27/6/08

Της διπλανής πόρτας

Ξύπνησε με πονοκέφαλο. Τελευταία παρτουζώνεται κάθε βράδυ: κοιμάται με τον άντρα της και τον πονοκέφαλο. Συνήθως ξυπνάει μόνο με τον τελευταίο καθώς ο άντρας έχει φύγει για τη δουλειά προτού εκείνη ξυπνήσει. Ο πονοκέφαλος την γαμάει τελευταία. Ο άντρας της πάλι όχι.

Ρίχνει ένα βιαστικό βλέμμα μίσους στον καθρέφτη. Πολύ ωραίο κομμάτι. Ο καθρέφτης. Δώρο για το γάμο της. Ωραίο κομμάτι η ίδια στο γάμο. Τρία στρώματα μέικ απ, κονσήλερ, πούδρες. Τα σημάδια, οι μαύροι κύκλοι, οι ρυτίδες έκφρασης και η αδιάκριτη μύτη που τώρα εμφανίζονται στον καθρέφτη, είχαν τότε καλυφθεί. Και κάτι μικροαπιστίες στον αρραβωνιαστικό επίσης.

Της μύρισε ο καφές από την κουζίνα. Η μύτη και αμακιγιάριστη πάντα αποτελεσματική. Φτιάχνει έναν καφέ φίλτρου. Εκείνη τον λέει γαλλικό που λειτουργεί στο μυαλό της ως επαρχιωτοκτόνο. Και η καφετιέρα δώρο γάμου. Ασορτί με την κουζίνα, το πλυντήριο πιάτων, τον αποχυμωτή, την ηλεκτρική σκούπα, το ψυγείο και τον απορροφητήρα. Αγαστή συντροφιά. Αντίθετα με εκείνη και το σύζυγο που τελευταία ηχούν σαν δεκατρείς χαλασμένες ηλεκτρικές συσκευές όταν καυγαδίζουν. Κι όχι σπάνια. Ευτυχώς δε τους ακούει κανένας. Οι τοίχοι στις μέρες της εθνικής συμφιλίωσης δεν έχουν αυτιά. Τα δέντρα στις μέρες της μεζονοτοποίησης δεν έχουν ούτε αυτιά ούτε ούτε θέση πια.

Καπνίζει κρυφά δύο με τρία τσιγάρα το πρωί με τον καφέ. Καπνίζει από συνήθεια. Και καπνίζει κρυφά επίσης από συνήθεια. Από τότε που στο πατρικό της το κάπνισμα σήμαινε πορνεία κι από τότε που στο καινούργιο σπίτι το κάπνισμα σήμαινε καυγά. Αν και τώρα ο μόνος αυτόπτης μάρτυρας της ανίερης συνήθειας δε θα μπορούσε να την καταδώσει. Το μωρό κοιμάται. Και εκτός αυτού δεν έχει ασπασθεί την απέχθεια των αρσενικών προγόνων του για το γυναικείο κάπνισμα. Ή ακόμα και αν την έχει ασπασθεί δεν έχει τρόπο ακόμα να συνασπισθεί μαζί τους στον αγώνα υπερ της γυναικείας καπνοαπαγόρευσης.

Τώρα χέζει στο πεντακάθαρο μπάνιο. Τι ομοιότητα έχει ο μαύρος και το χέσιμο; Έρχονται πάντα με τον καφέ! Όποτε το θυμηθεί γελάει. Και μια ξαδέρφη της ξενέρωτη που της έκανε παρατήρηση πως γελάει με ρατσιστικά ανέκδοτα κατακεραυνώθηκε: δεν είμαι εγώ ρατσίστρια, αυτοί είναι μαύροι. Αλλά τι περιμένεις; Και η ξαδέρφη με κάτι άπλυτους κάνει παρέα.

Η βρωμιά οφείλει να περιορίζεται για πολύ λίγο στις πάνες του μωρού και στη λεκάνη του καμπινέ. Κατά τα άλλα το σπίτι χαίρει άκρας καθαριότητας. Έρχεται γυναίκα δυο φορές τη βδομάδα και καθαρίζει. Μετά εκείνη ξανακαθαρίζει τα κεκαθαρισμένα για τέλεια καθαριότητα και σιχτιρίζει τη στιγμή που βρήκε την συγκεκριμένη παραδουλεύτρα που δεν μπορεί να αντικαταστήσει. Το ίδιο σκέφτεται τελευταία και ο διευθυντής της για την ίδια, μια που την προσέλαβε πιεσμένος από σκληρό βύσμα.

Χτυπάει το κουδούνι. Τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις τις έκανε ο σύζυγος. Δεν είναι ηλεκτρολόγος αλλά έχει μάθει τη δουλειά από τον πατέρα του. Και ότι το οικόπεδο είναι σε μη οικοδομίσιμη περιοχή από τον πατέρα του το έμαθε. Αλλά έμαθε κι ο πατέρας τους ποιος βουλευτής είχε τον τρόπο του στην πολεοδομία και κανείς δεν έμαθε πώς βγήκε η άδεια της μεζονέτας. Θα την ξεχρεώσουν, πρώτα ο Θεός, σε 30 χρόνια. Λίγο πριν βγουν στη σύνταξη. Και θα την κληροδοτήσουν στο γιο. Μετά έχει ο Θεός.

Ανοίγει την πόρτα. Η καθαρίστρια- μπέιμπυ σίττερ αναλαμβάνει τα χρέη της στο δίπατο. Η ιδιοκτήτρια της βίλας και της γαλλικής καφετιέρας ανοίγει τη διπλανή πόρτα, της αποθήκης-γκαράζ για να πάρει το αυτοκίνητο για τη δουλειά. Μια οχιά είχε κάποια δουλειά στο ίδιο μέρος αν και μπήκε κι αυτή από την πίσω πόρτα. Η γυναίκα φορούσε κάτι μυτερά τακούνια και πάτησε πάνω στο ερπετό. Το ερπετό είχε κάτι μυτερά δόντια τα πάτησε πάνω στη γυναικεία γάμπα. Η Ρωσίδα άκουσε τις φωνές. Έτρεξε. Και το δηλητήριο επίσης. Και το φίδι. Ο σύζυγος δεν έτρεξε. Ήταν σε μήτινγκ. Ο χρόνος τρέχει. Και η τράπεζα έπρεπε να βρει νέα ελκυστικά στεγαστικά πακέτα. Για να χτιστούν κι άλλες βίλες, για να μπερδευτούν κι άλλες οχιές και να εισβάλλουν εκεί που πριν ήταν χωράφια. Στη διπλανή πόρτα της μικροαστής επαρχιώτισσας. Που διασώθηκε τελικά αν και δεν είναι είδος προς εξαφάνιση. Η μικροαστή επαρχιώτισσα. Η οχιά βρήκε φριχτό θάνατο.

21 σχόλια:

νατασσΆκι είπε...

μου το χάλασες στο τέλος..
προτιμούσα να σωθεί η οχιά...
(και δεν ειμαι κακιά,όχι, αλλά...)

Καλό Σαββατοκύριακο!
(και φιλιά)
(και στις 2 σας)

υγ. εξαιρετικά γραμμένο είναι, στο είπα;
:)

Swell είπε...

Τη λυπήθηκα την καημένη. Την οχιά.

Μιμης Ζερβος είπε...

Κάποιον έπρεπε να θυσιάσεις πάλι...

Spy είπε...

Πόσες εμμονές πρέπει να έχει κανείς, για να ξανακαθαρίζει τα καθαρισμένα; Kαι μετά να ψάχνει τη λύτρωση σε αθώες οχιές;

αθεόφοβος είπε...

Σαν γνήσια επαρχιώτισσα δεν είχε αποκτήσει οικολογική συνείδηση και σκότωσε την οχιά που έιναι προστατευόμενο είδος.
Επέζησε λές και ήταν μαύρη.
(Δεν πιστεύω να θεωρηθεί ρατσιστικό το σχόλιο μου!)

Lion είπε...

Καλημερα,

πολυ ωραια ιστορια.
Υποθετω οτι εκτυλισσεται αποκλειστικα στην σφαιρα του φανταστικου ;-)

Τι ειναι το κονσηλερ;

Βάσκες είπε...

@dralion

Κρυφτικόν (στα επαρχιώτικα).

@niemandsrose

Εγώ τώρα γιατί κατάλαβα πως η οχιά σώθηκε; Και πως δεν είναι είδος προς εξαφάνιση.

Ανώνυμος είπε...

η συγχωρεμένη η μάνα μου έλεγε:
"Δωσ΄μου κυρά τον άντρα σου
κι εσένα δε σου πρέπει" η οχιά εκδικήθηκε όμως με τι αντίτιμο!

geokalp είπε...

θα κοπούν μερικά δάνεια και θα σωθούν και μερικοί!!!

Ανώνυμος είπε...

πολύ καλό μπράβο!!!!

darkwhisper είπε...

ΟΧΙ Η ΓΛΥΚΟΥΛΑ ΜΟΥ Η ΟΧΙΑΑΑΑΑ!!!!!!

sergios είπε...

Δυστυχώς συνήθως το αποτέλεσμα είναι άνθρωπος - οχιά: 1-0. Δε φτάνει που ο άνθρωπος κατσικώθηκε στους αγρούς και στα δάση, χτίζοντας μεζονέτες και βίλες, του φταίνε και τα συμπαθή ερπετά!

Niemandsrose είπε...

@νατασσάκι, μα σώθηκε η οχιά. ;) Φιλιά πολλά! :)

@swell, μ' αρέσει ο τρόπος που το είπες! ;)

@Μίμης Ζερβός, εγώ και ο Ύψιστος τα κάνουμε κάτι τέτοια. :))

@spy, και μετά λένε κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει. ;)

@αθεόφοβος, η οχιά είναι η μόνη γνήσια επαρχιώτισσα με "οικολογική συνείδηση" αν και την έφαγε κι αυτή το μαύρο φίδι.

@dralion, το κονσήλερ είναι αυτό:
http://en.wikipedia.org/wiki/Concealer
:) Όσο ζεις μαθαίνεις!

@Βάσκες, πολλά καταλαβαίνεις εσύ γι' αυτό σε αγαπήσαμε ευθύς εξαρχής. Χα!

@ο κύριος με τα σου, μπορεί και να ήταν τυφλή. Η οχιά.

@geokalp, να κοπούν τα δάνεια να μην κοπούν τα δέντρα. Τς τς τς.

@Ανώνυμος, θενκς. Το ονοματάκι σας; (έχω ένα μικρό κόλλημα με την ανωνυμία ως φαίνεται- μην ενοχλείστε). :)

@darkwhisper, δηλητή-δηλητή-δηλητήριο στη φλέβα.


@sergios, εμ...

@Όλοι, σα δε ντρέπεστε λέω 'γω που εμμέσως πλην σαφώς θέλατε να ψοφήσει η γυναίκα και να επιζήσει ο όφις! :))

ds είπε...

Πάντα η λάθος οχιά σκοτώνεται στο τέλος, αυτή που είναι αθώα από τη φύση της.

Πολύ ωραίο το Blog σου και θαρραλέος ο τρόπος γραφής σου!

Spy είπε...

Eγώ πάντως δεν ήθελα να ψοφήσει ούτε η οχιά, ούτε η γυναίκα. Nα ψόφαγε ο μπάτλερ καλύτερα διότι αυτός υποκινεί τα νήματα σε όλα τα έργα.

Niemandsrose είπε...

@Dynx, εγώ δεν είχα πρόβλημα να μη σκοτώσω καμία στο τέλος -για να μη με κατηγορεί και ο Μίμης Ζερβός για φιδοθυσίες- αν ζούσαν αρμονικά οι δυο τους. Αλλά άντε να εξηγήσεις στα ερπετά πως η μεζονέτα δεν έχει δουλειά εκεί που τη χτίσανε. ;)

@Spy,ώστε ήθελες να σκοτώσω τη Ρωσίδα! Shame on you! :)

χ.ζ. είπε...

Μια πιο ψύχραιμη ματιά στο νεοελληνικό όνειρο.
Ευχαριστούμε.

Niemandsrose είπε...

@Χ.Ζ. , κι εμείς,κι εμείς! :)

stassa είπε...

Άραγε, οι οχιές, πώς αναπαράγονται που είναι όλες τους θηλυκές οι καημένες;

Ανώνυμος είπε...

...the ministers daughter inloved the snake.. G AΠO CT

Niemandsrose είπε...

@stassa, σοβαρά τώρα;! (Θα το έψαχνα στο γουίκι αλλά θα τα κάνω πάνω μου-και δεν έχω ακόμα και πάμπερς δανεικό από το βρέφος- αν τύχει και βγάλει καμιά φωτό με οχιά...)

@G AΠO CT, snake it mi amor! :)