20/11/07

ερωμένη


Την πρώτη φορά που συναντήθηκαν τα βλέμματά μας γράφτηκε σε αόρατα σωματίδια το story. Θα ερωτευόμασταν. Θα ζήλευα παράφορα. Θα τον έδιωχνα ανόητα. Θα με πρόδιδε άδικα. Θα τον πρόδιδα διπλά. Θα σμίγαμε ξανά. Θα αποχωριζόμασταν. Και μετά ο χρόνος θα έκανε το αργοπορημένο θαύμα του. Θα μας έσβηνε από το χάρτη. Της μνήμης πρώτα. Μετά της σάρκας. Και μετά θα ξαναζωντανεύαμε ίσως σε κάποια μνήμη. Το πιο συνηθισμένο love story όλου του κόσμου. Τίποτα που να αξίζει πέντε αράδες. Κι όμως ήταν το έργο μου για χρόνια και χρόνια.

Λογάριαζα τον εαυτό μου σαν ποιήτρια ώσπου συνάντησα μια τούφα από την αυτεπίγνωση. Και εγκατέλειψα τη γραφή. Περιορίστηκα στην ανάγνωση. Ίσως και στην ακρόαση. Σαν ερωμένη κάποιου που ανήκει οριστικά αλλού. Μου άρεσε να ακούω ανθρώπους να απαγγέλουν, όπως με διάλεγαν να κάνω κι εγώ, πριν αποφασίσω να σωπάσω.


Αναγνώρισα το όνομά της στο οπισθόφυλλο του CD. Άκουσα τη φωνή της για πρώτη φορά. Βαθιά ερωτική φωνή. Ήταν κάποτε η αντίπαλος ερωμένη. Τότε που... Στη φαντασία μου. Δηλαδή στον κόσμο όλο μου. Στην έξω από μένα πραγματικότητα ήταν μια παλιά του αγάπη που τον πλήγωσε. Και αφού μιλούσε για κείνη σήμαινε πως υπήρχε μέσα του. Για κείνη πιθανά δεν υπήρχα πουθενά. Υπήρξα μετά το τέλος της. Όπως για μένα δεν υπάρχει το έτος 2094. Γιατί υπάρχει το έτος 1917; Γιατί μιλούν γι' αυτό.


Τώρα ακούω τη φωνή της στο ποίημα και είναι υπέροχα ερωτική. Που θα πει απαγγέλλει εξαίρετα. Που θα πει απαγγέλλει εξαίρετα επειδή έχει το χάρισμα μιας ερωτικής φωνής. Επειδή αγαπούσε το ποίημα που απήγγειλε. Επειδή έκανε πρόβες και είχε καλή νουθεσία. Επειδή ηχεί ερωτικά στα δικά μου αυτιά. Ηχεί ερωτικά στα αυτιά μου επειδή την επιθυμώ ως σύνδεση με το παρελθόν. Ηχεί ερωτικά στα αυτιά μου γιατί επιθυμώ την ίδια ως αντίπαλο ερωμένη και αφορμή για μια μάχη. Ηχεί ερωτικά σαν προέκταση και ολοκλήρωση του παλιού πόθου.
Αναγνωρίζω πως ηχεί ερωτικά η φωνή της σαν αυτο-συγχώρεση για την παραφορά της ζήλιας και την μάταιη έχθρα. Αναγνωρίζω πως ηχεί ερωτικά σαν μια πράξη μεγαλοψυχίας απέναντι στο καταφρονεμένο παρελθόν. Αναγνωρίζω τα εύσημα σε πρόσωπα ακίνδυνα, σαν φιλάνθρωπος που πετάει ένα κέρμα στον επαίτη.

Κάποτε πρέπει να διαλέξω μια απάντηση. Ή περισσότερες. Ή να επινοήσω άλλες. Ή να περιμένω να με βρουν αυτές. Ή να ακούω χωρίς να σκέφτομαι. Αλλά αυτό θα ήταν άθλος. Και εδώ κάνουμε έρωτα. Όχι ηρωισμό.


7 σχόλια:

Old Boy είπε...

Πολύ όμορφο ποστ.

Vrakas Kostas είπε...

jealous lover!
Ημουν που ημουν μπερδεμενος!
Γραφεις και συ κατι τετοια σαν το σημερινο και..μ εστειλες!
Ακουσα και εγω την απαγγελια!Την ανεβασε στη you Tube πριν λιγες μερες!
Να εισαι καλα!

gnomo είπε...

Απλό και όμορφο...

παράλληλος είπε...

Εσύ απαγγέλλεις καλύτερα.
Γραπτά τουλάχιστον!

Ανώνυμος είπε...

Όμορφο και αφορμή για έμπνευση.
Καλημέρα.

Maria Mikro Analogo είπε...

Niemandsrose... έχω μείνει άφωνη για άλλη μία φορά. Υπέροχο, υπέροχο... Θα συμφωνήσω και με τον παράλληλο :-) Φιλιά και καλημέρες!

Niemandsrose είπε...

@old boy, σ'ευχαριστώ πολύ.

@vrakas kostas, 4u
Jealous Guy- John Lennon

I was dreaming of a past
And my heart was beating fast
I began to lose control
I began to lose control
I didn't mean to hurt
I'm sorry that i made you cry
I didn't mean to hurt you
I'm just a jealous guy
I was feeling inscure
You might not love me anymore
I was shivering inside
I was shivering inside
I was trying to catch your eyes
Thought that you was trying to hide
I was swallowing my pain
I was swallowing my pain

@gnomo, σαν το σχόλιό σου;.. :)

@παράλληλος, το ξέρεις πως με κακομαθαίνεις; Συνέχισε έτσι! :)

@Βασίλης Ζ., τα πιο όμορφα κείμενα είναι αυτά που γίνονται λιμάνι για τα ταξίδια των άλλων...

@Μαρία, κάθε μέρα κι από μια γλύκα, εσύ. Σε ευχαριστώ. Φιλί! :)