovio tou na taxidevw edw exw to kollisa. Pada to ithela na dw...'ton kosmo' alla edw mou dwthike to sprwximo! Padws i alitheia einai oti me tous forous pou epivallodai sto el. vel. einai pio akriva ta eisitiria kai kyriws nai, einai eleipis i enimerwsi gia taxidia klp. Sigoura boreis na vreis lysi kai eheis dikio einai thema nootropias se megalo vathmo. Gia Tourkia, Italia klp den einai anagaia ta aeroplana.
Padws apo tin vretaniki 'ergatiki taxi' dld atoma pou zoun se council flats klp elahistes fores ehw akousei gia taxidia. Oute ta lefta oute ti nootropia synadisa ekei. O mesos ellinas padws makran apo tin katastasi tou council flat opote to sprwximo tou leipei (isws).
Kala taxidia loipon :)
Όλα είναι θέμα παιδείας. Και στην Ελλάδα δεν έχουμε μάθει να ασχολούμαστε με τους έξω. "Γιατί να πάω στο εξωτερικό, τι έχουν να μου πουν;", λέει ο Ελληνάρας. Και πραγματικά δεν έχουν αν του πουν τίποτα... που να μπορεί να ακούσει.
gerasimos, μας κακομαθαίνετε..
haris, "ζει στον κόσμο του" που λέμε;
xberliner, μετά τον Βενιζέλο, τον Ανδρέα και τον Καραμανλή θα μπει στη Μαντάμ Τισσό και η μεσαία τάξη;
_st_,αφού όπως λέει και ο aggelos-x-aggelos είναι κολλημένοι με την Ελλαδάρα τους.
Σπύρο...λιωμένο παγωτό κολλάει στο χέρι...
vrakas kostas, εμ! Σου αφιερώνω το μεγάλο ακυκλοφόρητο σουξέ μου επειδή έκανες διάνα.
"Με ένα σακίδιο στους ώμους ας μας βρουν τα γηρατειά
τρύπια φανέλα ξέπλεκα μαλλιά
να μου αλείφεις σε μια φέτα από φεγγάρι
όλο το μέλι που θερίσαμε ζευγάρι."
luna llena, μα το έχεις δει το ελληναριό στο εξωτερικό πως φέρεται, έτσι; Ή που θα μαϊμουδίζει τη συμπεριφορά των ντόπιων ή που θα σχηματίζει γκέτο, όπως λέει και ο gerasimos!! Πάλι καλά που είμαστε και εμείς τα αστέρια.
aggelos-x-aggelos, εμ, κοτζάμ απόγονοι των αρχαίων ελλήνων! Τι περίμενες...
vrakas Κεραμιδόγατος; Ο πατέρας του γάτου μου ήταν Πέρσης και η μάνα του Βρετανίδα. Άρα ήταν τρομοκράτης! Γκαραντί!
;)
Aαχχχ, πες τα, πες τα γιατι οταν τα λέω αυτά σε φίλους και συγγενείς, με κοιτάζουν σαν να είμαι απο άλλο γαλαξία !
Χαίρομαι πρώτα που σε έκανα να τα πείς με τον δικό σου τρόπο και πιο πολλά, και επειδή θίξαμε ενα θέμα που πράγματι είναι σοβαρό.
Η ανασφάλεια του Ελληνα τον έκανε να ταμπουρωθεί σε 4 τοίχους.
Ακολούθησαν οι φιλεύσπλαχνες Τράπεζες ως λύση ζωής !
Ναι, ζωής, μια ζωή πληρώνεις με το ρίσκο να σου ρίξει ο Εγκέλαδος και να κλαίς μετα για αποζημίωση, τραυματισμούς και γενικά απώλεια και δυστυχία.
Οταν λοιπόν Ελληνα κλείσεις τα μάτια σου, πάρε μαζί σου το σπίτι, αυτο να θυμάσαι. Ο υπόλοιπος πλανήτης θα ηταν πάντα μακριά, αρκεί να χεις κοντόφθαλμη ασφάλεια και ... αίθριο.
Έχω αυτό το μικρόβιο των ταξιδιών από μικρή και, αν και δεν έχω ζήσει στο εξωτερικό, έχω καταφέρει, με τον πενιχρό μισθό της νοσηλεύτριας, να επισκεφθώ αρκετά μέρη ως τώρα.
'Οταν μιλάω για τα ταξίδια μου με παίρνουν για μεγάλη ψωνάρα!
Με θαυμάζουν, με ζηλεύουν, με φθονούν και με κουτσομπολεύουν πίσω από την πλάτη μου!
Ας λένε!
Δεν είμαι πλούσια. Είμαι χρεωμένη!
Είχα την τύχη να έχω σπίτι δικό μου, φρόντισε η μαμά μου γι αυτό.
Δεν έχω μπει στην ψυχολογία του "να έχω ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μου".
Δεν ξέρω τι θα έκανα αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά.
Αυτό που λέω σε όλους είναι ότι όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων.
Βάλε τις δικές σου προτεραιότητες και ακολούθησε το όνειρό σου.
Οι ταξιδευτές αρχαίοι υμών πρόγονοι, πάντως, δεν υπάρχουν πια.
Η ψυχολογία του νεοέλληνα είναι αυτό που περιγράφετε.
Εγώ, όμως θα συνεχίσω να ταξιδεύω...
Την καληνύχτα μου και συγνώμη για το μακροσκελές σχόλιο.
παιδια η όλη συζητηση μου θυμησε μια φάση απο το Στρατο - Niemandsrose μην κατσουφιαζεις ειναι σχετική η φάση.
Ηταν ενα βραδακι που ημασταν μεσα καμια 15ρια ατομα μέσα στο λόχο στο Λιτοχωρο και εγω και ο Θωμας - ημασταν οι μόνοι που ειχαμε σπουδάσει και ειχαμε φυγει απο την χωρα- λέγαμε ιστορίες απο την Αγγλία -που ημανε- και απο την Γαλλία - που ηταν ο Θωμάς -αλλά και απο αλλά ταξιδια σε Βερολίνο, Αμστερνταμ και Νεα Υορκη.
Το υπολοιπο ακροατηριο στην καλύτερη ειχε τελειωσει το λυκειο στην καλύτερη και καταγοταν απο Θεσσαλία, Μακεδόνια και Στερεα. Όταν αρχισε να κοπάζει η λογοδιάρροια αρχιζω και καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι όχι μόνο δεν έχουν ανοιξει το στομα τους αλλά μας κοιταζουν καχυποπτα σαν να μας λεν "μας δουλεύετε ρε?! Αυτα δεν γίνονται"...
Εκεί που τελειώνω την αφηγηση μου για μια νύχτα περιπλάνησης στο Λονδίνο, πετάγετε ενα παιδί απο Λαμία και λέει :
"Και εγω ρε συ ειχα παρει προπερσυ το τρακτερ κρυφά από τον πατεραμ και ειχαμ κατεβει Αταλαντη σε ενα μαγαζιι και τα χαμ κανει λίμπα με την παρεαμ...."
Γιαυτο σου λέω οτι η πλειονοτητα των Ελληνων δεν ταξιδευει ουτε με την φαντασία τους.....
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου για την αξία των ταξιδιών. Δεν υπάρχουν χρήματα που να ξοδεύονται πιο "επενδυτικά" από αυτά που σου προσφέρουν τις εμπειρίες ενός ταξιδιού.
Ωστόσο, φοβάμαι ότι το πρόβλημά μας ως νεόπλουτοι νεο-έλληνες δεν είναι ότι το μπάτζετ διατίθεται στο σπίτι, αλλά σε αγορές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για επίδειξη. Λουλούδια στα μπουζούκια ας πούμε. Αν πας στα βόρεια προάστια θα βρεις πιο εύκολα cayenne παρά ταξί. Είναι έξοδα που γίνονται με δάνεια, όπως ακριβώς και το στεγαστικό, ή με πιστωτικές και αυτά είναι που λαμβάνουν προτεραιότητα έναντι των ταξιδιών.
Άλλωστε, είναι και δείγμα νοοτροπίας: το ταξίδι το κάνεις για τον εαυτό σου πρώτα απ' όλα, ενώ το καινούργιο μοδάτο κινητό αγοράζεται για να κάνεις επίδειξη στους γύρω σου, εξίσου πνιγμένους στα θαλασσοδάνεια, μικροαστούς.
tzonakos, η εθνική μας ανασφάλεια! Σωστός!
ενεσούλα, φιλική συμβουλή:ανανέωνε το διαβατήριο τακτικά και γράφε τους τακτικότατα- είναι το ίδιο σημαντικά!Καλώς μας ήρθες!!
_st_,σαν τη σκηνή από το "Όλα είναι δρόμος", με τον Αρμένη που σπάει είδη υγεινής με σφυρί σε πίστα παραλιακού. Κι αυτό δρόμος είναι, θα μου πεις...
mpampakis,Όπως τα λες mpampakis -και καλώς μας ήρθες!
το αυτοκίνητο πού το πας; Τα κινητά; Τα τσιγάρα; Τα ουίσκια;
Αμ, τις γέννες? Σκεφτείτε πως δεν καταδέχεται η ελληνίδα να γεννήσει στο δημόσιο νοσοκομείο, που έχει και τον κατάλληλο εξοπλισμό, αλλά πάνε και σκάνε 1.5 εκ. στα ιδιωτικά που είναι μόνο φρουρού και αρώματα. Κι αν τύχει επείγον, τις τρέχουν με τα ασθενοφόρα στα δημόσια...
Δεκάδες είναι τα παραδείγματα που κατασπαταλούν τα λεφτά τους οι νεοέλληνες. Διάλεξα το κεραμίδι για να κάνω την αντίθεση: κλείνομαι σε τέσσερις τοίχου VS ξανοίγομαι στον κόσμο. Τελοσπάντων, ας ζήσουν όπως θέλουν αλλά να μας αφήσουν ήσυχους να ζήσουμε κι εμείς τη ζωή μας...Έτσι ρε παιδιά;
Ζει στον κόσμο του, ο οποίος είναι πιο άσχημος και από την έρημο Σαχάρα στις χειρότερές της περιπτώσεις...
Σε πολλά έχεις δίκιο. Όπως ας πούμε για τις στατιστικές. Έχω την αίσθηση ότι όλοι οι Ευρωπαίοι είναι πιο ταξιδεμένοι από εμάς. Από την άλλη βλέπω από τον ευατό μου και ενώ δεν έχω στεγαστικό στο κεφάλι μου και με το σπίτι μου ασχολούμαι γενικώς πολύ λίγο, δεν τα καταφέρνω να κάνω ταξίδια. Ούτε ο χρόνος μου περισσεύει. Προσπαθώ καιρό τώρα να βρω ένα Σαββατοκύριακο να πάω μία εκδρομή με την μοτοσυκλέτα μου και δεν το κατάφερα όλο το καλοκαίρι.
Θέλω να πάω στο Σαν Φρανσίσκο να δω τον ξαδελφό μου (θα με φιλιξενήσει) και πάλι χρήμα και χρόνος είναι εναντίον μου.
ΠΟΣΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΧΑ ΦΥΓΕΙ ΗΔΗ...
Το να ταξιδεύεις στην Ελλάδα και τον κόσμο δεν έχει πολύ μεγάλη σχέση με το όνειρο του Νεοέλληνα για αγορά ή κατασκευή κύριας κατοικίας και εξοχικού. Ό μέσος Έλληνας έχει σίγουρα την οικονομική δυνατότητα να πάει μία έως τρεις βδομάδες διακοπές τον χρόνο. Αρκεί να κάνει τον σωστό οικονομικό προγραμματισμό. Ακόμα και με δάνειο να τρέχει , αν θες πολύ να πας ταξίδι θα πας.
Οι περισσότεροι όμως δεν το θεωρούν κάτι σημαντικό , σε αντίθεση βέβαια με τους περισσότερους Ευρωπαίους. Προτιμούν να περάσουν μερικές μέρες στο νησί που είναι της μόδας ή να πάνε στο εξοχικό ή να ξεκουραστούν παρά να γνωρίσουν άλλες χώρες και κουλτούρες.
Παρεπιπτόντως , υπέροχη η Μαδρίτη και η Σεβίλλη. Πέρασα εκεί μία υπέροχη εβδομάδα. Του χρόνου πάλι αν είμαστε καλα!
@Alexandros, έχει να κάνει με την ιεράρχηση προτεραιοτήτων και το αξιακό του σύστημα. Αυτά με το εξοχικό και τον εσωτερικό τουρισμό που λες τα γράφω πιο πάνω. Καλό χειμώνα!
Δημοσίευση σχολίου