η βία δε γράφεται με κεφαλαία

Αποκοιμιόταν στην αγκαλιά της τραγουδώντας του ψιθυριστά. Μετά, καβαλούσε το μηχανάκι της μέσα στη νύχτα και γυρνούσε στο πατρικό της. Κάποιο βράδυ, αποκαμωμένος, μετά τον έρωτα, άναψε το φως, πήρε το κεφάλι της στα χέρια του και της είπε με καμάρι πως μοιάζει με τη Rita Hayworth. Κι όταν τον ρώτησε ποια είναι αυτή η Χέυγουορθ, εκείνος, όπως πάντα την είπε "χαζούλα" και ειρωνεύτηκε την άγνοιά της.

Το επόμενο βράδυ εκείνη έμεινε σπίτι της να δει τη Gilda στο βίντεο, κι εκείνος βγήκε έξω με συναδέλφους και συντρόφους από το κόμμα. Kοιμήθηκε στα μισά της ταινίας με την εικόνα του στο μυαλό και με τσιμπήματα ζήλιας στην καρδιά της. Kοιμήθηκε τα ξημερώματα πιωμένος και βραχνιασμένος από ολονύχτιους διαξιφισμούς.

Το βράδυ που ακολούθησε τον πήρε πάλι στην αγκαλιά της, μόνο που απόψε του ζητούσε να της μιλήσει για τα παιδικά του χρόνια. Την αποπήρε πως τι να της πεί, αφού δε θα καταλάβει και τη χάιδεψε παρηγορητικά στην πλάτη. Εκείνη επέμενε.

Τότε ο Σταύρος της είπε για το κεφαλοχώρι που μεγάλωσε, τη μάνα του που τη θυμόταν να μυρίζει λιβάνι, ναφθαλίνη και τηγανόλαδο. Πως δε τη θυμόταν νέα. Τον πατέρα του που μύριζε ιδρώτα, κρασί και λασπωμένο χόρτο. Την αυλή που μύριζε νυχτολούλουδο αλλά αυτός κοιμόταν νωρίς. Της είπε που τον πήγαιναν στον κουρέα και τον ξύριζε με την ψιλή μηχανή, πως έλεγε τα κάλαντα με κοντό παντελόνι μες στο κρύο και πως τότε τους έδιναν κουραμπιέδες και λάδι αντί για χρήματα. Της μίλησε για ένα δάσκαλο που τους μελάνιαζε τις παλάμες απ΄το ξύλο και έναν άλλο που τους χαστούκιζε και έφτυνε ροχάλες μες στη τάξη. Μετά θυμήθηκε τις γάτες που πετροβολούσαν και μια που την τύφλωσαν με μια σαΐτα. Της είπε για ένα γείτονά του που τον ξεγύμνωναν και του κάνανε καζούρα γιατί ήταν θηλυκωτός. Ένας-δυο από την παρέα πιάστηκαν γερά, της είπε, ο ένας επιχειρηματίας έβγαλε χρήμα με ουρά. Ο άλλος δημοσιογράφος στην Αθήνα, μεγάλο όνομα. Της τον ανέφερε αλλά δεν τον ήξερε. Κούνησε το κεφάλι του αποδοκιμαστικά. "Ωραία περνούσαμε ρε πούστη μου" έλεγε και ξανάλεγε. Κι αργότερα της εξομολογήθηκε πως ο πατέρας του χτυπούσε συχνά τη μητέρα του αλλά δεν την είχε βρίσει ποτέ. Ποτέ, το θυμόταν καλά. Όμως από τότε ορκίστηκε στον εαυτό του να μη χτυπήσει γυναίκα στη ζωή του. Δεν είχε πει σε κανέναν άλλο γι' αυτό και την όρκισε να μην πει ούτε κείνη. Στο τέλος, σηκώθηκε από το κρεβάτι και βρήκε δυο παλιοκαιρισμένα λογοτεχνικά περιοδικά. Της έδειξε δυο ποιήματά του. Και τα δυο μιλούσαν για τη βία που μισούσε. Της τα διάβασε και μετά τη ρώτησε τι κατάλαβε. Εκείνη χαμογελούσε αμήχανα και δεν απάντησε. Της είπε πως έχει πολύ ψωμί ακόμα και την έριξε πάλι στο κρεβάτι.

Μπορεί να της διηγήθηκε κι άλλα, όμως η Θάλεια αυτά κράτησε μόνο. Όταν γύρισε σπίτι της ξενύχτησε καπνίζοντας και γράφοντας ημερολόγιο. Απόψε δεν έβρισκε ησυχία. Τον ήξερε πολύ λίγο.