15/8/10

Καθένας

Πόσην ώρα μπορούσε να βλέπει τη θάλασσα νά'ρχεται και να φεύγει, χωρίς να θυμηθεί, όπως καθένας σε μια θαλασσινή ρέμβη, ότι η ζωή, όπως σε όλους, του είχε δοθεί έτσι, τυχαία, συμπτωματικά, άπαξ και δια παντός και για κανέναν γνωστό -ή γνώσιμο- λόγο; 

Φίλιπ Ροθ, «Καθένας»

8 σχόλια:

Swell είπε...

Αν μπορώ ν' απαντήσω εγώ, θα μπορούσα να τη βλέπω για πάντα.

Ανώνυμος είπε...

Η πραγματικότητα είναι μια ψευδαίσθηση που οφείλεται στην έλλειψη αλκοόλ

Νικηφόρος Καιρός είπε...

Οπότε, τι καλύτερο από το να τη ζήσει έτσι, τυχαία, συμπτωματικά, άπαξ και δια παντός και για κανέναν γνωστό -ή γνώσιμο- σκοπό, πέραν του "και ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί ας κόψουν το λαιμό τους";

Niemandsrose είπε...

@swell, και να αναρωτιεσαι για πάντα;
@ανώνυμος, πολύ ωραίο, μωρό μου. Δικό σου;
@Νικηφορος Καιρος, τι άλμα είναι αυτό;

Ανώνυμος είπε...

φιλε NIEMANDSROSE, ειναι clopypaste! ;-)

Niemandsrose είπε...

@ανώνυμος, δε θα μας πεις σε ποιον ανήκει τότε, κλεφτρονι μου;

Placebo. είπε...

Οσκαρ Ουαιλντ. Το παραπανω τσιτατο..λεω!

Niemandsrose είπε...

@frankie, φράνκλυ σε ευχαριστώ για το ινφο αλλά και για τα καλούδια που αναμάζωξα από το blog σου. ;)