είναι τα φιλιά σου φυλακή

Της άρεσε να του φτιάχνει καφέ...

Για χρόνια έφτιαχνε καφέδες, χυμούς, αυγά με μπέικον και beans on toast για την τετραμελή οικογένεια. Με αυτοματοποιημένες κινήσεις και ανέκφραστη. Το προλεταριάτο της κουζίνας. Βεβιασμένα "σ' αγαπώ, γλυκό μου" και βιαστικά φιλάκια στο κεφάλι.

Τώρα, τον ρωτούσε αμήχανα "Θα φτιάξω καφέ για μένα. Θα ήθελες λίγο;..." Της έγνεφε καταφατικά και μετά από δευτερόλεπτα συμπλήρωνε μηχανικά "Ναι, σε παρακαλώ."
Ναι, φτιαχνόταν να του φτιάχνει τον καφέ. Στο φίλτρο αρωματισμένος βιολογικός καφές , και στην κούπα που είχε αγοράσει για κείνον, μισό κουταλάκι σακχαρίνη και μια ιδέα ημίπαχο γάλα.

Τα σαρκώδη του χείλη έμοιαζαν να θηλάζουν τα χείλη του φλιτζανιού καθώς με μισόκλειστα μάτια ρουφούσε μεγάλες γουλιές. Μετά, ξεγύμνωνε κάποιο σημείο του κορμιού του, άλλο κάθε φορά, και εκείνη με επιδέξιες ενέργειες του χτυπούσε την ινσουλίνη σε ενέσιμη μορφή. Αυτός, ίσως από αντιπάθεια προς τις σύριγγες ή συμπάθεια προς εκείνη, άφηνε πάντα ένα βαθύ αναστεναγμό. Μετά, τα σταθερά της χέρια θα υπέφεραν από ένα ελαφρύ τρόμο που μάταια προσπαθούσε να κρύψει σκουπίζοντας τρυφερά το σημείο της ένεσης με βαμβάκι.

Είχε καταλήξει να πιστεύει πως η μυρωδιά του την παρέλυε. Μάταια αγόραζε τους πιο ακριβούς αρωματικούς καφέδες. Μάταια ψέκαζε με αρωματικά χώρου. Και η ακριβή κολόνια της, μάταιη κι αυτή. Η μυρωδιά του σώματος του Μπεμ ήταν ανυπέρβλητη. Ίσως βέβαια μόνο για την ερωτευμένη μύτη της Μπεθ, της νοσηλεύτριας στο ιατρείο της φυλακής. Από τότε που τον διέγνωσαν με σακχαρώδη διαβήτη οι επισκέψεις σε κείνη είχαν γίνει ρουτίνα. Και πύκνωνε παράλληλα ένα αίσθημα από την πλευρά της Μπεθ κυρίως, που δεν είχε προηγούμενο.

Τα 42 της χρόνια είχαν καταφέρει να απομυζήσουν κάθε χυμό και να ζυμώσουν το σώμα και το πρόσωπό της σε ένα κακέκτυπό της. Ή έτσι ένιωθε. Στο απαστράπτον Λονδίνο. Θα μπορούσε να κάνει psychotherapy. Προτίμησε το shopping therapy.Έκανε λεύκανση στα δόντια, botox στις ρυτίδες, ανανέωσε την γκαρνταρόμπα της, έκανε μανικιούρ-πεντικιούρ, μάσκες ομορφιάς, ανταύγειες, χαλάουα, spa και αρωματοθεραπεία- μα ούτε κι αυτή ακόμα δεν έδιωχνε από την οσφρητική της μνήμη την μυρωδιά του Μπεμ, που στα 29 του ανέδυε όλη τη μαγεία της αφρικανικής ηπείρου κάτω από ένα ρωμαλέο κορμί. Και του άρεσε η Μπεθ, χωρίς therapy.

Ωστόσο η μύτη του συζύγου της Μπεθ αποδείχτηκε πιο ισχυρή. Μυρίστηκε πως κάτι δε πάει καλά, όταν οι πιστωτικές τους κάρτες έδειχναν να κάνουν πρωταθλητισμό και όταν η αναλυτική χρέωση στο λογαριασμό του κινητού της εμφάνιζε τον ίδιο μαγικό αριθμό τρεις φορές σε κάθε σελίδα.

Ο σύζυγος αρνήθηκε να καλύψει τα χρέη και κατέθεσε αίτηση διαζυγίου. Η προϊσταμένη την κατήγγειλε για παράβαση καθήκοντος. Οι κλητήρες απειλούσαν με κατασχέσεις.

Η Μπεθ αρνήθηκε να συνεχίσει να εκτίει ποινή σαν κατάδικος. Προτίμησε να ανοίξει τα φτερά της προς την ελευθερία. Και φυλακίστηκε. Σε τρία χρόνια ήταν και οι δύο ελεύθεροι.
Αν βρεθείς στο Λάγος της Νιγηρίας να μου φιλήσεις την Μπεθ και τον Μπεμ. Κι αν δεν τους βρεις, φύλα μου την ελευθερία, όπου κι αν βρίσκεσαι. Χωρίς προστακτική. Όπως τα φύλλα και τα μυστικά στο Νίγηρα.